Η Ανδριάνα πέθανε 19 ετών. Δε θα δείτε κλαυθμούς και οδυρμούς καναλιών ούτε μάνες να χτυπιούνται πανω στον τάφο της.
Η Ανδριάνα πέθανε δίχως να ζήσει άλλο από το μαρτύριο της απομόνωσης, φυλακισμένη σε ένα κλουβί.
Γεννήθηκε τυφλή κι η Πρόνοιά μας την καταδίκασε 'για την ασγάλειά της' να ζει σε ένα κρεβάτι.
«Όταν στερούνται επικοινωνίας κι εκπαίδευσης, τα τυφλά παιδιά δε λαμβάνουν εξωτερικά ερεθίσματα ούτε καν παθητικά. Δε διαμορφώνουν «εγώ». Τους στερείται η ανθρώπινή τους υπόσταση. Μια υπόσταση, που εαν της το επέτρεπαν, θα ξεδίπλωνε ομορφιά, ταλέντα και δεξιότητες.
Ιδρύματα όπως αυτό των Λεχαινών, πρέπει επιτέλους να κλείσουν. Συναινούν, η Επιτροπή Βασανισμών της Ευρώπης, ο Συνήγορος του Παιδιού, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, το Universal Periodic Review του ΟΗΕ. » λέει η Ioanna-Maria Gertsou.
Ιδρύματα όπως αυτό των Λεχαινών, πρέπει επιτέλους να κλείσουν. Συναινούν, η Επιτροπή Βασανισμών της Ευρώπης, ο Συνήγορος του Παιδιού, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, το Universal Periodic Review του ΟΗΕ. » λέει η Ioanna-Maria Gertsou.
Συγγνώμη της ζητά η «Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: "Μηδενική Ανοχή"» που την είχε ανακαλύψει στο Παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών.
Συγγνώμες μας μετά θάνατον, όμως, δεν αρκούν. Ούτε οι δικαιολογίες που θα δούμε στα σχόλια, όπως πάντα όταν γράφουμε για τέτοια θέματα. Έλλειψη προσωπικού και υποχρηματοδότηση οι μόνιμες απαντήσεις.
Συγγνώμες μας μετά θάνατον, όμως, δεν αρκούν. Ούτε οι δικαιολογίες που θα δούμε στα σχόλια, όπως πάντα όταν γράφουμε για τέτοια θέματα. Έλλειψη προσωπικού και υποχρηματοδότηση οι μόνιμες απαντήσεις.
Στόχος δεν είναι να στιγματιστούν οι γιατροί και νοσιλευτές των Λεχαινών αλλά να καταλάβουμε ότι κάθε Ανδριάνα στιγματίζει όλους εμάς που ανεχόμαστε αυτή τη μεταχείρηση επειδή αρνιόμαστε να ανοίξουμε τα μάτια μας εμείς που μας τυφλώνει η αδιαφορία.
Ας επιμείνουμε. Ας ρωτήσουμε γιατί. Ας μην αρκεστούμε σ΄αυτά, ανοίξουμε τα μάτια μας, εμείς που μας τυφλώνει η αδιαφορία.
Η Ανδριάνα δεν πέθανε χθες"
Στο μεγάλο βιβλίο των θυμάτων της ιδρυματικής ζωής προστέθηκε και η 19χρονη Ανδριάνα που έζησε σχεδόν σε όλη της τη ζωή στο Παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών.
Όμορφη, δυνατή, γεμάτη διάθεση για ζωή.
Την τυφλή Ανδριάνα την συναντήσαμε τον Νοέμβριο του 2015 όταν πραγματοποιήσαμε κατάληψη στο Παράρτημα των Λεχαινών.
Το 15χρονο κορίτσι που γνωρίσαμε ζούσε μέσα σε ένα κλουβί «για την προστασία της»… από τα 7 της χρόνια.
Η Ανδριάνα ήταν από τα τελευταία άτομα που απελευθερωθήκαν από την ζωή στο κλουβί.
Ανταποκρίθηκε θετικά στο πρόγραμμα επανεκπαίδευσης ώστε να προετοιμαστεί για την μετάβαση από το ίδρυμα σε δομή κοινοτικού τύπου.
Η ατολμία του κράτους, η σθεναρή αντίσταση των εργαζομένων, η ελληνική γραφειοκρατία, ο ανεκδιήγητος ρόλος της ΠΟΕΔΗΝ, καθώς και οι παγιωμένες αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας κρατούν σε κατάσταση αιχμαλωσίας και βασανισμού περισσότερα από 800 ανάπηρα άτομα σε ιδρύματα.
Η Ανδριάνα πέθανε στις 22/8/2019 δίχως να ζήσει ούτε μια στιγμή ελεύθερη.
Καλούμε την κοινωνία των ανθρώπων για να υπερασπιστούμε τις ζωές των πλέον ευάλωτων από τους ευάλωτους.
Η ιδρυματική ζωή δεν είναι ζωή και δεν αξίζει σε καμία/κανέναν.
Ανδριάνα Κ.
(14/8/2000 – 22/8/2019)
ΣΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: "Μηδενική Ανοχή"
Στο μεγάλο βιβλίο των θυμάτων της ιδρυματικής ζωής προστέθηκε και η 19χρονη Ανδριάνα που έζησε σχεδόν σε όλη της τη ζωή στο Παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών.
Όμορφη, δυνατή, γεμάτη διάθεση για ζωή.
Την τυφλή Ανδριάνα την συναντήσαμε τον Νοέμβριο του 2015 όταν πραγματοποιήσαμε κατάληψη στο Παράρτημα των Λεχαινών.
Το 15χρονο κορίτσι που γνωρίσαμε ζούσε μέσα σε ένα κλουβί «για την προστασία της»… από τα 7 της χρόνια.
Η Ανδριάνα ήταν από τα τελευταία άτομα που απελευθερωθήκαν από την ζωή στο κλουβί.
Ανταποκρίθηκε θετικά στο πρόγραμμα επανεκπαίδευσης ώστε να προετοιμαστεί για την μετάβαση από το ίδρυμα σε δομή κοινοτικού τύπου.
Η ατολμία του κράτους, η σθεναρή αντίσταση των εργαζομένων, η ελληνική γραφειοκρατία, ο ανεκδιήγητος ρόλος της ΠΟΕΔΗΝ, καθώς και οι παγιωμένες αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας κρατούν σε κατάσταση αιχμαλωσίας και βασανισμού περισσότερα από 800 ανάπηρα άτομα σε ιδρύματα.
Η Ανδριάνα πέθανε στις 22/8/2019 δίχως να ζήσει ούτε μια στιγμή ελεύθερη.
Καλούμε την κοινωνία των ανθρώπων για να υπερασπιστούμε τις ζωές των πλέον ευάλωτων από τους ευάλωτους.
Η ιδρυματική ζωή δεν είναι ζωή και δεν αξίζει σε καμία/κανέναν.
Ανδριάνα Κ.
(14/8/2000 – 22/8/2019)
ΣΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: "Μηδενική Ανοχή"
Ioanna-Maria Gertsou Η Ανδριάνα, πέθανε χθες σε ηλικία 19 ετών. «Έζησε» σχεδόν όλη της τη ζωή, απομονωμένη κι έγκλειστη στο κλουβί του κολαστηρίου των Λεχαινών, επειδή γεννήθηκε τυφλή. Αυτή ήταν η πρόνοια που της πρόσφερε η Ελλάδα, μια ευρωπαϊκή χώρα.
Όταν στερούνται επικοινωνίας κι εκπαίδευσης, τα τυφλά παιδιά δε λαμβάνουν εξωτερικά ερεθίσματα ούτε καν παθητικά. Δε διαμορφώνουν «εγώ». Τους στερείται η ανθρώπινή τους υπόσταση. Μια υπόσταση, που εαν της το επέτρεπαν, θα ξεδίπλωνε ομορφιά, ταλέντα και δεξιότητες.
Ιδρύματα όπως αυτό των Λεχαινών, πρέπει επιτέλους να κλείσουν. Συναινούν, η Επιτροπή Βασανισμών της Ευρώπης, ο Συνήγορος του Παιδιού, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, το Universal Periodic Review του ΟΗΕ.
Ξέρουμε καλά, ποιοί θέλουν τους ανάπηρους, έγκλειστους σε ιατροκεντρικού τύπου ιδρύματα. «Μετρούν κεφάλια» για να μη θιγούν τα «συμφέροντα» των υπαλλήλων που εργάζονται εκεί και της τοπικής κοινωνίας.
Στη θέση της Αντριάνας, θα μπορούσα να είμαι εγώ.
Τα μεγάλα λόγια στο όνομα των Αναπήρων, πρέπει να πάψουν.
Πρέπει επιτέλους, να πάρετε θέση.
Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου
_______________________________
Read more: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2015/12/blog-post.html#ixzz5y7Risqle
Όταν στερούνται επικοινωνίας κι εκπαίδευσης, τα τυφλά παιδιά δε λαμβάνουν εξωτερικά ερεθίσματα ούτε καν παθητικά. Δε διαμορφώνουν «εγώ». Τους στερείται η ανθρώπινή τους υπόσταση. Μια υπόσταση, που εαν της το επέτρεπαν, θα ξεδίπλωνε ομορφιά, ταλέντα και δεξιότητες.
Ιδρύματα όπως αυτό των Λεχαινών, πρέπει επιτέλους να κλείσουν. Συναινούν, η Επιτροπή Βασανισμών της Ευρώπης, ο Συνήγορος του Παιδιού, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, το Universal Periodic Review του ΟΗΕ.
Ξέρουμε καλά, ποιοί θέλουν τους ανάπηρους, έγκλειστους σε ιατροκεντρικού τύπου ιδρύματα. «Μετρούν κεφάλια» για να μη θιγούν τα «συμφέροντα» των υπαλλήλων που εργάζονται εκεί και της τοπικής κοινωνίας.
Στη θέση της Αντριάνας, θα μπορούσα να είμαι εγώ.
Τα μεγάλα λόγια στο όνομα των Αναπήρων, πρέπει να πάψουν.
Πρέπει επιτέλους, να πάρετε θέση.
Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου
_______________________________
Για τα Λεχαινά είχα γράψει και το 2015:
«ΑμεΑ Λεχαινών― πότε θα τελειώσει ο εφιάλτης των παιδιών;»
στο:
«ΑμεΑ Λεχαινών― πότε θα τελειώσει ο εφιάλτης των παιδιών;»
στο:
Έγραφα:
..55 παιδιά, τα πιο πολλά κατάκοιτα, εγκαταλελειμμένα από οικογένειες και κοινωνία.
Δεμένα με ιμάντες πισθάγκωνα ή κλεισμένα σε κλουβιά από πλέξιγκλας, ολομόναχα δίχως παιχνίδια, δίχως δασκάλους.
Τα δένουν επειδή «τα παιδιά αυτά έχουν τάσεις αυτοκαρταστροφής» λέει μια εργαζόμενη που ισχυρίζεται ότι εκτελεί εντολές ψυχιάτρου. Ποιος ψυχίατρος στην εποχή μας συστήνει δέσιμο στα κάγκελα του κρεβατιού και ακινητοποίηση ως όπλο κατά των τάσεων αυτοκαταστροφής; Άραγε είναι ο ίδιος που συστήνει υπερχορήγηση ψυχοφαρμάκων ώστε να μπορέσει να τα βγάλει πέρα το προσωπικό που δεν επαρκεί; Μιλάμε δηλαδή για ένα είδος εφαρμοσμένης Ιατρικής που βασίζεται στις ανάγκες του νοσοκόμου κι όχι του ασθενούς. Κι αναρωτιέται όποιος τα βλέπει σε ποιον αιώνα συμβαίνουν αυτά και σε ποια ήπειρο.......... ➞ https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2015/12/blog-post.html..55 παιδιά, τα πιο πολλά κατάκοιτα, εγκαταλελειμμένα από οικογένειες και κοινωνία.
Δεμένα με ιμάντες πισθάγκωνα ή κλεισμένα σε κλουβιά από πλέξιγκλας, ολομόναχα δίχως παιχνίδια, δίχως δασκάλους.
30 Νοε 2015
Η Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: "Μηδενική Ανοχή", την ίδια ώρα που το φερόμενο ως ΕΘΝΙΚΟ αναπηρικό κίνημα έβγαζε στον δρόμο τους ανάπηρους/ες σε ρόλο κομπάρσου, πραγματοποιήσε ΚΑΤΑΛΗΨΗ στα πρώην ΚΕΠΕΠ (ΘΧΠ) Λεχαινών και απαιτήσε από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της για τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών και ενηλίκων με αναπηρία που κρατούνται σε κλουβιά και δεμένοι/ες στα κρεβάτιά τους με ιμάντες . Οι διαχρονικοί φράχτες που εμποδίζουν παιδιά και ενήλικες να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή οφείλουν να πέσουν. Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένους 62 αναπήρους σε απάνθρωπες συνθήκες. Προσδοκούμε η όποια αλλαγή να ξεκινήσει από τους/τις ιδρυματοποιημένους/ες οι οποίοι θα σπάσουν την «προστατευτική» γυάλα εκεί που κανείς δεν το περιμένει. Ενώνουμε την ακηδεμόνευτη φωνή μας ΜΑΖΙ τους και απαιτούμε ΑΜΕΣΗ λύση,
" Οι διαχρονικοί φράχτες που εμποδίζουν παιδιά και ενήλικες να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή οφείλουν να πέσουν. Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένα 62 παιδιά/ενήλικες με αναπηρία σε απάνθρωπες συνθήκες.
Αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη για ΟΛΕΣ και ΟΛΟΥΣ
" Οι διαχρονικοί φράχτες που εμποδίζουν παιδιά και ενήλικες να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή οφείλουν να πέσουν. Το κολαστήριο των Λεχαινών κρατά κλειδωμένα 62 παιδιά/ενήλικες με αναπηρία σε απάνθρωπες συνθήκες.
Αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη για ΟΛΕΣ και ΟΛΟΥΣ
Παιδί δεμένο πισθάγκωνα: https://www.facebook.com/mideniki.anoxi/videos/998328306894179/?theater
Παιδί μέσα σε κλουβί από πλεξιγκλάς- κι όμως στέλνει φιλάκια:
Read more: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2015/12/blog-post.html#ixzz5y7Risqle
Σκεφτήκατε ποτέ αντί να κλαψουρίζετε, να εμπλακείτε προσωπικά - δηλαδή να υιοθετήσετε;
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Δεν είδα ποιος κλαψουρίζει.
Διαγραφή2. Το τι κάνουμε δε θα το δημοσιοποιήσουμε. Αν το κάναμε σείς πρώτες/οι θα λέγατε πως δεν είναι σωστό.
3. Εσείς τι είστε; Σας αρέσει φαίνεται πολύ αυτή η κατάσταση κι επιτίθεστε σε όσους την κάνουν γνωστή αντί να ψάξετε τους υπεύθυνους.