Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

'Μέθοδος Γκρόνχολμ'― ξανά και πάντα επίκαιρη


Μια συγκινητική στιγμή φέτος το χειμώνα.
Η 'Μέθοδος Γκρόνχολμ' του Χόρντι Γκαλθεράν, στη σκηνοθεσία του πατέρα μου  που είχε μεγάλη επιτυχία και παιζόταν για έξι χρόνια, ξανανεβαίνει υπό την επιμέλεια του Γιάννη Μόσχου.

Ένα πολυβραβευμένο έργο, επίκαιρο, με θέμα τις εργασιακές σχέσεις και τις δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται οι υποψήφιοι για μια ψηλή θέση. Τα βασανιστήρια που αγγίζουν το παράλογο παρουσιάζονται με χιούμορ, όμως, όπως είπε κι ο ίδιος ο συγγραφέας, δεν είναι επινοήματα της φαντασίας του αλλά εμπνευσμένες από πραγματικές τεχνικές επιλογής προσωπικού,  καταγεγραμμένες σε σοβαρά έργα που έχουν εκπονήσει ειδικοί.

Πρεμιέρα 16 Οκτωβρίου στην Άνεση (Ιπποκράτους) και, βεβαίως, συστήνω.
Ακολουθούν περισσότερα:


.


Η «Μέθοδος Γκρόνχολμ» του Χόρντι Γκαλθεράν  που είχε πρωτοπαρουσιάσει ο Διαγόρας Χρονόπουλος, ανεβαίνει στη μνήμη του με τη σκηνοθετική επιμέλεια του Γιάννη Μόσχου και τους περισσότερους ηθοποιούς της πρώτης διανομής: Πέτρος Λαγούτης, Βίκυ Παπαδοπούλου, Χρήστος Σαπουντζής, Ορφέας Αυγουστίδης (Άνεσις, από 16/10). 

ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΕΣΙΣ Από 16 Οκτωβρίου
Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Διαγόρα Χρονόπουλου, διατηρώντας –στο μέτρο του δυνατού– τους συντελεστές και το πνεύμα της πρώτης παράστασης. 

Η Μέθοδος Γκρόνχολμ επιστρέφει στην αθηναϊκή σκηνή 12 χρόνια (πρώτη παράσταση: 31 Ιανουαρίου 2008) μετά το πρώτο ανέβασμα στην Ελλάδα. Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά τη σεζόν 2007-2008 στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, γνωρίζοντας μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία (παίχτηκε για 6 σεζόν, Ιανουάριος 2008 - Ιούνιος 2013). Οι συντελεστές του πρώτου ανεβάσματος αναβιώνουν την παράσταση, τιμώντας τη μνήμη του Διαγόρα Χρονόπουλου (1939-2015), του σημαντικού αυτού σκηνοθέτη που διατέλεσε αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου (1995-1997), καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1998-2001), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (2001-2005) και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (2004-2014).
Ο συγγραφέας, Τζόρντι Γκαλθεράν, αναφέρει για το έργο:
«Η Μέθοδος Γκρόνχολμ αποπειράται να μιλήσει για τη σκληρότητα στις εργασιακές σχέσεις. Και θέλησα να το κάνω αυτό με αφορμή μία από τις πλέον απάνθρωπες διαδικασίες που υφίστανται στον εργασιακό κόσμο: την επιλογή προσωπικού. Η υπόθεση είναι απλή: οι τελευταίοι τέσσερις υποψήφιοι για μία θέση ανώτατου στελέχους σε μια σημαντική πολυεθνική εταιρεία συναντώνται και υποβάλλονται στις τελευταίες δοκιμασίες της διαδικασίας επιλογής, δοκιμασίες οι οποίες, ακροβατώντας στο παράλογο, δε φαίνεται να έχουν καμία σχέση με αυτή καθαυτή τη θέση εργασίας.
Όλες οι δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται οι υποψήφιοι, όσο απίστευτο και αν φαίνεται, είναι εμπνευσμένες από πραγματικές τεχνικές επιλογής προσωπικού, καταγεγραμμένες σε σοβαρά έργα που έχουν εκπονήσει ειδικοί επί του θέματος. Το μόνο πράγμα που κάνει το έργο είναι να φτάσει τις δοκιμασίες στα άκρα, χωρίς να κρύψει το κωμικό στοιχείο που υποκρύπτεται σ’ αυτές».
Η Μέθοδος Γκρόνχολμ έχει αποσπάσει περισσότερα από 20 βραβεία και έχει παιχτεί σε πάνω από 60 χώρες. Το θεατρικό έργο του Γκαλθεράν μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2005 (με τίτλο El método), σε διασκευή του συγγραφέα, και απέσπασε, μεταξύ άλλων, βραβείο Goya καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου.

Μετάφραση: Μαρία Τσατσαρώνη, Γιώργος Καραμίχος 
Σκηνοθεσία: Διαγόρας Χρονόπουλος
Αναβίωση σκηνοθεσίας: Γιάννης Μόσχος
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θάλεια Γρίβα
Βοηθός σκηνογράφου: Μαριάννα Παπαγεωργίου
Βοηθός φωτιστή: Χάρης Δάλλας
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Ορφέας Αυγουστίδης
Πέτρος Λαγούτης
Βίκυ Παπαδοπούλου
Χρήστος Σαπουντζής
Α Μ ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ ΕΤΕΡΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
Άνεσις, ΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 7, ΑΘΗΝΑ T.K. 10679

_______________________________________________________________


Αναμνηστικά




«Η ΜΕΘΟΔΟΣ GRONHOLM 5η χρονιά»
Γκαλθεράν Τζόρντι
2011-2012
ΥΠΟΓΕΙΟ, Πεσμαζόγλου 5
Σύγχρονο Ρεπερτόριο
Μετάφραση : Τσατσαρώνη Μαρία-Καραμίχος Γιώργος
Σκηνοθεσία : Χρονόπουλος Διαγόρας
Σκηνικά : Γαβαλάς Γιώργος
Κοστούμια : Γαβαλάς Γιώργος
Μουσική : Γασπαράτος Σταύρος
Φωτισμοί : Παυλόπουλος Λευτέρης
Διανομή
Φερντάντο… Γιώργος Καραμίχος
Ενρίκε… Χρήστος Σαπουντζής
Μερσέδες…Βίκυ Παπαδοπούλου
Κάρλος…Πέτρος Λαγούτης

Πρώτη παράσταση : Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Το έργο του Τζόρντι Γκαλθεράν «Η ΜΕΘΟΔΟΣ GRONHOLM» σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, μετά από την τεράστια επιτυχία που σημειώνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ανεβαίνει για πέμπτη συνεχή χρονιά στο Θέατρο Τέχνης (Υπόγειο).
Το έργο αναφέρεται στις σκληρές και απάνθρωπες διαδικασίες πρόσληψης στις οποίες υποβάλλουν τα υποψήφια στελέχη τους οι πολυεθνικές εταιρείες. 
Τέσσερα άτομα συναντιούνται στην αίθουσα συνεντεύξεων μιας πολυεθνικής εταιρείας. Εμφανίζονται ως υποψήφιοι που κατάφεραν να φτάσουν στη τελική φάση επιλογής για μια διευθυντική θέση. Μόνο που δεν πρόκειται να περάσουν από μια απλή συνέντευξη αλλά από τη «Μέθοδο Gronholm». 
Στη διάρκεια διαφόρων ψυχοφθόρων δοκιμασιών οι υποψήφιοι θα ανακαλύψουν πόσο ευάλωτοι και πόσο μόνοι είναι, θα τεστάρουν τις αντοχές τους, θα εκφράσουν την άποψή τους για το απάνθρωπο σύστημα πρόσληψης και τις ιδιαιτερότητες του εργασιακού συστήματος. Στην πορεία θα ξεδιπλώσουν μύχιες πτυχές του εαυτού τους, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό ανθρώπινων χαρακτήρων, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους…ή μήπως έχουν;
Ο καταλανός συγγραφέας Τζόρντι Γκαλθεράν συνδυάζει με μαεστρία το χιούμορ με το δράμα, τη λύπη με το γέλιο και μέσα από έξυπνους διαλόγους μας μεταφέρει στο σκληρό και ανταγωνιστικό χώρο των πολυεθνικών. Οι ανατροπές είναι συνεχείς και το τέλος πραγματικά απρόβλεπτο!
Ο συγγραφέας Τζόρντι Γκαλθεράν αναφέρει για το έργο:
«Η ΜΕΘΟΔΟΣ GRONHOLM» αποπειράται να μιλήσει για τη σκληρότητα στις εργασιακές σχέσεις. Και θέλησα να το κάνω αυτό με αφορμή μία από τις πλέον απάνθρωπες διαδικασίες που υφίστανται στον εργασιακό κόσμο: την επιλογή προσωπικού. Η υπόθεση είναι απλή: oι τελευταίοι τέσσερις υποψήφιοι για μία θέση ανώτατου στελέχους σε μια σημαντική πολυεθνική εταιρεία συναντώνται και υποβάλλονται στις τελευταίες δοκιμασίες της διαδικασίας επιλογής, δοκιμασίες οι οποίες, ακροβατώντας στο παράλογο, δε φαίνεται να έχουν καμία σχέση με αυτή καθαυτή τη θέση εργασίας.
Η ιδέα του παιχνιδιού ως αναγωγή στις ανθρώπινες σχέσεις, παιχνίδι το οποίο πάντα υπάρχει στα έργα μου, μετατρέπεται στο συγκεκριμένο έργο στην απόλυτο σύνδεσμο: οι πρωταγωνιστές παίζουν μεταξύ τους και το κοινό προσκαλείται να συμμετάσχει μαζί τους, προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια, εάν και όπου αυτό είναι δυνατόν.
Όλες οι δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται οι υποψήφιοι, όσο απίστευτο κι εάν φαίνεται, είναι εμπνευσμένες από πραγματικές τεχνικές επιλογής προσωπικού, καταγεγραμμένες σε σοβαρά έργα που έχουν εκπονήσει ειδικοί επί του θέματος. Το μόνο πράγμα που κάνει το έργο είναι να φτάσει τις δοκιμασίες στα άκρα, χωρίς να κρύψει το κωμικό στοιχείο που υποκρύπτεται σ’αυτές.
Η ιδέα για το έργο αυτό γεννήθηκε από μια πραγματική, ανέκδοτη ιστορία. Σε ένα δοχείο απορριμμάτων στη Βαρκελώνη βρέθηκε μια σειρά εγγράφων στα οποία ένας υπάλληλος του τμήματος προσωπικού από μια αλυσίδα σουπερμάρκετ είχε σημειώσει τις εντυπώσεις του για τους υποψηφίους που απευθύνονταν στη θέση του ταμία. Τα σχόλια έβριθαν φράσεων σεξιστικών, ξενοφοβικών και βάρβαρων, του τύπου “χοντρή”, “βλαμμένη, ούτε χειραψία δεν ξέρει να κάνει…”, “τσιριχτή φωνή, μοιάζει ηλίθιος…”, κλπ. Εκείνος ο υπάλληλος, οχυρωμένος πίσω από την “ιερά αποστολή” που του είχε ανατεθεί, θεωρούσε ότι είχε το δικαίωμα να γράφει αυτές τις ανοησίες για άτομα που δε γνώριζε καθόλου, τη δύναμη να τους δώσει ή να τους αρνηθεί μια θέση εργασίας και τη δυνατότητα να είναι σκληρός και αδυσώπητος. Φανταζόμουν αυτές τις άμοιρες κοπέλες που προσπαθούσαν να δώσουν μια καλή εικόνα για το άτομό τους, μια εικόνα “επαγγελματικώς ορθή”, προσπαθώντας να κάνουν αυτό που εκείνες πίστευαν ότι ήταν το προσδοκώμενο, έτοιμες ακόμη και να υποστούν κάποιες μικρές ταπεινώσεις προκειμένου να προσληφθούν σ’ αυτήν τη δουλειά που την είχαν ανάγκη… Αυτό είναι που κάνουν, σε ακραίο βέβαια βαθμό, οι πρωταγωνιστές της «Μεθόδου Gronholm» – γιατί δεν έχει σημασία ούτε ποιοι είμαστε, ούτε πώς είμαστε, αλλά ποιοι φαινόμαστε ότι είμαστε. Η πραγματική μας ταυτότητα δεν ενδιαφέρει κανέναν, ούτε καν εμάς τους ίδιους. Για αυτές τις μικρές, παράπλευρες επιπτώσεις του καπιταλισμού μιλά αυτή η κωμωδία.”
«Η ΜΕΘΟΔΟΣ GRONHOLM» έχει αποσπάσει συνολικά περισσότερα από είκοσι βραβεία. Έχει επίσης γυριστεί και σε ταινία, της οποίας τη διασκευή υπογράφει ο ίδιος ο Γκαλθεράν, το 2003 – με τίτλο «El Metodo» και πρωταγωνιστή τον Eduardo Noriega . Η ταινία απέσπασε δύο βραβεία Goya, το ένα εκ των οποίων ήταν αυτό του καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου.
_________________________________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.