Ένα παράθυρο στο ισόγειο του πνευματικού μου κόσμου―
προσωπικές αγάπες κι εμμονές
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020
Berlin's Arc― Βερολίνο: το καταφύγιο Берлинский ковчег #drugs
Στο Βερολίνο με την παράδοση φιλοξενίας αντιφρονούντων, έχουν καταφύγει και θύματα του Πολέμου Των Ναρκωτικών, άνθρωποι που χτυπημένοι αλύπητα από τους σκληρούς νόμους της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αναγκάστηκαν να εκπατριστούν.
Για να επιβιώσουν είχαν το θάρρος να αφήσουν πίσω τη ζωή τους οικογένεια, φίλους, γλώσσα, σπίτια, δουλειές και μέσα από πολλές δυσκολίες παλεύουν για μια καλύτερη ζωή.
Έχω γνωρίσει κάποιους από αυτούς τους εμιγκρέδες, ανταλλάσσουμε ιδέες και πληροφορίες, συνεργαζόμαστε στον κοινό αγώνα. Γι αυτό παρουσιάζω με συγκίνηση το ντοκιμαντέρ για τις ζωές τους, τη δυστυχία που πέρασαν και τη γαλήνη που βρήκαν πλέον στο πολυπολιτισμικό κι ελεύθερο Βερολίνο.
Οι νόμοι αυτοί δεν έχουν αλλάξει. Η παράλογη αυστηρότητα που τσακίζει ανθρώπινες ζωές δεν έχει μετριαστεί. Τα περιστατικά ανθρώπων που φυλακίζονται και βασανίζονται είναι δυστυχώς μόνιμη έγνοια μας.
Το ντοκιμαντέρ είναι 'δικό μας' (της κοινότητας χρηστών) και φρεσκότατο. Δυστυχώς δεν έχει ελληνικούς υποτίτλους αλλά το κλικ κάτω δίνει επιλογή άλλων γλωσσών.
Фильм «БЕРЛИНСКИЙ КОВЧЕГ» — это истории людей, которые нашли в себе силы и покинули свои страны, чтобы выжить. Там они оставили все, что любили и чем жили – родных и близких, мечты и надежды, имущество и свой привычный образ жизни.
Им больно до сих пор, но, вместе с тем, это их сила и их путь к свободе. Всех их принял Берлин. Сегодня Берлин – это то место, где можно выдохнуть и, наконец, почувствовать себя в безопасности.
"Berlin's Arc" are the stories of people who found strength in themselves and left their countries to survive. There they left everything that they loved and lived with - their relatives and friends, dreams and hopes, property and their usual way of life.
They are still in pain today, but this is their strength and their way to freedom. Berlin accepted all of them. Today Berlin is a place where you can breathe out and finally feel safe.
There is a song by Boris Belyaev in this movie:
You stepped on this unbeaten way,
Now you can’t bring it back
Like you cannot unwrite
What already was written.
You don’t know anymore what’s real,
Just dread this limbo that’ll be here,
When Lucifer starts this infernal fire in you.
You sold yourself to Lucifer
And now you’re forever there.
You sold your soul and even sold your flesh.
You traded for this hellish pain,
This limbo, snow in vein.
This life and ladies’ love and your own self.
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε. Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.
Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήCпасибо for your work, brave survivors.
Διαγραφή