Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2020

Η ευτυχία του να είσαι γάτα

Γάτα στη σκάλα με χλιδή
Γατί μεσ’ στο κρεββάτι σαν γυναίκα
Γυναίκα σαν γατί στο χάδι των χεριών μου...

Ανδρέας Εμπειρίκος


Χειμώνας ασυνήθιστος. Άλλη μια νύχτα αέρηδων (9η ή παραπάνω;). Νοτιάς -Βοριάς λυσσομανούν μέρα νύχτα, τα απαγορευτικά αλληλοδιαδέχονται, το ταχυδρομείο μου ήρθε λειψό, ο σκύλος μπαινοβγαίνει βιαστικά, τα κλαδιά χτυπούν τα τζάμια κι εγώ, μ΄όλο που άλλο δεν ήθελα παρά να κοιμάμαι και να διαβάζω αρχίζω να κουράζομαι από τη συνεχή ξάπλα.
Ένας μονάχα συνεχίζει τη ζωή το απερίσπαστος. Ο Γάτος. Μπαινοβγαίνει άνετος, με ξυπνάει να τον βγάλω στην ανατολή λίγο πριν το πρώτο φως, γυρίζει αργά, και απολαμβάνει το καθαρό μου πάπλωμα όπως μόνο τα γατιά ξέρουν.
Δεν πιστεύω να υπάρχει πιο μεγάλη ευτυχία από το να είσαι γάτα.

Εικόνα
 Mon Chou Sue  σα γέμιση σε φύλλο.
________________________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.