Όσα γίνονται στα Εξάρχεια με τη Νέα Δημοκρατία μπορεί να επιβάλλονται με ασυνήθιστη κρατική βια αλλά δεν είναι πρωτότυπα. Τα κίνητρα είναι εμφανέστατα και το έγκλημα, όπως συνήθως οι καλές δουλειές, προετοιμάζεται από χρόνια.
Τα παραμύθια για το «άβατο» με τους ένοπλους αστυνομικούς και τους λίτες με τα πολιτικά δε μας ξεγελούν.
Με την αστυφιλία που χαρακτηρίζει την εποχή μας τα ακίνητα στα κέντρα των πόλεων αποκτούν τεράστια αξία με αποτέλεσμα οι παλιοί κάτοικοι να εξωθούνται στα προάστια ώστε στο κέντρο να εγκαθίστανται πάμπλουτοι, επιχειρήσεις ενοικίασης και μαγαζιά. Το έχουμε δει να συμβαίνει σε πάρα πολλές πόλεις, το είδαμε και στην Αθήνα πρώτα με την Πλάκα κι ύστερα με το Γκάζι μολονότι η Κρίση ανέκοψε την ανάπτυξή του. Τα Εξάρχεια είναι σε πολύ προνομιακή θέση για να αφεθούν στα χέρια των άφραγκων.
Όμως οι πόλεις έχουν ιστορία κι η Ιστορία δεν είναι μόνο μάρμαρα αλλά άνθρωποι, ζωή, παραδόσεις, και τα Εξάρχεια, εδώ και εκατό χρόνια, είναι "συνώνυμα με την Αλληλεγγύη" λέει το περιοδικό New Yorker στο νέο άρθρο του για τη σημαντική γειτονιά μας και το πενταετές πλάνο €5 εκατομμυρίων και 10.000 απελάσεων εντός 2020 που εξήγγειλε ο νέος δήμαρχος Κ. Μπακογιάννης.
Φέρνω σύνδεσμο προς το άρθρο του New Yorker με θέμα τα αγαπημένα Εξάρχεια και το 'gentrification' της κακής μας μοίρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.