Στην κάτω αυλή μου στην σκιά της συκιάς της κολασμένης κι απέναντι, πάντα, η Ληνώ, πύλη του τρύγου του αμπελιού και στίχων, πύλη του Παραδείσου.
Δεν είναι εύκολα,
δεν είναι εύκολο, κουράζει, να κρατάς τους Παραδείσους.
Μα αντέχω ακόμα.
_________________________________________
Φτιάχνουμε κήπους,
κρατάμε τύπους,
διορθώνοντας το έγο των θεών.
Φράχτες και μάντρες
σα σκόρπιες χάντρες,
στα μάτια ερχομένων γενεών.
Κήποι από τον προηγούμενο αιώνα,
μουσεία ενός άνισου αγώνα
του ανθρώπου εναντίον Φύσης και θεών.
--από την Πόρτα Της Ληνώς μου
__________
Η Πόρτα της Ληνώς μου ,
https://kastellakia.blogspot.com/p/blog-page.html
στο:
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=DaphneChronopoulou&set=a.305973569470551
και για τύπους ακουστικούς:
https://soundcloud.com/mmekastell/sets/hhzshrexyoyj
και,
νύχια πάντα από Nadia's House of Beuty.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.