Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020

Statement of a Group of Associations on Subjecting Detainees to Drug Tests/ english +arabic





in english and in arabic 


Beirut August 10, 2020
Statement of a Group of Associations on Subjecting Detainees to Drug Tests

 After the horrible disaster that afflicted Lebanon, a number of  associations and institutions working in the field of prevention, treatment, psychiatry, rehabilitation and harm reduction send the families and friends of the victims of the Beirut massacre their warmest condolences and feelings of sympathy for their loss, and wish those injured and wounded a speedy recovery.

Following the civil movements and protests that took place in Beirut on August 8th and 9that Martyrs' Square and around the Parliament, Internal Security Forces (ISF) announced, in a statement, that a group of men and women were arrested and subjected to drug tests.   Therefore, the undersigned group of associations issued the following statement:

1.      Associations categorically reject illegal practices that contribute to further marginalization and stigmatization of young men and women, their families and their communities.

2.      Subjecting detainees to these tests is a violation of international conventions, human rights, principles of public health and the right to privacy, and a violation of public and personal freedoms.

3.      Subjecting detainees to these tests is a flagrant violation of the "Patient Rights and Informed Consent" law, mainly article 6, which states that "no medical work may be performed, nor any treatment may be applied without the prior consent of the concerned person."

4.      The decision to subject detainees to these tests, even if it comes directly from the Public Prosecutor, is without legal justification or suspicion of their drug use.

Therefore,

We call on the Lebanese judiciary and in particular the Public Prosecution, to:

·        Adhere to the universal declaration of human rights, which protects the right to life without compromising human dignity and violating rights;

·        Respect the Lebanese constitution, which guarantees the right of Lebanese citizens of freedom of expression;
·        Abide by the Lebanese law, especially article 6 of the “Patient Rights and Informed Consent” law.

·          Implement the Lebanese Drug Law No. 673/1998 which preserves the principle of "Treatment as an Alternative to Prosecution" in drug cases, especially since the “Inter-Ministerial Substance Use Response Strategy for Lebanon 2016-2021" stipulates in Article 1.3.2 that "Laws should be reviewed towards the decriminalization of drug use.

Finally, we believe that laws were made to protect and serve people and that law enforcement must reinforce this principle, not violate rights, increase marginalization and stigmatization. Hence, we reiterate our rejection of any measure or practice that violates human rights.

Signed Associations:

- Middle East and North Africa Network Harm Reduction Association - MENAHRA
- Skoun- Lebanese Drug Addiction Center
- SIDC – Soins Infirmiers et Développement Communautaire
- L'Escale Center for Harm Reduction and Drug Treatment
- Association Justice and Mercy - AJEM
- Civil Council Against Addiction (CCAA) - Saida
- Tajamoh – Saida
- Legal Agenda
- Nesruto Association – Prison Fellowship Lebanon
- Lebanese Psychiatrists Association
- Jeunesse Contre La Drougue - JCD
- Lebanese Psychological Association


_________________________________________________






بيروت، في 10 آب 2020

بيان مجموعة من الجمعيات حول إخضاع الموقوفين لفحوصات مخدرات
بعد هول الكارثة التي أصابت لبنان، تتقدم الجمعيات والمؤسّسات العاملة في مجال الوقاية والعلاج والتأهيل والحد من مخاطر استخدام المخدرات والطب النفسي من عائلات وأصدقاء ضحايا مجزرة بيروت بأحر التعازي ومشاعر المواساة لخسارتهم، وتتمنّى الشفاء العاجل للجرحى والمصابين. 

بعد التحركات والاحتجاجات الشعبية التي حصلت في بيروت بتاريخ 8 و9 آب في محيط ساحة الشهداء ومجلس النواب، والتوقيفات التي أعقبتهما وإعلان قوى الأمن الداخلي، في بيانٍ لها، إخضاع كافة الموقوفين إلى فحوصات مُخدرات، وهي ليست المرة الأولى، تداعت مجموعة من الجمعيات الموقعة أدناه وأصدرت البيان التالي:
أولاً، ترفض الجمعيات رفضًا قاطعًا الممارسات غير القانونية التي تُساهم في التهميش والوصم، عن غير حق، لمجموعات من الشباب والشابات وعائلاتهم ومجتمعاتهم.
ثانيًا، إن إخضاع الموقوفين لهذه الفحوصات هو انتهاك للمعاهدات الدولية ، لحقوق الإنسان ، لمبادىء الصّحة العامة والحق بالخصوصية وانتهاك للحريّات العامّة والشّخصيّة.
ثالثًا، إن إخضاع الموقوفين لهذه الفحوصات هو انتهاك فاضح لقانون "حقوق المرضى والموافقة المستنيرة" لا سيما المادة 6 منه والتي تنصّ على أنه "لا يجوز القيام بأي عمل طبي، ولا تطبيق أي علاج من دون موافقة الشخص المعني المسبقة".
رابعًا، إن قرار إخضاع الموقوفين لهذه الفحوصات، وإن جاء من النيابات العامة التمييزية مباشرةً، هو دون مسوّغ قانوني أو شبهة على استخدامهم للمخدرات.
 لذلك،
ندعو القضاء اللبناني، وبالأخص النيابة العامة التمييزية إلى:
-       الإلتزام بالمبادىء العالمية لحقوق الإنسان والتي تكرّس الحق في الحياة دون التعرّض للكرامة الإنسانية وانتهاك الحقوق؛
-       احترام الدستور اللبناني الذي يضمن حق المواطنين اللبنانيين في التعبير عن آرائهم؛
-  الإلتزام بالقانون اللبناني، خاصة المادة 6 من قانون حقوق المرضى والموافقة المستنير
-   تطبيق قانون المخدرات اللبناني رقم /1998 673 والذي يكرّس مبدأ "العلاج كبديل من العقاب" في قضايا المخدرات، خاصةً وأنّ "الاستراتيجة المشتركة بين الوزارات لمكافحة المخدرات والإدمان في لبنان 2016-2021" تنصّ في مادتها 1.3.2 على "مراجعـة القوانيـن بحيـث يتـم إلغـاء تجريـم اسـتخدام المـواد غيـر المشـروعة بمـا يتماشـى مـع المعاهـدات الدوليـة ومبـادئ الصحـة العامـة".
 أخيرًا، نحن نؤمن بأن القوانين وُضعت لحماية الإنسان وخدمته وأن على آليات إنفاذ القانون تكريس هذا المبدأ لا انتهاك الحقوق وزيادة التهميش والوصم. من هنا، نكرّر رفضنا لأي إجراء أو ممارسة تنتهك حقوق الإنسان.
 الجمعيات الموقّعة:
-       شبكة الشرق الأوسط وشمال افريقيا للحد من مخاطر استخدام المخدرات – مينارة
-       سكون – المركز اللبناني للإدمان
-       جمعية العناية الصحية ( SIDC) – مركز إسكال للحد من المخاطر والعلاج من المخدرات
-       جمعية عدل ورحمة – AJEM
-       المجلس الأهلي لمكافحة الإدمان - صيدا
-       تجمع المؤسسات الأهلية – صيدا
-       المفكّرة القانونية
-       جمعية نسروتو – أخوية السجون في لبنان
-       الجمعية اللبنانية للطب النفسي
-       الشبيبة لمكافحة المخدرات - JCD
-       الجمعية اللبنانية لعلم النفس



Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Ζητείται άγιος για grammar_nazi feminazi




Μόνη; 'Οχι. ΜόνΟΙ.
Διότι αχ και να ήταν μόνο η Γραμματική. Είναι και το Συντακτικό. Βάλε και το Φεμινισμό από πάνω για κερασάκι και.. τι να σας πω κορίτσια, αν οι άλλες θέλουν να βρουν σύντροφο, μ' εμάς τις grammar_nazi feminazi μόνο Άγιος. Που και να μην ήταν δηλαδή, τόση υπομονή που του χρειάζεται, μαζί μας θα αγιάσει ο άνθρωπος.

Πώς έλεγαν παλιά για κάτι άλλες περιπτώσεις «στράβωσε ο Θεός ένα χριστιανό και την αγάπησε»;  Αυτό. Αλλά στο πολύ πιο δύσκολο.

____________________________________________


Κι επειδή μίλησα για φεμινισμό να κι ένα δείγμα.
Τον άντρα το σωστό τον ανορθόγραφο τον πονάει η διόρθωση και τη συνήθη σκέτη σεξουαλική εθνικιστική επίθεση τη φέρνει επί του  προσωπικού, να με προσβάλει για να ξεθυμάνει.

Μα εγώ ακάθεκτη, συνεχίζω να διορθώνω:





 ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ - παλιό αγαπημένο που έχω μόνιμα αναρτημένο στο άλλο μου blog https://kastellakia.blogspot.com/



To πρόβλημα  είναι δυστυχώς παγκόσμιο και με την επικράτηση της Ηλιοθιοκρατίας, όλο και επεκτείνεται.









Σάββατο 8 Αυγούστου 2020

Η κυρία της Βηρυτού με τον Robert Burns



Πενθεί στο πιάνο της  η κυρία της Βηρυτού καθώς η κόρη της ξεδιαλέγει τα συντρίμμια. 

Auld Lang Syne (με σκωτσέζικη προφορά επί λέξει: 'Old long since') είναι μια έκφραση που είχε ακουστεί στην Ποίηση αιώνες πριν τον Μπερνς και σημαίνει κάτι σαν ‘τον παλιό καλό καιρό’.
Τη μπαλάντα για μια καρδιά που πάγωσε και μια φιλία που χάλασε την παρουσίασε ο Μπερνς σε παρτιτούρα προς έκδοσιν, όπως γινόταν πριν την πολυτέλεια των μηχανημάτων ιδιωτικής αναπαραγωγής της μουσικής. Ο ποιητής όπως το συνήθιζε, έντυσε το έργο του με μουσική, ένα παλιό λαϊκό σκοπό.

Το τραγούδι παίζεται ακόμα στον αγγλόφωνο κόσμο όποτε πενθούμε κάτι που φεύγει: παραδοσιακά τα μεσάνυχτα Πρωτοχρονιάς και σε πένθη αλλά ακόμα και σε τελετές αποφοίτησης.

Πενθεί στο πιάνο της και η κυρία της Βηρυτού. Καθώς η κόρη της ξεδιαλέγει τα συντρίμμια, εκείνη, με πείρα πολέμων, Εμφυλίου κι Επαναστάσεων, μοιάζει ήδη να πέρασε στο επόμενο σκαλί του πόνου. Δε δείχνει οργή ή φόβο, δεν τρέμει, δε θυμώνει, μόνο γαλήνια αποχαιρετά αυτό που φεύγει και δεν είναι πια.



Auld Lang Syne

Should auld acquaintance be forgot,
and never brought to mind?
Should auld acquaintance be forgot,
and auld lang syne?

Chorus:

For auld lang syne, my jo,
for auld lang syne,
we'll tak' a cup o' kindness yet,
for auld lang syne.

And surely ye'll be your pint-stoup!
and surely I'll be mine!
And we'll tak' a cup o’ kindness yet,
for auld lang syne.
Chorus

We twa hae run about the braes,
and pou'd the gowans fine;
But we've wander'd mony a weary fit,
sin' auld lang syne.
Chorus

We twa hae paidl'd in the burn,
frae morning sun till dine,

But seas between us braid hae roar'd
sin' auld lang syne.
Chorus

And there's a hand, my trusty fiere!
and gie's a hand o' thine!
And we'll tak' a right gude-willie waught,
for auld lang syne.

___________________________________________
Μια μέρα μετά την έκρηξη η κυρία της Βηρυτού στο πιάνο της, παίζει το Auld Lang Syne. Τη βιντεοσκοπεί η κόρη της Hoda Melki.

Φέρνω τους στίχους της μπαλάντας του Robert Burns που όσοι δε διαβάζουν Ποίηση τον έχουν μάθει από τη διαφήμιση ουίσκυ στην οποία μια ανδρική φωνή απαγγέλλει ‘My luve is like a red red rose.. ' έτσι με τη σκωτσέζικη προφορά που κάνει -ου τα -α και ρολάρει τα ρω στη γλώσσα. Κάτι που- ποιος ξέρει ποια σκωτσέζικη επιρροή μάς το άφησε πεσκέσι κάποιου Βορείου καθηγητή στο Κολλέγιο ή το Βρετανικό Συμβούλιο- συχνά ακούμε να το προσπαθούν άγαρμπα αγγλομαθείς Έλληνες, πεισματικά κλείνοντας τα αυτιά τους σε  BBC και CNN  ή ταινίες και τραγούδια όπου (εκτός σαν ηχώ στο αξάν ενός παλιού James Bond) Αμερικάνοι ή Άγγλοι ή Ιρλανδοί ή Αυστραλοί ή Ινδοί ή Αφρικάνοι,  με όλες τις διαφορές τους στην προφορά, ένα κοινό έχουν: στα ρω δεν κάνουν τρίλια όπως κάνουν στη Σκωτία. 
Αλλά για προφορές και γλώσσες πιο πολλά άλλη φορά. Τώρα είναι η Βηρυτός στο νου και την πενθούμε, το video και η μπαλάντά
 και με την ευκαιρία φέρνω να θυμηθούμε
 και το ‘Ρόδο’ την αγάπη του, Ρόδο καλοκαιρινό που μόλις ξεπετάχτηκε κόκκινο-κόκκινο, μα εκείνος την αποχαιρετά αλλά λέει πως θα γυρίσει γιατί θα την αγαπάει ώσπου θάλασσες να ξεραθούν και να λιώσουν βράχοι.

A Red, Red Rose
BY ROBERT BURNS
O my Luve is like a red, red rose
   That’s newly sprung in June;
O my Luve is like the melody
   That’s sweetly played in tune.

So fair art thou, my bonnie lass,
   So deep in luve am I;
And I will luve thee still, my dear,
   Till a’ the seas gang dry.

Till a’ the seas gang dry, my dear,
   And the rocks melt wi’ the sun;
I will love thee still, my dear,
   While the sands o’ life shall run.

And fare thee weel, my only luve!
   And fare thee weel awhile!
And I will come again, my luve,
   Though it were ten thousand mile.


_____________________________________________

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020

Στίχοι, ιβίσκος και μου λέει «γδύσου»



Υψιτενής ο στήμονας φλεγόμενου ιβίσκου μού λέει να γδυθώ, να μη φοβάμαι. Κι ακολουθώ, μόνη στον κήπο μου με το σκυλί και με τον Εμπειρίκο και τα άνθη και ―επειδή το ‘χω στη φύση μου να εμπλέκω το ματαιόδοξο και ευτελές με τα σπουδαία και τα μεγάλα― φωτογραφίζω στίχους στη σκιά μου με τα καλοκαιρινά μου μου νύχια τα πορτοκαλί και  ένα-ένα κοσμημένα με φύλλο χρυσού.

Κι ο Ανδρέας Εμπειρίκος λέει:

«…και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των που στων νυμφών κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) αναγαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί:
Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Τίποτε μη φοβάσαι.
Έαρ, χειμώνας, θέρος όπου κι αν είσαι είναι η ρομφαία μου μαζί σου.»

___________________________________________

Τα πορτοκαλί μου νύχια με φύλλο χρυσού φτιαγαμένα στο  Nadia's House Of Beauty, εδώ στη Μύκονο.


Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Όχι Θανατική Ποινή για χρήση ουσιών- (υπογράφουμε) #AbolishDeathPenalty



Αυτή τη στιγμή 3000 άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο λόγω χρήσης ναρκωτικών.

Έχουμε ξαναγράψει για το άγριο κυνήγι που εξαπέλυσε ο Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες μα δεν πάνε πίσω κι άλλες χώρες όπως η Ινδονησία όπου, λ.χ. η Μέρρι Ουτάμι παραμένει καταδικασμένη δυο δεκαετίες.
Αυτό το συνεχές έγκλημα πρέπει να εμποδιστεί.

Σας καλούμε να υπογράψετε μαζί μας:
Δικαιοσύνη για τη Merri Uttami, μια γυναίκα που 18 χρόνια παραμένει καταδικασμένη σε θάνατο.

Για υπογραφή:


Πιο πολλά για τη Μέρι Ουτάμι (σε πολλές γλώσσες) 
+ video :




Four years have almost passed since the last execution carried out by the Indonesian Government. On July 2016, fourteen convicts had prepared to face the execution but, at the last moment, ten were spared. One of these ten is Merri Utami. However, Merri’s story is not a story about luck.
Merri Utami was a woman originating from Sukoharjo, West Java. She worked as a migrant worker to afford basic necessities for her family. Merry became the breadwinner of her family after she left her abusive husband.
Merri met Jerry who claimed to be a businessman from Canada. Jerry’s polite manners toward Merri and her children influenced her to believe him. Jerry invited Merry to a vacation in Nepal and then gave her a bag.
Once she returned to Jakarta, the custom officers at Soekarno-Hatta Airport stopped Merri. They found 1.1 kg heroin hidden within her bag. Merri tried to reach Jerry who had returned earlier to Indonesia. Her calls were unanswered. Merri realised that Jerry was not someone she thought she knew; he was a drug syndicate member who frequently exploited women’s economic and social vulnerabilities to recruit them as drug mules.
During police investigation, Merri experiences multiple beatings and sexual harassments. She was also forced to sign a testimony confessing that she was the owner of the narcotics. The injustice during this process led her to the death sentence.
On 23rd July 2016, Merri received a sudden order to prepare herself as she would be transported to Nusakambangan prison. For five days, Merri could only pray and ask guidance from a clergyman.
Merri’s lawyer received a notification that Merri would be executed although she had applied for clemency and was waiting an answer from President Joko Widodo. The Law Number 22 Year 2002 regarding Clemency prohibits convicts to be executed before the president answers their clemency requests.
On 29th July 2016, when some convicts were called, Merri heard the news that her execution was suspended. She escaped the execution but she still lives within the shadow of fear.
What happened to her demonstrates how women are prone to become victims of injustice when the narcotic law is punitive and not sensitive to gender. Many women like Merri risk their life only because their relationship with their intimate partners.
Merri has been staying in prisons for 18 years. Amidst the uncertainties, she still harbours the hope of one day living with her family. She is waiting the president to respond her clemency request with a sympathetic answer that shows a deep understanding about her situation as a victim of exploitation by drug syndicate.
Please help me to encourage President Joko Widodo to immediately grant Merri’s clemency request. Eighteen years is too long for someone to spend their life in injustice and torture of believing that their lives can be terminated anytime. Help Merri to gain her freedom by signing this petition!
You can also see a short animation video about Merri by clicking this link: hri.global/MerriUtami

Regards,
M. Afif Abdul Qoyim
LBH Masyarakat

Jakarta, 23 July 2020

#AbolishDeathPenalty 

Hampir 4 tahun berlalu sejak eksekusi mati terakhir dilakukan oleh Pemerintah Indonesia. Pada Juli 2016 itu, empat belas terpidana bersiap menghadapai regu tembak, tapi di penghujung waktu, 10 terpidana batal dieksekusi. Salah satu terpidana yang lolos itu bernama Merri Utami. Tapi cerita tentang Merri bukanlah sebuah kisah keberuntungan.
Merri Utami merupakan perempuan yang berasal dari Sukoharjo, Jawa Tengah. Ia bekerja sebagai buruh migran di luar negeri demi memenuhi kebutuhan hidup keluarganya. Merri harus menjadi tulang punggung keluarga setelah ia berpisah dengan suaminya yang sering melakukan kekerasan terhadapnya.
Merri berkenalan dengan seorang bernama Jerry yang mengaku adalah pebisnis dari Kanada. Perilaku Jerry yang ramah terhadap Merri dan anak-anaknya membuat Merri percaya kepadanya. Jerry mengajak Merri untuk berlibur ke Nepal dan kemudian menghadiahinya sebuah tas.
Ketika kembali ke Jakarta, petugas Bea Cukai Bandara Soekarno-Hatta menghentikan Merri. Petugas menemukan heroin seberat 1,1 kg tersembunyi di rangka tasnya. Merri yang kebingungan berupaya menelpon Jerry yang pulang lebih awal ke Indonesia. Panggilan teleponnya tidak diangkat. Merri sadar bahwa Jerry bukanlah orang yang ia kenal selama ini; ia adalah anggota sindikat narkotika yang kerap mengeksploitasi kerentanan ekonomi dan sosial perempuan untuk menjadi kurir.
Selama pemeriksaan di kepolisian, Merri mengaku mengalami pemukulan dan pelecehan seksual bertubi-tubi. Ia juga dipaksa untuk menandatangani beberapa dokumen Berita Acara Pemeriksaan (BAP) di mana ia mengakui bahwa dirinya adalah pemilik narkotika tersebut. Ketidakadilan selama proses peradilan ini membuat Merri mendapatkan vonis mati.
Pada tanggal 23 Juli 2016, Merri mendapat perintah secara mendadak untuk mempersiapkan diri. Petugas memindahkannya ke sel penjara Nusakambangan. Selama lima hari, Merri hanya bisa berdoa dan meminta pendampingan rohaniawan.
Pengacara Merri Utami mendapatkan notifikasi bahwa Merri akan menjalani eksekusi mati. Padahal Merri sudah mengajukan grasi dan sedang menunggu jawaban dari Presiden Joko Widodo. Undang-Undang Nomor 22 Tahun 2002 tentang Grasi menjelaskan bahwa terpidana mati yang telah mengajukan grasi tidak dapat dieksekusi hingga diterimanya keputusan dari Presiden.
Tepat di tanggal 29 Juli 2016, ketika satu per satu narapidana mati dipanggil, Merri mendapatkan kabar bahwa eksekusi atas dirinya ditangguhkan. Ia lolos dari eksekusi, tapi dirinya masih hidup dalam bayang-bayang ketakutan.
Apa yang terjadi pada Merri Utami bisa menjadi gambaran bahwa perempuan rentan menjadi korban ketidakadilan ketika hukum tentang narkotika bersifat punitive dan tidak sensitif gender. Banyak perempuan seperti Merri yang harus mempertaruhkan nyawa hanya karena relasinya dengan pasangan intim.
Terhitung 18 tahun sudah Merri mendekam di dalam penjara. Di tengah kegelisahan dan ketidakpastian, ia masih memendam harapan akan suatu masa di mana ia bisa bertemu dan berkumpul dengan keluarganya. Ia menunggu Presiden untuk menjawab permohonan grasinya dengan simpati dan pemahaman mendalam tentang pengalamannya sebagai korban eksploitasi sindikat narkotika.
Mari bantu saya untuk mendorong Presiden Joko Widodo segera mengabulkan permohonan grasi Merri. Delapan belas tahun adalah waktu yang terlalu lama untuk seseorang habiskan dalam ketidakadilan dan keyakinan menyiksa bahwa nyawanya bisa dicabut sewaktu-waktu. Bantu Merri untuk segera bebas dengan menandatangani petisi ini!
Teman-teman juga dapat melihat video animasi singkat kisah Merri Utami dengan mengklik link berikut: hri.global/MerriUtami

Salam,
M. Afif Abdul Qoyim
LBH Masyarakat

Jakarta, 23 Juli 2020
#HapusHukumanMati #GrasiUntukMerry
----------------

__________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Υπογραφή: 
https://www.change.org/p/joko-widodo-grasi-untuk-merry-utami-selamatkan-merry-dari-ketidakadilan


Θανατική ποινή στις Φιλιππίνες και όχι μόνο

Φιλιππίνες πάλι αλλά μην προσπεράσετε― για μας είναι

Από Ντουτέρτε σε Σαββόπουλο δυό ψηφαλάκια δρόμος (videos)

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Τα δώρα του σπιτιού






Η αμυγδαλιά που με περίμενε ανθισμένη το χειμώνα όταν γύρισα από ταξίδι, τώρα δίνει καρπούς.
Τα δώρα του σπιτιού μου. Δε συνηθίζονται. Η χαρά έρχεται πάντα αναπάντεχη κι ας είναι μέρος του αέναου κύκλου.

__________________________________
Πάνω τα αμύγδαλα.
Κάτω ο περασμένος χειμώνας.