Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Τα δώρα του σπιτιού






Η αμυγδαλιά που με περίμενε ανθισμένη το χειμώνα όταν γύρισα από ταξίδι, τώρα δίνει καρπούς.
Τα δώρα του σπιτιού μου. Δε συνηθίζονται. Η χαρά έρχεται πάντα αναπάντεχη κι ας είναι μέρος του αέναου κύκλου.

__________________________________
Πάνω τα αμύγδαλα.
Κάτω ο περασμένος χειμώνας.




2 σχόλια:

  1. Όντως, όσο και να είναι προγραμματισμένη η φύση στον κύκλο της, πάντα θα μοιάζει αναπάντεχη η χαρά που μας δίνει.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι- το μυαλό γνωρίζει τους κύκλους των εποχών μα η καρδιά δεν καταλαβαίνει από επιστήμες· ξαφνιάζεται.
    Μπούρμπουνα φίλε, το Wordsweorth- το ποίημα που έχει και τον άλλο αγαπημένο μου στίχο 'the Childe is fsther to the Man...'

    Μετάφρασή μου

    «Αναπηδά η καρδιά μου μόλις δώ
    Ένα ουράνιο τόξο είς τον ουρανό επάνω:
    Έτσι ήταν όταν άρχισε η ζωή μου·
    Έτσι είναι τώρα που είμαι άνδρας στην ακμή μου·
    Έτσι θα είναι όταν γέρος θα γενώ.
    Ή, ας πεθάνω!»

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.