Κάλεσαν, μου λένε, Ελβετούς χρήστες ηρωίνης να οργανωθούν κι εκείνοι απάντησαν πως δεν έχουν πλέον λόγους. Μια από τις παρουσιάσεις εδώ στο συνέδριο ήταν κι η Γενεύη: πώς ήταν και πώς έγινε*.
Ψηλά στις κεραμοσκεπές της Πράγας, μετά το συνέδριο του Ευρωπαϊκού δικτύου για τη Μείωση της Βλάβης (Correlation Network) κι ενώ οι συνεργάτες μας αποχωρούν για αεροδρόμιο (ή μπαράκια), μια εξάωρη συνεδρίαση της παγκόσμιας κοινοπραξίας για τη Μείωση της Βλάβης με θέμα τα οικονομικά μας— τι χορηγίες κάναμε, τι πετύχαμε και τι νέα ποσά θα διεκδικήσουμε για το κοινό ταμείο που μας έχει δώσει τη δυνατότητα να οργανώνουμε παγκόσμιες (κι εντός EuroNPUD πανευρωπαϊκές) καμπάνιες σαν το #SDP#ΥποστήριξηΟχιΤιμωρία ή τα φεμινιστικά μου και άλλα πολλά που βοηθούν να φανούμε εμείς κι οι θέσεις μας ώστε να διεκδικούμε αλλαγές που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή μας.
Διότι καλά είναι τα μεγάλα λόγια κι η επαναστατικότητα της ανυπακοής μα, δίχως χρήματα, δε φυσά ούριος άνεμος ή, όπως είπε κι η Ρωσίδα συνεργάτις μου, “Money does not matter. Except it does” αφού δεν έχουμε ελπίδα, κάτι σαν αυτή κι εμένα, να επιχορηγηθούμε από τις πατρίδες μας λες κι είμαστε σε Γερμανίες και Ολλανδίες που έχουν κίνημα χρηστών παλιό και θεμελιωμένο με κατοχυρωμένη την αναγκαιότητα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην αυτοδιάθεση και το σεβασμό, στην υγεία και τη φαρμακευτική αγωγή όσο και στη χαρά της ψυχαγωγικής χρήσης.
Κ_____ς Κ____ς
Χωρις να θελω να θιξω το εργο σας,αφου δε το γνωριζω,χωρις να με ενδιαφερει καθολου σε ποσων αστερων ξενοδοχεια μενετε κ τι επιδοτησεις παιρνετε,δε με αφορουν τα εσοδα σας,μα θα ηθελα να γνωριζα τι εχετε καταφερει τοσα χρονια ως οργανωμενος επιδοτουμενος συλλογος,υπερ των χρηστων!Το εργο στη πραξη!
Αληθεια ρωταω χωρις ιχνος ειρωνιας,απλα αποριας,γιατι σιγουρα αν μαθω τι εχει επιτευχθει υπερ των χρηστων, επαναλαμβανω,θα εχω πιο σφαιρικη αποψη,για τη σταση των ελβετων,αν δλδ ηταν απαραδεκτη η δικαιολογημενη!Με σεβασμο στη δουλεια σας παντα,κ στο εργο σας,που δεν γνωριζω..
1. Τα ξενοδοχεία είναι απλά και σεμνά για τους ακτιβιστές. Δεν είμαστε πολιτικοί ή αθλητές.
2. Είμαι εκλεγμένη πρόεδρος του ευρωπαϊκού δικτύου οργανώσεων και, μπορείτε να ρωτήσετε όπου θέλετε: τα προεδρεία ΔΕΝ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ. Οι θέσεις αυτές είναι άμισθες.
Δικά μου έξοδα όλα, ακόμα κι ο εξοπλισμός ο στοιχειώδης (υπολογιστές, κινητά, κόστος τηλεφώνων κ.λ.).
3. Το εισιτήριο είναι συνήθως για παραμονής βράδυ. Κοιμάσαι και το συνέδριο ξεκινά πρωί και κρατά ως νύχτα.
Κάποιοι διοργανωτές σε μια στις 3 μέρες (που συνήθως κρατούν αυτά) κάνουν κάποια πρόσκληση, συνήθως κάπου βαρετά με φαγητό που εγώ συνήθως δεν τρώω (είμαι vegetarian) και με ανθρώπους που μόνο κοινό μας είναι το ακτιβιστικό θέμα που μας πήγε εκεί.
Βράδυ, κατάκοποι και συνήθως αγχωμένοι για την ομιλία που έχουμε ετοιμάσει για την επομένη, δεν έχουμε δύναμη να βγούμε.
Εξ άλλου, αυτές οι θέσεις απαιτούν πείρα, ώστε να έχεις αποδείξει κάποια πράγματα, άρα κανείς μας δεν είναι στην πρώτη νιότη να νομίζει σα φοιτητάκι πως θα αντέξει αύριο αν βγει βράδυ.
'Αρα δωμάτιο, μελέτη κι αύριο εγερτήριο.
4. Το εδώ δίκτυο ΔΕΝ είναι επιδοτούμενος σύλλογος.
Ως πρόεδρος του ευρωπαϊκού Δικτύου 2 φορές το χρόνο εγκρίνω ένα μικρότατο ποσό με το οποίο τυπώνουμε αφίσες και φυλλάδια και κάνουμε κάποια εκδήλωση (Το «Υποστήριξη_Οχι Τιμωρία» π.χ. ή το φεμινιστικό κατά της βιας προς τις γυναίκες μας).
Ευχαρίστως να σας δείξω λογαριασμούς να διαπιστώσετε πως βάζουμε κι από την τσέπη μας.
Κι αυτό, δυστυχώς, είναι κακό. Μακάρι οι ακτιβιστές να γινόταν να αμοίβονται ώστε να μην είναι πολτέλεια των λίγων που μπορούμε επειδή δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις. Ωστόσο λόγω της (φυσικής, δεν αντιλέγω) καχυποψίας είναι δύσκολο, ιδίως στην κοινότητά μας.
Αγαπητέ κύριε Καρρά
δε σχολιάσατε στο προφίλ μου (ευπρόσδεκτος κι εκεί, ανοιχτό το έχω) μα εδώ, στο Δίκτυο.
Αν δε γνωρίζετε τι κάνω
σειρά μου να σας ρωτήσω:|
1. ΕΣΕΙΣ τι κάνετε εδώ ανάμεσά μας
και
2. ΕΣΕΙΣ τι έργο έχετε προσφέρει για την κοινότητα των χρηστών;
____
Χαρά μου θα είναι να το συζητήσουμε εκτενέστερα.
Με λυπεί η δυσπιστία.
Όπου οργανώσεις σαν το Δίκτυό μας αντί τη φαγωμάρα και τις σπόντες είχαν κόσμο που συσπειρώνεται, έγιναν σημαντικές πρόοδοι. Ή λέτε εσείς ξυπνά ένα πρωί ο υπουργός κι αποφασίζει να αποποινικοποιήσει και να ανοίξει ΧΕΧ;
Αν ξέρατε τι βήμα βήμα προχωρούμε κατά του στίγματος....
Υ.Γ. αρχίσατε πάνω με «Χωρις να θελω να θιξω» κι ωστόσο με θίγει η συνεχής αναφορά σε έργο που δε γνωρίζει μέλος της κλειστής μας ομάδας.
Λυπήθηκα πολύ, ειλικρινά.
________________________________
Κοιμήθηκα ένα βράδυ και το πρωί όταν ξύπνησα είχα μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο έντομο, λέει στη Μεταμόρφωση.
Από το φίλο του ο φυματικός Κάφκα είχε ζητήσει να κάψει όλα του τα γραπτά μετά το θάνατό του. Ο φίλος όμως τα εξέδωσε με συνέπεια εμείς σήμερα να έχουμε το προνόμιο να θυμόμαστε αυτό που ελληνικά, θυμάμαι, ο μεταφραστής ονόμαζε «ένα τεράστιο μπούμπουρα» κι εγώ να συγκινούμαι που περπατώ στην ‘Πλατεία Φραντς Κάφκα’ όπου κατά σύμπτωση η Εθνική Πινακοθήκη έχει αναρτήσει μεγάλη αφίσα της Φρίντα Κάλο.
Πολλές αγάπες μαζεμένες σε λίγα χιλιόμετρα μιας πόλης μαγικής και διαβολικότατης η οποία με ανθρώπινα οστά, με Μπάουχαους και κάστρα του Ντίσνεϊ έχει εισβάλει στο ασυνείδητό μας.
Στην Πράγα είμαι, για το δικό μας Face2Face των Ευρωπαϊκών οργανώσεων χρηστών [EuroNPUD] και ύστερα το ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο για τη Μείωση Της Βλάβης (HarmReduction).
Mαζί μου ο Κύριος Kastell με τον οποίο κάναμε μια θαυμάσια βόλτα στη εβραϊκή γειτονιά που πρώτα απ’ όλα ήθελα να προσκυνήσω, για τη μνήμη όλων εκείνων που ξεκλήρισε η ναζιστική υστερία. Κι ύστερα στη Γέφυρα του Καρόλου, στην Πλατεία του Κάφκα και στα στενά και στα οστά και τις στέγες τις χριστιανικές που ορθώνονται προς τα ουράνια.
Πόλη οστών, αλχημιστών και μνήμης, κρυστάλλων Βοημίας, χρυσαφιού και εκπαραθυρώσεων. Πόλη της κεντρικής Ευρώπης με το βαρύ ουρανό και τον καιρό που ευνοεί το περπάτημα κάνοντας το παλτό ελαφρύ. Πόλη του ποταμού που ρέει κάτω απ’ τα πόδια μας όταν περνάμε τις μεγάλες γέφυρες με τα παλιά πλακόστρωτα ανάμεσα σε αγάλματα ξεχασμένων ιερέων.
Βαριά κοντά άλογα των Βοημών που θυμομαστε από το παραδοσιακό τσίρκο και σκυλιά, παντού σκυλιά καθαρά και καλομαθημένα που περπατούν καμαρωτά με τα λουράκια τους ή συντροφεύουν κάτω από την κουβέρτα τους ζητιάνους που, δε ζητιανεύουν όπως αλλού, τριγυρνώντας, μα γονατιστοί σκυμμένοι σε στάση ικέτη. Περπατώντας δε βλέπεις πρόσωπο, παρά του ξαπλωμένου σκυλιού τους μπροστά σε πιάτο με το νερό του που σε κοιτά στωικά στα μάτια. Ρώτησα γι’ αυτούς. Οι άσχετοι λένε πως μοιάζουν προσκυνητές, μου είπαν, μα είμαστε χώρα άθεων. Πρόκειται απλώς για την παραδοσιακή στάση της ζητιανιάς, του άστεγου ικέτη που γονατίζει μπροστά στα πλούτη και τα προνόμιά σου.
Και με αυτό σας αποχαιρετώ διότι έχω να επισκεφθώ το Χώρο Μείωσης Βλάβης Sananim― μια και, αν δεν το ξέρετε, η Τσεχία ανήκει στις χώρες τις προχωρημένες που καταργήσανε τη Ναρκοαπαγόρευση και έσωσαν ζωές.
____________________________________________
SANANIM http://www.sananim.cz/kontaktni-centrum-(kc)/nase-cile.html
5th European Harm Reduction Conference
https://www.facebook.com/events/264596832276841
Να μαι κι εγώ με #οριζοντιες_ριγες
Επειδή
οι γυναίκες, οι άνθρωποι, είμαστε όπως οι σκύλοι:
Βγαίνουμε σε πολλά σχήματα και χρώματα.
Φοράμε ό,τι θέλουμε, πιστεύουμε ό,τι μάς αρέσει.
Κι αν δε σας αρέσουμε κοιτάξτε αλλού και προσπεράστε.
Είναι κι αυτή η Αθήνα, είναι και τέτοιοι άνθρωποι.
Μια επίσκεψη συγκινητική σε μια γυναίκα που θαυμάζω κι αγαπώ από όταν ήμουν μικρό κορίτσι.
Δεν την ενδιαφέρει η διασημότητα του διαδικτύου (έχει την άλλη) και δεν έχει παρασυρθεί (όπως εγώ) στη λόξα δημοσιοποίησης κάθε στιγμής μας και την τρελή ανάγκη μας γι' αυτή τη διασπορά του αέναου‘sharing’.
Μοιράζομαι λοιπόν τη δική μου φωτογραφία στον κρεμαστό της κήπο με θέα την Ακρόπολη και κρατώ φυλακτό την άλλη στην οποία της δίνω ένα φιλί.
_______________________________________
εικόνα: MmeK at MK's
Κανόνες καλής συμπεριφοράς (Savoir Vivre):
Όταν κάνουμε γιορτές και πανηγύρια στο σπίτι μας έχουμε υποχρέωση να προειδοποιούμε εγκαίρως και, αν είναι δυνατόν, να προσκαλούμε τους γείτονες ώστε να μην υποφέρουν εξ αιτίας μας. Το ίδιο περί προειδοποίησης (δίχως την πρόσκληση) ισχύει και για έργα που θα έχουν συνέπεια θόρυβο, σκόνη, εμπόδια στην πρόσβαση ή κάθε είδους διαταραχή της ευζωίας των γειτόνων.
Τόσο δύσκολο σας είναι, δηλαδή να κολλάτε ένα σημείωμα στη γειτονιά;
Μ’ αυτά στο νου και σε mood δασκάλας του Savoir Vivre πλησίασα εργάτες /οδηγούς σκαπτικών που θορυβούν σα νήπια σε κοντινό μου κτήμα. Μα είχα ξεχάσει ότι είχα καρφωμένο στα μαλλιά ένα ψηλό λευκό φτερό.
Το αντελήφθην ώρα μετά όταν πέρασα τυχαία μπροστά από καθρέφτη.
Τώρα θα με λένε «η τρελή» εκτός του «η μαλακισμένη».
Μα ευτυχώς δε θα το μάθω. Τους προειδοποίησα φεύγοντας:
―Και τώρα πάω μέσα μα να προσέχετε τι λέτε διότι έχει ηχώ και τα ακούω όλα.
Με το φτερό αυτά.
_____________________________________
Κι αν ρωτάτε αν πρόκειται για τα περσινά ξεκαθαρίζω πως δε μιλώ για εκείνα (που με ταλαιπώρησαν πολύ μα τα αντιμετωπήσαμε μια χαρά).
Απέναντί μου έχει έργα τώρα και καθόλου δε με αφορά παρά για το συνεχή θόρυβο του μηχανήματος που τρυπά τη γη λες και ψάχνουν για πετρέλαιο και μου χαλά την ηρεμία.
Πάλι μπουλντόζες κι εκβραχισμοί, πάλι 14 ώρες καφέ σκόνη και συνεχής θόρυβος δίχως σεβασμό σε ώρες κοινής ησυχίας ή αργίες και Σαββατοκύριακα να πάρουμε μια ανάσα και, κυρίως (αυτό που ζητάω), δίχως μια προειδοποίηση να ξέρουμε τι μας περιμένει ώστε να οργανωθούμε.
_____________________________________
Εικόνα
Τα γοβάκια μου καθώς αγναντεύω θάλασσες στο Γιαλό καθυστερώντας την επιστροφή στο σπίτι.
Σε γατοομάδα του Fb
Ερώτηση:
―Ο γατούλης μου ξυπνά πρωί και μου χτυπά την πόρτα της κρεβατοκάμαράς μου. Τι να κάνω;
Απαντούν:
Ηρεμιστικά, φερορμόνες.
Απαντώ (μαζί με λίγους άλλους λογικούς):
―Να μην την κλείνετε το βράδυ. Να κοιμάστε μαζί του.
Ερώτηση:
―Το πρωί θα πάω τη γάτα μου για στείρωση μα της ήρθε περίοδος. Να την πάω;
Απαντούν τρελά με χαριτωμένους αυτοσχεδιασμούς.
Κι αναρωτιέμαι που γιατρός θα κάνει την επέμβαση, το Facebook αποφασίζει πότε και αν.
Τα ζώα δεν έρχονται με Οδηγίες αλλά καλό θα ήταν να υπήρχε μια ενημέρωση πριν τα πάρουν όσοι δεν ξαναείχαν. Θα έλεγα ―αν δεν ήταν οι δρόμοι γεμάτοι παρατημένα πεινασμένα αδέσποτα.
Οπότε υπομονή κι ευγένεια.
Ποιος ήταν ο Ζακ.
Σήμερα που αγωνιζόμαστε να μη μείνει ατιμώρητη η δολοφονία του, υπενθυμίζω με βιογραφικά, το blog του, videos, σχόλια, links. Γιατί ο Zak Kostopoulos παρά το στυγερό έγκλημα για μας που γνωρίσαμε τον ίδιο και τη δράση του μένει στο νου και στην καρδιά μας όχι σα θύμα μα σαν αγωνιστής.
#Justice4ZakZackie #ΖακΚωστόπουλος #ζακ
Στο
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2019/05/justice4zakzackie.html#axzz79kn4IEtT
και εδώ στο blog αναρτήσεις της ετικέτας: ΖακΚωστοπουλος_ZackieOh
_________________________________
@velocity
Ο Ζακ δολοφονήθηκε δύο φορές. Απο τις κλωτσιές των δολοφόνων και απο τους μπάτσους που του περνούν χειροπέδες ενώ είναι αιμόφυρτος και αναίσθητος.Ο Ζακ δολοφονήθηκε.Αυτοι είναι ελεύθεροι.
_________________________________
Trial over killing of #HIV activist in Greece - 3 years after Zak Kostopoulos was beaten to death in Athens, 6 defendants (including 4 police officers) face up 10 years in prison, to an important trial for gay rights in the country
_________________________________
Ζακ Κωστόπουλος – Κατάθεση μητέρας: Αν τον είχαν συλλάβει δεν θα ήταν σε υγρό τάφο
Συγκινητική η κατάθεση της μητέρας του στο δικαστήριο https://www.ethnos.gr/ellada/179106_zak-kostopoylos-katathesi-miteras-ton-eihan-syllabei-den-tha-itan-se-ygro-tafo
«Είχαν το παιδί με αίματα και το κλωτσοπατούσαν» λέει ο πατέρας του https://www.protothema.gr/greece/article/1173239/zak-kostopoulos-eihan-to-paidi-me-aimata-kai-to-klotsopatousan-leei-o-pateras-tou/
https://www.facebook.com/zackieohjusticewatch/
https://zackieohjustice.watch/?fbclid=IwAR2qPP4VVXi42C-GK4vAleRk-4C7WiBN-0XkBlh39HyiuVcLZ4EUSw9-l6U
Σπυρίδων Δημόπουλος (κοσμηματοπώλης)
Αθανάσιος Χορταριάς (μεσίτης)
Βασίλειος Ρουσάκος (ομάδα Ζ)
Λεωνίδας Αλεξανδρής (ομάδα Ζ)
Δαυίδ Σεφέρης (ομάδα ΔΙΑΣ)
Ιωάννης Τσομπάνης (ομάδα ΔΙΑΣ)
Τους θέλουμε όλους στη φυλακή
Συννεφιά με βοριαδάκι, μελαγχολικός καιρός. Suki και Maiko αγκαλιά στον καναπέ του γραφείου μου.
Οι γυναίκες απαντούν: Η Καλοπέραση είναι η καλύτερη εκδίκηση.
‘Living Well Is The Best Revenge’ by Calvin Tomkins, μια βιογραφία του Gerald και της SarahMurphy, που έζησαν τη ζωή που ενέπνευσε το Φιτζέραλντ, καλοί φίλοι, γενναιόδωροι οικοδεσπότες, μποέμ και κοσμικοί, φίλοι του Πικάσο και του Χέμινγουέι στο Παρίσι και τη Νότια Γαλλία τότε που όπως έλεγε η Ζέλντα ‘ήμασταν νέοι κι ήταν πάντα καλοκαίρι'.
Ένα αιώνα πριν από εμάς, ενέπνευσαν τη ζωή που επέλεξα σε άλλες θάλασσες μα με ίδια αγάπη για τον τόπο και την Τέχνη κι είδαν κι εκείνοι σαν εμάς* τον τόπο που αγάπησαν να αλλάζει προς κάτι αλλιώτικο, εκ των προς αποφυγήν.
Είναι το κάρμα μας όσων αγαπάμε τόπους να πικραινόμαστε ή άραγε επιλέξαμε λοξά; Ή μήπως όχι, τελικά είμαστε εμείς που μάς γερνά η ζωή και αυτό θολώνει τη ματιά και την καρδιά μας;
Δεν ξέρω, όμως σαν τον κύριο και τη κυρία Μέρφυ το χω κι εγώ στη φύση μου να περνώ καλά ακόμα κι όταν οι εξελίξεις με πικραίνουν. Κι αυτό είναι εκδίκηση αλλά και παρηγοριά.
________
*εμάς: τους όσους ακόμα εν ζωή και παρά θιν αλός του #MykonosTribe που ξεψυχά κάτω από εκσκαφείς και κομπρεσέρ όσο και πρόστυχα καταβρέγματα με ακριβές σαμπάνιες.
Περί της ζωής εκείνης από τα 'Περί Ανάγνωσης' μου:
ΜΥΚΟΝΟς TRIBE ® .... last century https://www.facebook.com/groups/144484018911691
MYKONOs Tribe 80's & 90's https://www.facebook.com/MYKONOs-Tribe-80s-90s-149924925026126
Πριν 118 χρόνια στις 8 Οκτωβρίου η κυρία Πάνκχερστ ίδρυσε την Πολιτική και Κοινωνική Ένωση Γυναικών που έγραψε ιστορία.
Είναι οι γιαγιάδες μας, οι αδελφές μας Σουφραζέτες που σόκαραν τον ανδροκρατούμενο κόσμο απαιτώντας ισότητα των φύλων, ισότητα στην εργασία. Πολύ συνειδητοποιημένες, αρνήθηκαν να μπουν στο καλούπι του ασθενούς φύλου και αγωνίστηκαν με διαδηλώσεις, απεργίες πείνας (στις οποίες συμμετείχαν και οι κόρες της ιδρύτριας) και σόκαραν την ανδροκρατούμενη κοινωνία με τις αντιδράσεις τους (όπως το να χτυπήσουν αστυνομικό) και γενικά τη μαχητικότητά τους.
Τους χρωστάμε πολλά, όλες μας. Κι είναι με μεγάλη χαρά που παρουσιάζω εδώ την παράσταση έργου για την Έμελιν Πάνκχερστ που κάνει πρεμιέρα στο Λονδίνο στις 8 Νοεμβρίου.
Συστήνω.
Ακολουθούν πληροφορίες αγγλικά και σύνδεσμοι.
On this day 118 years ago Emmeline Pankhurst, and her daughters Christabel and Sylvia, formed the Women’s Social and Political Union. They made history with their extreme acts of protest, including arson attacks and hunger strikes.
Their story is one of strength, struggle and strife. See this come to life in EMMELINE, opening 3rd November. Book here: https://tickets.thecockpit.org.uk/sales/shows/emmeline
"EMMELINE-The Suffragette Movement", a brand-new play written by Beatrice Hyde that consists of 16 brilliant actors and a fully female creative and production team. The show opens on the 3rd of November at 7.00pm and runs until the 14th of November 2021.
1898: Women fight for the vote and their rights. The play covers 20 years of this incredible historical time. The production is huge and beautiful. The social injustice a century later, is still present. Gender. Equality. Ideals. Personal choices. A production not to be missed.
Really honoured and excited that Helen Pankhurst , the great granddaughter of Emmeline Pankhurst, will be with us at the panel of the post show Q&As ( Questions and Answers with the audience) on Saturday the 6th and Thursday the 11th of November.
You can book your tickets on the following link:
THE STORY
Emmeline follows the journey of the inspirational leader of the Suffrage movement on her life's mission to achieve the vote for women. Delving into the dynamics of the Pankhurst family, Emmeline explores the tensions that arose between her and her daughter Sylvia on militant tactics and social values, emblematic of the conflicts that divided the movement. Does the end justify the means? Should the cause come first, no matter the personal cost?
A story of the courage and sacrifice of the Suffragettes, their struggle and exaltation, and their undying determination that made history.
A story to inspire the country to continue the fight for human emancipation.
March on, March on, Face to the Dawn, the Dawn of Liberty!
Theatre Lab Company is a London-based international company, with reputation for mesmerizing theatrical imagery, physical theatre/performance and experimental work. Words, music, images and movement are brought together to create dynamic theatre that crosses the boundaries of culture, language and taboo.
_______________________________________
THE PRODUCTION WEBSITE:
https://emmelinetlc.co.uk/?fbclid=IwAR3xW09fLdcxkHY6scVucJM_ysNY6APLjOUAuHoKSsQ971TYakRHzwkjTJU
https://www.facebook.com/events/1516533925356544?event_time_id=1516533915356545&ref=newsfeed
_____________
Ελληνικά για την Έμελιν Πάνκχερστ https://g.co/kgs/Nf1DTu
