STEKI 46- Ο πρώτος Χώρος Εποπτευόμενης Χρήσης (ΧΕΧ) στην Ελλάδα

 

 Επιτέλους είδαμε να υλοποιείται ο πρώτος* Χώρος Εποπτευόμενης Χρήσης (ΧΕΧ) στην Ελλάδα, πάγιο αίτημα του PeerNUPS_ Δικτύου Χρηστών ψχδ Ουσιών αλλά και όσων καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι κάτι τέτοιο και ατομικά για ανθρώπινες ζωές μα και για τη δημόσια υγεία και ευημερία της πόλης.

Στεγάζεται στην Καποδιστρίου στα γραφεία του ΟΚΑΝΑ κι ονομάστηκε   «STEKI 46» από τους ίδιους τους ωφελούμενους οι οποίοι καλύπτουν εκεί καθημερινά τις ανάγκες τους σε σίτιση και ένδυση, προμηθεύονται υλικό για την ασφαλή χρήση (σύριγγες, προφυλακτικά), ΚΙΤ με υλικό προστασίας από την πανδημία του COVID-19 και λαμβάνουν συμβουλευτική ψυχολογική υποστήριξη.

Οι χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης έφεραν τεράστια οφέλη στις πάμπολλες χώρες που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες. Πέραν του πασιφανούς πως είναι καλύτερα και για τους χρήστες ουσιών και για τους περαστικούς να γίνεται η χρήση σε κάποιο ασφαλή χώρο κι όχι στο δρόμο, πέραν της καθαριότητας και ασφάλειας που παρέχει το ελεγχόμενο περιβάλλον και η παρουσία νοσηλευτών και ναλοξόνης που σώζουν ζωές, έχει αποδειχθεί πλέον πως αυτό το πρώτο βήμα εισόδου για χρήση σε ένα ΧΕΧ, αν οργανωθεί σωστά αποτελεί και το πρώτο βήμα για μια σταθεροποιημένη ζωή ενταγμένη στην κοινωνία. Η προκατάληψη, με παραγκώνιση, καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων,  χρόνια κακοποίηση από θεσμούς και ιδρύματα καλλιεργούν μια δυσπιστία που συναντάμε σε μεγάλο βαθμό στην κοινότητά μας. Γι’ αυτό, εκεί που οι ΧΕΧ λειτουργούν από χρόνια, παρατηρήθηκε ότι η είσοδος σ’ αυτούς γεννώντας ένα κλίμα εμπιστοσύνης ανοίγει μια πόρτα προς την επανένταξη στην κοινωνία. «Επανένταξη» ρεαλιστική και ουσιώδη, όχι με ουτοπικές ιδεοληψίες με όρους «καθαρού» και βρώμικου ή τιμωρητικές πρακτικές αλλά με σταθεροποίηση μέσω υποκαταστάτων και φαρμακευτικής αγωγής, με ιατρικές εξετάσεις και θεραπείες για άλλα σχετικά ή παράπλευρα νοσήματα (Ηπατίτιδες, HIV, ψυχιατρικά κ.λ.), πρόσβαση σε στέγαση, εκπαίδευση και εργασία.

Είναι πάνω από δέκα χρόνια πλέον που το ζητάμε  κι είναι μεγάλη η ικανοποίησή μας που επιτέλους άνοιξε και στη χώρα μας ένας τέτοιος χώρος που ευχόμαστε να είναι ο πρώτος κι όχι ο μόνος. 

Ωστόσο μαζί με την ικανοποίηση και τη χαρά μας τρέφουμε και σοβαρές επιφυλάξεις διότι γνωρίζουμε πόσο εύθραυστο μπορεί να αποβεί ένα τέτοιο εγχείρημα.

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, αν απ’ έξω στηθεί Αστυνομία. Θα έμπαινε κανείς «φορτωμένος» να κάνει χρήση; Αν μέσα η συμπεριφορά ανεκπαίδευτου προσωπικού έχει τον πατροναριστικό τόνο που τόσο συχνά χρησιμοποιούν προγράμματα και ΜΜΕ μιλώντας στους χρήστες ουσιών σα να είμαστε προβληματικά παιδιά κι όχι άνθρωποι τους οποίους ο εργαζόμενος βρίσκεται εκεί για να εξυπηρετήσει.

 Η δυσπιστία προς τους θεσμούς και κάθε προσφορά είναι ενδημική στην κοινότητα των χρηστών ψχδ ουσιών, και όχι άδικα. Κι ο τρόπος να ξεπεραστεί είναι αυτό που έχει αποδειχθεί περίτρανα παγκοσμίως όπου λειτουργούν τέτοιοι χώροι: Προαπαιτούμενη είναι η βοήθεια των ίδιων των χρηστών, των «ομοτίμων» (peers), ανθρώπων που μιλάμε τη γλώσσα της πιάτσας και έχουμε γνώση από μέσα των αναγκών του ανθρώπου που κάνει χρήση και που για Χ λόγους βρέθηκε μόνιμα, προσωρινά ή και για λίγες ώρες στο δρόμο με ένα σακουλάκι σκόνης στην τσέπη.

Το σπουδαίο αυτό εγχείρημα, ο θαυμάσιος χώρος που με μεγάλη φροντίδα και σκέψη οργανώθηκε στην Καποδιστρίου, πρέπει να πετύχει. Πρέπει να γίνει αρχή και πρότυπο για άλλους τέτοιους χώρους που γιατροί, πολιτικοί και γειτονιές θα καταλάβουν τη σημασία τους κι αντί να τους φοβούνται θα τους ζητούν και θα τους αγκαλιάζουν. 

Γι’ αυτό κι εμείς το Δίκτυο_Ομοτίμων_Χρηστών_PeerNUPS, χαιρετίζουμε το Στέκι46, ευχαριστούμε και συγχαίρουμε τον κ Θεοχάρη και την ομάδα του ΟΚΑΝΑ που επιτέλους τόλμησε και δηλώνουμε το παρών για κάθε βοήθεια από μέσα που μπορεί να χρειαστεί. 

Επειδή για μάς χωρίς εμάς δε γίνεται.

________________________________________________________________

*  Για να είμαστε ακριβείς πρώτος ήταν ο Οδυσσέας, παλιότερα, μα πειραματικός, δίχως νομοθετική ρύθμιση και δεν πήγε μακριά.

Ακολουθούν φωτογραφίες του θαυμάσιου σύγχρονου χώρου - προσωπικά (επειδή έχω πρόβλημα) με ενθουσίασε που έχουμε και μηχάνημα για τις φλέβες, κάτι που δεν είδα παντού στο εξωτερικό).

Τέτοια φροντίδα θέλουμε.

 

 

Βλέπετε και τους συνεργάτες μου, Χρήστο Αναστασίου και Μάριο Ατζέμη, στα εγκαίνια:

https://www.ertnews.gr/roi-idiseon/episkepsi-mitsotaki-sto-choro-epopteyomenis-chrisis-steki-46-toy-okana/

Πόδια στο πεντάγραμμο

 

Πόδια στο πεντάγραμμο.

 

Γιόγκα στον κήπο καθώς πέφτει το σκοτάδι. Ώρα δική μου, ώρα που το σώμα ξεκουράζει το μυαλό. Διώχνω τις σκέψεις σηκώνοντας τα πόδια μου ψηλά προς το γαλάζιο που όλο και σκουραίνει. Αναπνοές, συγκέντρωση. Τα συναισθήματα ανύπαρκτα, μηδέν στο κοντέρ ενώ κυριαρχεί το σώμα. 

Κι ύστερα, μετά το σαβάσανα μια σκέψη. Όχι καινούργια, δε φωτίστηκα. Σκέψη παλιά αγαπημένη, οδηγός. Που τη μοιράζομαι μαζί σας:

Αν δε μπορείς να το νικήσεις, 

φρόντισε να το αγαπήσεις.*

 

Για τα καλώδια μιλώ που καταστρέφουν τη θέα μας, όλο και πιο πολλά, πυκνά και ατάκτως ερριμμένα, δουλειές μισές των μαστροχαλαστών που για να φτιάξουν ένα, δυό χαλάνε. Ωστόσο δείτε, σε λίγο που θα ανέβει το φεγγάρι και θα το κόβουνε στα δυό εγώ θα βλέπω ένα ντο, όπως τώρα που χορεύω σε ουρανούς προσφέροντάς σας Πόδια στο Πεντάγραμμο.

_______________________________________________

*Γνωστό νομίζω ότι δεν είμαι Πατούλης, απεχθάνομαι την κλεψιά αγαθών ή ιδεών οπότε το έψαξα και κατά το Yale Book of Quotations γραπτώς πρωτοέχουμε από κάποιο Αμερικάνο Γερουσιαστή το 1934 το εξής παρόμοιο με το δικό μου ρητό: “If you can't beat 'em, jine 'em”. Αν δε μπορείς να τους νικήσεις γίνε ένας απ' αυτούς/ μέλος ή μέρος τους, δηλαδή. Από τότε η ιδέα έχει αναπτυχθεί σε πολλά δοκίμια.

Επίσης είναι και καρκινική αφού εξ ίσου λειτουργεί και ανάποδα: «Άμα δε μπορείς να γίνεις ένας απ' αυτούς 

κοίτα να τους νικήσεις» ή για το δικό μου οδηγό:

 

Αν δε μπορείς να το αγαπήσεις, 

Κοίτα να το εξοντώσεις.

Γάτα και οχιά

 

Η Suki δεν κυνηγά ποτέ. Η Maiko η κόρη της, αντίθετα βγαίνει πριν το ξημέρωμα και φέρνει λεία. Κάθε μέρα σώζουμε ζωάκια απο τα χέρια της. Πουλιά, σαυράκια και σήμερα φίδι.

Σήμερα οχιά. Vipera ammoditis Παχουλό στη μέση, ρόμβοι και πράσινη ουρίτσα.

Της το πήρα βέβαια κι είναι ακόμα ζωντανό αν και λίγο ζαλισμένο.

Χθόνια σοφία με καλημέρισε.

Calico Cat and Mykonos Viper [Vipera ammoditis ]

https://youtu.be/TxRHJTKy7MU

Η γυναίκα, ξένε, απ' τα παιδιά τον άνδρα προτιμά. #Πισπιρίγκου

 

Η γυναίκα, ξένε, απ' τα παιδιά τον άνδρα προτιμά. #Πισπιρίγκου 

Χτυπήστε ελεύθερα αν σας θίγω στερεότυπα. Όμως να ξέρετε πως δε λιθοβολείτε εμένα μόνο αλλά τον Ευριπίδη:

 «Γυναίκες ανδρών, ω ξέν΄, ου παίδων φίλαι» 

Ηλέκτρα.

https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10223593447198763

Με απέκλεισε το Facebook - [Ουρανία σε Ουκρανία; Ή κάποιος Μανιακός;]

 

 

Με χάσατε; Εάν με χάσατε είναι γιατί είχα αναφορές και το FB δεν έλαβε υπ' όψιν τις εξηγήσεις μου πως είμαι πάντα εντός κανονισμών οπότε μου επέβαλε κυρώσεις. Για «Παρενόχληση» και «Εκφοβισμό», εμένα που ποτέ δε βρίζω, ποτέ δε στιγματίζω. Άκρη δε βγάζεις όμως, όσο κι αν τους γράφεις. Η τμωρία μου: Κατέβασαν τα επίμαχα, και δε μου επέτρεπαν να ανεβάζω. Απαγόρευση ανάρτησης εικόνων, απαγόρευση κοινοποιήσεων και, για 29 ημέρες με κατεβάζει στις προτεραιότητες θέασης δηλαδή αν δε με ψάξετε δε θα με δείτε.

Τι ενόχλησε; Δυό πολύ ήπια (νόμιζα) άρθρα μου σχετικά με την Ουκρανία. Απάντησα. Εξήγησα. Όταν δεν τιμωρήθηκα έγινα στόχος και πλέον μου κάνουν αναφορές και για Σεφέρη ή παλιά εκπομπή μου (που έχει ξαναπαιχτεί) αλλά και για τα σχετικά με την Ουκρανία. Διότι, μην ξεχνιόμαστε: Οι Χρυσαυγίτες φιλοπουτινικοί είναι πάντα εδώ έστω κι από φυλακές (στις οποίες μαθαίνω έχουν και κινητά). Σας δίνω συνδέσμους των λογοκριμένων, έτσι πληροφοριακά, σας δίνω εικόνες και… ψάξτε με αν με θέλετε ή.....see you later: Πιο πολλά στο https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/04/facebook.html

Ουρανία, Ουκρανία και Πρεσβεία στην Καλλιθέα ―με τα δικά μου του πολέμου ψιλολόγια

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/03/losercom-putin.html

 

Ρώσοι κι Ουκρανοί μου λένε

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/02/blog-post_25.html

______________________

 

Συνέχεια 5 Απριλίου 2022

αλλά νέα Αναφορά για σχόλιο στο

 https://www.facebook.com/search/posts/?q=ΜΑΒΗ

Εθισμός, αυτοέλεγχος και αυτοεκτίμηση― μια μελέτη

Ο εθισμός συχνά θεωρείται αιτία απώλειας αυτοελέγχου αλλά μήπως συμβαίνει το αντίθετο, όπως προσωπικά νομίζω; Εθιζόμαστε επειδή δεν έχουμε αυτοέλεγχο ή χάνουμε τον έλεγχο επειδή εθιστήκαμε;

Και κατά πόσο ο αυτοέλεγχος επηρεάζεται από την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας, την αυτοεκτίμηση δηλαδή; Κάτι το οποίο επίσης (εκ πείρας) θεωρώ σίγουρο γι αυτό και επιμένω να βλέπω ως βλαβερά όλα εκείνα τα προγράμματα απεξάρτησης που έχουν ως συστατικό της συνταγής αποδομήσεις εαυτού και τιμωρητικές πρακτικές, που κλωτσάνε δηλαδή τον πεσμένο- για το καλό του.

 

Συστήνω

 σχετική μελέτη, ενδιαφέρουσα διότι είναι έρευνα ανοιχτή σε νέες ιδέες κι όχι έργο ερευνήτριας που γράφει για να δικαιολογήσει κάποια μέθοδο θεραπείας.

Tης Άνκε Σνεκ του Πανεπιστημίου του Μάαστρικτ.

Anke Snoek

Addiction, self-control and the self:  An empirical, ethical study

Maastricht University, Faculty of Health Medicine and Life sciences

Post-Doc

 

https://www.academia.edu/37678449/Addiction_self_control_and_the_self_An_empirical_ethical_study

ή: https://drive.google.com/file/d/18eKqS11CXBT2jftfS6q2XF48ERD2-CIh/view?usp=sharing

Πρώτη γιόγκα στον κήπο ―αχ ραγιάδες, ραγιάδες...― με video

Δειλινό, πρώτη μου γιόγκα στον κήπο φέτος.

25η ΜΑΡΤΊΟΥ 2022. 

 Για μάς είναι η πρώτη ημέρα Άνοιξης και τη χάρηκα.

«Ακόμα τούτ’ την άνοιξη 

ραγιάδες, ραγιάδες....»*

Ζεστή ημέρα ανοιξιάτικη μετά από σπάνιο βαρύτατο χειμώνα με χιόνια που κατέβηκαν ως τις παραλίες. Κατέβηκα κι εγώ με το ηλιοβασίλεμα στον κήπο μου για γιόγκα. 

Επίσης, σήμερα, λόγω της ψευτοαργίας της παλιγγενεσίας ή ούτε ξέρω τι, με ξύπνησε 7:05 το πρωί μια ησυχία. Ξέρετε τι είναι να ξυπνάς από την Ησυχία; Να προσπαθείς να ξανακοιμηθείς λιγάκι μα να μην τα καταφέρνεις διότι σε ξεκουφαίνει η Ησυχία η απόλυτη που τη σπάει ένα πουλί μονάχα, ένα δειλό μοναχικό φτερούγισμα ή μια στριγγή κραυγή ενός χαμένου γλάρου; Ήχοι μονοί, αζευγάρωτοι και οικείοι, παλιά οικείοι, νεκρά σχεδόν, που σε ξυπνούν επειδή ξύπνησαν τις αναμνήσεις του Γιατί ΕίμαιΕδώ. 

Σα «κώδων» σχολικός του περασμένου αιώνα ξυπνούν αυτά, ανοίγουν το άλμπουμ το αραχνιασμένο κι ουρλιάζουν στη σιωπή χορεύοντας τα επειδή και τα γιατί εκείνου του πώς Εγώ Βρέθηκα Εδώ.

https://youtu.be/PdxmT0jVdBo

_____________  *Σας θυμίζω το δημώδες που, κάπως επίκαιρο νομίζω ξαναέγινε, 

με το Μόσκοβο που σαν τα χιόνια κατεβαίνει και τρέμουμε εμείς:

Ακόμα τούτ’ την άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι, καημένη Ρούμελη, όσο να ’ρθεί ο Μόσκοβος ραγιάδες, ραγιάδες, να φέρει το σεφέρι, Μωριά και Ρούμελη…

                                                  Kastellakia, το χωριό

από το yoga-mat με μάτια γάτας

Yoga στον κήπο

rb.gy/gfuox4  

#Kastellakia #Mykonos #yoga #γιόγκα_στον_κήπο 

#Suki_Maiko_theCalicoCats

_______________________________

Η Ουκρανία της Μαρίας Πρυματσένκο #MariaPrymachenko 🇺🇦

Η Μαρία Πρυματσένκο (1908–1997) αυτοδίδακτη λαϊκή καλλιτέχνις είναι γνωστή για τις απεικονίσεις της της αγροτικής Ουκρανίας. 

Συμμετρικές παπαρούνες και ηλιοτρόπια, σεμνές κόρες και φανταστικά μυθικά ζώα, λιοντάρια και δικέφαλα φίδια των παραμυθιών ζωγραφισμένα με γκουάς και νερομπογιές μας μεταφέρουν σε ένα κόσμο ειρηνικό, γαλήνιο. Ο Πικάσσο την ονόμασε ‘θαύμα της Τέχνης’ όταν τη βράβευσαν στο Παρίσι το 1937 κι από τότε τα έργα της παραμένουν πασίγνωστα στην Ουκρανία μα και στον υπόλοιπο κόσμο.

 

 

Maria Prymachenko (1908–1997), a self-taught folk artist is known for her renderings of life in the Ukrainian countryside. 

 Symmetrical poppies, sunflowers, pious maidens and mythical animals like the lions and two-headed snakes of folk tales, painted in gouache or watercolours carry us in her placid peaceful world.

Pablo Picasso is said to have dubbed her “an artistic miracle”  when she received a gold medal at the Paris World Fair in 1937, and since then she remains widely known throughout Ukraine and internationally.

#MariaPrymachenko 🇺🇦