Υπάρχει ένα παλιό
βάσανο του επαγγέλματος για το οποίο έχουν γράψει πολλοί συγγραφείς. Την ώρα
που πρέπει να τελειώσεις το ποιητικό βιβλίο σου για να το παραδώσεις την
επομένη, σου έρχεται η έμπνευση για ένα μυθιστόρημα ή άρθρο που στην καρδιά σου
επείγει να γραφτεί. Κι όποτε έχεις κλειδωθεί για να τελειώσεις μυθιστόρημα είναι
η στιγμή ακριβώς που άλλο δε θες παρά να βγεις και να μεθύσεις και να
σημειώνεις στίχους στις χαρτοπετσέτες.
Αυτό έχω πάθει
σήμερα. Καθώς οργανώνω τις σημειώσεις μου για το αυριανό μάθημα
Ποίησης-Στιχουργικής [στα Εθελοντικά Μαθήματα Μυκόνου, όπου σας προσκαλώ αύριο 7.00 με 9.00], το σχέδιο ήταν να ακούω ελληνική μελοποιημένη ποίηση κι
απαγγελίες. Τον Επιτάφιο του Ρίτσου που λατρεύω―και που για μένα είναι απόλυτα ερωτικός αφού υμνεί έναν Άδωνι και με σπρώχνει να
"Σκύφτω εδώ
μέσα και ξανοίγω μπρος μου
αναπάντεχα μέρη
αλλουνού κόσμου" όπως λέει ο Σολωμός που το νοιώθει σα κύμα που μέσα του
βλέπει "ως τον καθρέφτη"
επειδή: '''Mόλις είν' έτσι δυνατός ο Έρωτας κι ο Xάρος''.
Άκουσα βέβαια λίγο
Μπαχ (ακούω πάντα με τη γιόγκα μου-μα μην το πείτε στους Ινδούς ή τη δασκάλα
μου), άκουσα λίγο το Σεφέρη να απαγγέλλει κι ύστερα τον αγαπημένο Εγγονόπουλο
να ρωτά το Μπολιβάρ 'τι ήθελες στη Λάρισα εσύ ένας Υδραίος' και να ζητά από την Ελένη του να χτίσει μια εκκλησιά για να την παντρευτεί 'διότι
σε αγαπώ παγάφορα' (έτσι με το –γω μιλούσε).
Άκουσα, δε λέω ότι δεν άκουσα..
Συγχρόνως όμως ο νους μου είναι να βγω να καθίσω σ΄ένα μπαρ και να σημειώνω
σκέψεις.
Πολύ το αναλύουμε στη δουλειά μου αυτό μα δε θα σας κουράσω με αποσπάσματα άλλων. Μόνο… ειλικρινά
δηλαδή .. δάνεισα το αυτοκίνητό μου στον Κύριο Kastell και μόνη στο δωμάτιό μου τι ακούω δε
θα το μαντέψετε..
Hank Williams.
Δηλαδή 'γειά σου κουκλίτσα τι μαγειρεύεις; .....έχω δυό δολάρια και ξέρω ένα σημείο πίσω απ' το λόφο.'..
Κι όπως καταλαβαίνετε θυμώνω πάλι με τον εαυτό μου που για άλλη μια φορά
αποδεικνύει εμπράκτως πως η εργατικότητα δυστυχώς δε συνοδεύεται πάντα από
αυτοπειθαρχία αφού στην τελευταία εμείς οι καλλιτέχνες σπανίως είμαστε δυνατοί.
__________
Η εικόνα: Το γραφείο μου (mac & teapot)
Η εικόνα: Το γραφείο μου (mac & teapot)
Εθελοντικά Μαθήματα Μυκόνου, αύριο και κάθε Παρασκευή 7.00 με 9.00 στην Αίθουσα της ΚΔΕΠΑΠ στο Ματογιάννι (από Καλογερά)Ποίηση και Στιχουργική από εμένα για σας.
Εν τω μεταξύ ... το βιολί μου εγώ:
Hank Williams
Hey, hey, good lookin',
Whatcha got cookin'?
How's about cookin' somethin' up with me?
Hey, sweet baby,
Don't you think maybe
We could find us a brand new recipe?
I got a hot-rod Ford and a two-dollar bill
And I know a spot right over the hill.
There's soda pop and the dancin's free,
So if you wanna have fun come along with me. ..... κ.λ. στο: youtube.
Whatcha got cookin'?
How's about cookin' somethin' up with me?
Hey, sweet baby,
Don't you think maybe
We could find us a brand new recipe?
I got a hot-rod Ford and a two-dollar bill
And I know a spot right over the hill.
There's soda pop and the dancin's free,
So if you wanna have fun come along with me. ..... κ.λ. στο: youtube.
Συγνώμη που γελώ αλλά μου φάνηκε εξαιρετικό το χιούμορ σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετική ανάρτηση
Διαγραφήφαίνετε ότι σήμερα δεν είμαι στα καλά μου
γιατί δεν γέλασα... τι έπαθα τι έπαθα...
Αστείο το βρίσκετε;
ΔιαγραφήΚι εγώ που νόμιζα πως σας λέω τον πόνο μου...
Με τις μουσικές που βάζετε για να διασκεδάσετε τον πόνο σας Μαντάμ γελούμε. Και που τις μοιράζεστε!
ΔιαγραφήΤότε ναι, να γελάτε..
Διαγραφήμα Μακ?!?!?!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑ ΜΑΚ?!?!?!?!?!?!?!?!
τς τς τς
:)
(καλώς σε βρήκα)
Έγκλημα;
ΔιαγραφήΝαι... από το πρώτο μου (που ήταν και το πρώτο έγχρωμο που έβγαλαν..) Τρεντού ή τι;
Καλώς σε βρήκα κι εγώ!
Α, η μουσική επιλογή εξαιρετική και θα ήθελα να ήμουν σιωπηλά εκεί, μ' ένα μπουκάλι cardhu να μοιράζομαι τις σκέψεις σου δίχως να μιλάμε! (μάλλον... σε μια άλλη ζωή... ήμουν στην άγρια δύση...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με την πειθαρχία δε, απαπα, το δράμα μου! Ακόμη να τελειώσω αυτό που λέγαμε. Και να πεις πως έχω κάτι άλλον να κάνω...
Σε φιλώ Δάφνη μου!
Να ήσουν, θα το θέλα..
ΔιαγραφήΑλλά για το σιωπηλά δε μπορώ να εγκυηθώ..
Καλό σαββατοκύριακο Εva μου..
Ακολούθησε τη φωνή μέσα σου. Οι σκέψεις είναι σαν τα πουλιά - αν δεν τα πιάσεις (τα φωτογραφίσεις καλύτερα) την ώρα που σου ήρθαν, πάει, έφυγαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κάνω... το κάνω...
Διαγραφήαλλά με τύψεις.
Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση Τhomas..