Η Αντιόχειά μου και άλλες νύχτες― και Μαθήματα

«...Aνήθικοι μέχρι τινός -και πιθανόν μέχρι πολλού-

ήσαν. Aλλά είχαν την ικανοποίηση που ο βίος τους

ήταν ο περιλάλητος βίος της Aντιοχείας,

ο ενήδονος, ο απόλυτα καλαίσθητος... »

λέει ο Καβάφης και, σας το έχω πει, τον ψιθυρίζω όταν γυρίζω σπίτι με το πρώτο φως διότι έτσι πλανεύτρα είναι κι η δική μου Αντιόχεια κι ας έχει φέτος λίγα μαγαζιά ανοιχτά και (ευτυχώς) λιγότερες ευτέλειες, σιχάματα και ευκαιρίες για καβαφική ειρωνεία.

Το έχει ο τόπος να την κάνει τη δουλειά μας γλέντι. Για κάτι απλό πάλι είχα βγει κι επέστρεψα το άλλο πρωί εδώ σ΄εσάς και τον ιδιωτικό ροδώνα μου.

Για τη Σαπφώ μιλήσαμε στο Μάθημα και για τη γυναικεία φωνή που ακόμα δεν ακούστηκε. Σα μύτες και αρχαίους φαλλούς κομμάτιασαν οι Χριστιανοί τα έργα της μα οι πιστοί Αλεξανδρινοί τα έκρυβαν στην έρημο κι ακόμα βρίσκουμε κομμάτια.

Μετά το μάθημα το χαίρομαι που βγαίνουμε με τους μαθητές μου και που τα λέμε λίγο ώσπου εκείνοι να επιστρέψουν σπίτια τους κι εγώ να αφεθώ στο αγκάλιασμα του τόπου που λατρεύω.

Πού πήγα, πάλι, δε θα σας το πω (μόνο ότι αρχίσαμε από τις Αμάδες κι ύστερα πάντοτε περνώ από το Όρτσα Λα Μπάντα που είναι απέναντι).

Το επόμενο θα είναι για τη φιλία των ανδρών (νομίζω) για τους Ζεϊμπέκους (σίγουρα), με Αχιλλέα, Σικελιανό και Καζαντζάκη, του Σέλλευ τον Άδωνι κι άλλα που θα διαβάσω ή θα θυμηθώ ως την Παρασκευή.

Το μυαλό 'τρέχει..τρέχει...' έγραφε ο καλός μου Byron για νύχτες απ' τις άλλες, εκείνες που κάνουμε το κρεβάτι μας γραφείο και τα βιβλία και τα χαρτιά μπερδεύονται με μαξιλάρια. 'Κι όπως μπορείς πια δούλεψε μυαλό'...

_______________________

Εθελοντικά Μαθήματα Μυκόνου: Ποίηση-Στιχουργική μ΄εμένα: facebook

Φωτογραφία της Πανσελήνου απόψε: Stella Karathanasi