Χιονίζει.
Η ανάσα αφήνει αχνισμένα συννεφάκια, τα τζάμια θολώνουν, η άσφαλτος λάμπει στη
βροχή και κάποιοι φιλεύσπλαχνοι σκέπτονται
τους άστεγους και ανταλλάσσουν συγχαρητήρια για την ευαισθησία τους που αναρτούν
και μοιράζονται κάτι μπανεράκια με τηλέφωνα για Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
«Είδες
άστεγο;» με ρωτά το πρώτο (στον ενικό) και με προστάζει «Τηλεφώνησε αμέσως» διότι
λέει «θα έρθει όχημα περισυλλογής να τον οδηγήσει σε μέρος ασφαλές και ζεστό» όπου
(υποχρεωτικά άραγε;) «θα φάει και θα κοιμηθεί».
Το δεύτερο
κραυγάζει με κεφαλαία σα φυλλάδα «ΑΣΤΕΓΟΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» και προς εμένα (επίσης σε
ενικό) ότι χρειάζεται τη βοήθειά μου. Δίνει διευθύνσεις και τηλέφωνα στα
οποία μαζεύουν ρούχα, κουβέρτες, τρόφιμα· έργο θεάρεστο αν δεξιά δε διέταζε σε ύφος που θυμίζει διάγγελμα κατοχικό (και
σας το δίνω αυτολεξί): «Όσοι πολίτες εντοπίσουν άστεγους ..να απευθυνθούν» στα τάδε
τηλέφωνα «ή να τους κατευθύνουν προς το γυμναστήριο Ρουφ..».
Καταλαβαίνετε;
Τους «περισυλλέγουν» και τους
«εντοπίζουμε» σα να μιλάμε για σκουπίδια, φορείς επικίνδυνης επιδημικής λοίμωξης ή καταζητούμενους
κι όχι ανθρώπους σαν εμάς. Κι επειδή, ξέρω, πολλοί πάλι θα μου πείτε ότι κακώς
στέκομαι στη λεπτομέρεια, κι επειδή ξέρω ότι δεν είναι ώρα να σας πείσω πως οι λέξεις
έχουν σημασία και δύναμη, θα σας πω άλλο με το οποίο μένω άναυδη.
Ο άστεγος άνθρωπος,
ξέρετε, δεν είναι μουγκός. Ούτε κουφός, ούτε άβουλος. Μπορεί να έχασε το σπίτι του
μα δεν έχασε τα λογικά του. Δηλαδή, για να το πω
απλά, πώς και δεν το σκέφτηκαν να πουν «θυμίστε του ότι υπάρχει χώρος να φιλοξενηθεί», «προσφέρετέ του το τηλέφωνό σας να μας
καλέσει» εκείνος, όχι εσείς σα να ζητούσατε από το Δήμο σας να «περισυλλέξει» τα
σκουπίδια που σας χαλούν τη διάθεση.
Θα ήθελα
να ξέρω ότι υπάρχει χώρος ζεστός να κοιμηθούν οι άνθρωποι που συναντώ ξαπλωμένους
σε σκάλες όποτε πηγαίνω στην Αθήνα. Μα όσο διατάζει ο Δήμος (ή δεν ξέρω ποιοι
αναίσθητοι φιλόπτωχοι) να συμμετέχω σε «εντοπισμούς», όχι, δε θα μπορέσω, επειδή
ξέρω ότι συχνά η αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντική από ένα πιάτο φαγητό.
Προσθέτω
Από τα σχόλια και τις κοινοποιήσεις στο Facebook βλέπω ότι κάποιοι δε με καταλάβατε. Εξηγώ
λοιπόν:
Και βέβαια κάθε τι είναι ευπρόσδεκτο μπροστά στο τίποτε.
Ωστόσο με την κριτική εύχομαι οι δήμοι να διορθώσουν το ύφος, δηλαδή τη στάση τους.
Οι λέξεις που χρησιμοποιούν δεν είναι μόνο προσβλητικές αλλά, κάτι που θεωρώ πολύ
σοβαρό, αφήνουν να εννοηθεί ότι οι άστεγοι είναι επικίνδυνοι και καλό είναι να μην
τους πλησιάζουμε, μόνο να τους φροντίζουμε από μακριά σα να ήταν θηρία.
Για απόδειξη σας συστήνω το παλιό τεστ αντικατάστασης
λέξης (χρήσιμο και σε περιπτώσεις που τσεκάρουμε ομοφοβικά/αντιφεμινιστικά ή ρατσιστικά):
Αντικαταστήστε τις λέξεις Άστεγος/'Αστεγοι με «λυσσασμένα σκυλιά» ή «λεπροί» ή «
επικίνδυνοι εγκληματίες» και θα δείτε ότι ταιριάζει τέλεια.
Το να ενοχλούμαι από τέτοιες συμπεριφορές (όπως κι από
τον ενικό προς τον πολίτη που διαβάζει το μπανεράκι) δεν είναι ψευτοευαισθησία και
ανθρωπισμός σε εισαγωγικά όπως με λύπη βλέπω να πιστεύετε. Πηγάζει από την πολύ
ειλικρινή μου επιθυμία να μάθουμε να σεβόμαστε τους ανθρώπους και να μην τους αποφεύγουμε
σα μολυσμένους επειδή είχαν την ατυχία να χάσουν την κατοικία τους.
Στην Ελλάδα που μεγάλωσα οι άστεγοι
ήταν ελάχιστοι και πολύ συχνά ήταν άνθρωποι που όντως είχαν βαριά ψυχολογικά προβλήματα.
'Ηταν τα χρόνια που κάθε Έλληνας είχε σπίτι, ήμασταν πρώτοι (και με τεράστια διαφορά)
στις λίστες μικροϊδιοκτητών της Ευρώπης. Ακόμα κι ο θεωρούμενος φτωχός είχε δικό
του το διαμέρισμα που ζούσε + ποσοστό εξ αδιαιρέτου του πατρικού στο χωριό ή στην
αντιπαροχή. Η σημερινή κατάσταση είναι πρωτοφανής και πρωτόγνωρη για μας― κι ίσως
γι αυτό δε διακρίνει τους δήμους η ευαισθησία που έχουμε συνηθίσει σε άλλες ευρωπαϊκές
χώρες στις οποίες τα συγκεκριμένα κειμενάκια θα σόκαραν. Μεταφράστε και δοκιμάστε
σε ξένους φίλους αν δε με πιστεύετε.
Έλαβα και κάτι χρήσιμο (Ιαν.2014):
Smaro Smarou Αντιγράφω
ανακοίνωση του Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού που ίσως το θέτει σε πιο φιλικό προς
τον αναγνώστη κείμενο- προτείνατε να μοιράζουν κουβέρτες, ζεστά ροφήματα και να
ενημερώνουν τους ίδιους τους άστεγους και όντως κάποιοι το κάνουν, ανάμεσά τους
και ο ΟΚΑΝΑ με τον οποίον από ότι έχω καταλάβει δραστηριοποιείστε.
"Κλιμάκια του Κέντρου Υποδοχής
και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων και των 16 συνεργαζόμενων φορέων και οργανώσεων
(ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ EXELIXIS, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, PRAKSIS, PROTEKTA, Γιατροί Χωρίς
Σύνορα, ΚΛΙΜΑΚΑ, Σύμμαχοι Υγείας, Γιατροί του Κόσμου, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης,
EMFASIS, Κέντρο Ζωής, Θετική Φωνή, ΣΦΕΑ-ΕΜΕ κ.α) θα μοιράσουν κουβέρτες και τρόφιμα
σε αστέγους και με τη συνοδεία γιατρού και κοινωνικού λειτουργού θα ενημερώνουν,
όσους το επιθυμούν, να μεταφερθούν σε θερμαινόμενους χώρους.
Από σήμερα, Τρίτη, θα παραμείνουν
ανοιχτές όλο το 24ωρο δύο θερμαινόμενες αίθουσες:
η Λέσχη Φιλίας στη Γκράβα (Ταϋγέτου
60, τηλ. 210 2231419)
το Γραφείο του 4ΔΔ στον Κολωνό
(Λένορμαν και Αλεξανδρείας 35, τηλ. 210 5157882)
Καθ' όλη τη διάρκεια του 24ωρου
θα λειτουργεί γραμμή επικοινωνίας με τους δημότες στην τετραψήφια τηλεφωνική γραμμή
1595.
Επίσης, ανοικτό όλο
το 24ωρο θα είναι από σήμερα, Τρίτη, το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου
Αθηναίων (Σοφοκλέους και Πειραιώς 35)."
ΠΡΟΣΘΕΤΩ Πρωτοχρονιά 2017
σχόλια σε ανάρτηση του γνωστού μπάνερ:
Georgia Dhem Τζάμπα κοινοποίηση κανετε ...εδω και 3 μήνες εχουμε παρει άπειρα τηλέφωνα σε αυτα και σε πολλα αλλα για να πανε να πάρουν μια άστεγη γιαγιακα 70 ετών που κοιμάται έξω απο το σταθμό Λαρισης και ακομα να πανε
Ζωη Κορωνιδου Αυτοί όλοι που κάθονται και το ξύνουν να ψάξουν και να τους βρούνε δεν είναι κουνούπια να μην φαίνονται. ..
Η βάζουν αυτές της ταμπέλες για δήθεν ενδιαφεροντε. .
Η βάζουν αυτές της ταμπέλες για δήθεν ενδιαφεροντε. .
Nikos Papamanthos Ολο το βραδυ ψαχναμε ολοι ειναι ψευτες ολοι
Ιωάννα Γενναίου Ποτε δεν απαντανε στο τηλ
Για το video: Χαμός
για το θέμα και λένε πως θα υποστεί κυρώσεις ο υπάλληλος. Εξιλαστήριο θύμα, διότι
δεν είναι ο μόνος.
Daphne Chronopoulou
Η ενοχή ενός εξιλαστήριου θύματος (υπάλληλος) δε βαραίνει στα μάτια μου όσο η ευθύνη της Εκκλησίας που δεν ανοίγει τους χώρους της ή του Δήμου που δε λύνει οριστικά το προβλημα.
Η ενοχή ενός εξιλαστήριου θύματος (υπάλληλος) δε βαραίνει στα μάτια μου όσο η ευθύνη της Εκκλησίας που δεν ανοίγει τους χώρους της ή του Δήμου που δε λύνει οριστικά το προβλημα.