Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Για τον παππού μου από το Γιώργη Χριστοφιλάκη



Δεν πιστεύω στο αίμα και στις οικογένειες κι απεχθάνομαι την προγονολατρεία, τα έχουμε πει. Κάτι κληρονομούμε, δεν αμφιβάλλω, μα εκτιμώ περισσότερο τα επίκτητα, την επιρροή. Κι αυτή είναι που με συγκινεί.
Όταν τα καλοκαίρια περνώ μέρες ολόκληρες μια σκάβοντας και κλαδεύοντας και μια γράφοντας στον κήπο, όταν όλοι οι άνδρες με τους οποίους σχετίστηκα έχουν κάτι που μου τον θυμίζει, όταν καμιά φορά που πιάνω ένα παλιό βιβλίο οι σημειώσεις με μολύβι στα περιθώρια με μπερδεύουν, τόσο πολύ μοιάζουν τα γράμματά του με τα δικά μου, τότε θυμάμαι τον παππού μου- για τον οποίο δε σκόπευα να γράψω εδώ.
Όμως κάποιος τον  γκούγκλαρε και, άγνωστο γιατί, το Google τον έστειλε εδώ σ' εμένα και συγκινήθηκα.

Ο παππούς μου ήταν φιλόλογος και είχε ιδιωτικό σχολείο στην οδό Σταΐκου στο Κολωνάκι. Θυμάμαι το πιάνο, την κυρία Ματθίλδη που το δίδασκε, θυμάμαι και τις σκάλες. Ο παππούς μου αγαπούσε τους κήπους, έγραψε βιβλία και συνελήφθη από τη Γκεστάπο στην Κατοχή. Άλλα δε θα σας πω, μόνο μια ιστοριούλα, ανάμνηση του συγγραφέα Γιώργη Χριστοφιλάκη. Αν περνούσατε από το δρομάκι με τις νεραντζιές ή αν ήσασταν μαθητής στη Σχολή Φωτοπούλου, θα θυμηθείτε.



4 σχόλια:

  1. Και κληρονόμησες και επηρρεάστηκες νομίζω.
    Θα ήθελα πολύ να διαβάσω από εσένα κάτι περισσότερο γι αυτόν. Με συγκινεί ο τρόπος που αναφέρεσαι σε εκείνον.
    Καλό ξημέρωμα να έχουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Μάργκο μου,
      αποφεύγω τα οικογενειακά είναι επικίνδυνο μονοπάτι..

      Καλή αρχή πάλι στα σχολεία!

      Διαγραφή
  2. Δεν ξέρω αν είναι επικίνδυνο μονοπάτι πάντως προκαλεί συγκινήσεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' εμένα ναι Μαρία μου, μεγάλες..
      το έχω για πολύ μεγάλο δώρο της ζωής που γνώρισα παπούδες και γιαγιάδες. Δίνουν νομίζω την αίσθηση Προοπτικής στο παιδί, το τοποθετούν γερά στη Ιστορία και του δίνουν βάσεις.
      Χωρίς αυτούς θα ήμουν πολύ αλλιώτικη. Χωρίς τους γονείς μου ίσως όχι αλλιώτικη, μόνο ίσως πιο καλή και πάρα πολύ πιο ευτυχισμένη.

      Καλή μας Κυριακή!

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.