Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Ένα βράδυ εμείς οι Bloggers στα Εξάρχεια (κι ύστερα διέσχισα τα σύννεφα)



Επέστρεψα!
Και για κάποιο μυστήριο λόγο δε δουλεύει το blue tooth και τη μια και μοναδική ανωτέρω φωτογραφία την απέκτησα με email προς εμέ(που το κινητό μου με πληροφορεί κόστισε €1).
Κόστισε και ώρες η προσπάθειά μου να βρω τη ρύθμιση, όμως γι αυτό δεν πρόλαβα να σας πω για τη Μπλογγεροσυνάντησή μας (ή άλλα συνταρακτικά που διαδραματίστηκαν στην Αθηναϊκή μου εβδομάδα).
Είδα αγαπημένους πήγα στο Θέατρο κι έκανα βόλτα στο συκοφαντημένο κέντρο μα αυτά αλλού και πιο μετά.
Οι συμμπλόγγερς μετά τη Συνάντησή μας δεν είναι λαλίστατοι όπως περίμενα γι αυτό θα κάνω την καταγραφή.
Πρωτοβουλία του Χωστήρα που πάντα μάς ενώνει μέσω αναφορών και παρουσιάσεων στα άρθρα του.
Σε ένα μαγαζί της Πλατείας Εξαρχείων που επειδή κανείς δεν είχε το τηλέφωνό μου θα το έχανα αν η Vicky δε μου έστελνε μήνυμα στο Facebook (στο οποίο δεν ήμασταν 'φίλες'- εμείς οι σοβαροί bloggers δεν επικοινωνούμε με καλημερίσματα και μπανεράκια αλλά με σχόλια αλλού και με τα άρθρα μας).
Έφτασα αργά λοιπόν και τους πέτυχα όλους μαζεμένους.
Ο tommy stark  γενναιόδωρος και ευγενής μάς μίλησε θερμά για τη γιαγιά του και με το Φίδη είπαν και επαγγελματικά.
Ο Φίδης μίλησε για τον Ωρωπό τόσο εκτενώς που ο Χωστήρας που είχε χάσει την αρχή ρώτησε για ποια χώρα λέγαμε· η_Λεύκη_η_Φλου με το γέλιο της συμμετείχε από την άλλη πλευρά του τραπεζιού μα δεν ακουγόταν πολύ τι έλεγε κι όταν σηκωθήκαμε αποκαλύφθηκε η ηγεμονικά ψηλή κορμοστασιά της (και στην κουβέντα αργότερα μια σχέση με το μπάσκετ που λόγω αγνοίας μου και σεβασμού ανωνυμίας θα μείνει ασαφής).
Ο Πάρταλος (εις εκ των δύο Παρταλιών αλλά ο άλλος εγκατέλειψε από καιρό οπότε ο εις πια επισήμως ονομάζεται Παρτάλια) είναι ευγενής και προσηνής μα ήταν μακριά μου και εντόνως απασχολημένος με τη Vicky διότι ο έρωτας δεν κρύβεται. Έκρυψαν όμως τα γενέθλιά της που τα ανακάλυψα στο Facebook αφού επέστρεψα (και εν τω μεταξύ είχε δεχθεί το Αίτημα Φιλίας μου, άρα δεν την απογοήτευσα μέχρι μπλοκαρίσματος).
Ήταν επίσης ο Μασίστας και ο Μενέλαος (a.k.a. Focking Hell) που δεν έχει blog μα έντονη ιντερνετική παρουσία και μας αφηγήθηκε περιστατικά με φίλο του αδελφού του τόσο χοντρό που η φωτογραφία του δε χωρά σε screen.
Έφυγαν πρώτοι κι έμεινε η Μαντάμ με τον tommy με τη στεντόρεια φωνή (κοινώς: 'κατέβασε το volume παλικάρι μου'), το Φίδη με χακερίστικο μαύρο trench coat που έφερνε στο νου τους Black Anonymous (ή, για να το κάνω απλό, αυτό που οι αδαείς θα περιέγραφαν ως Matrix) και τον ακούραστο Χωστήρα (που, άυπνος, είχε ταξιδέψει την προηγουμένη νύχτα για να μας δει).
― Αν πιείτε μπάφους δεν είμαι μέσα, είπε ο Φίδης.
Δεν είναι για μπάφους, του εξήγησαν, μόνο να αλλάξουμε περιβάλλον. Πεινούσε ο Φίδης, σταματήσαμε για σάντουϊτς,  διαφωνήσαμε περί καταγωγής/παραγωγής παστουρμά/καβουρμά, αναφέρθηκε το αναπόφευκτο 'βρώμικο' και πού θα βρεις το καθαρότερο και νοστιμότερο και αφού αποχαιρετήσαμε τη Λεύκη_ και τους Εραστές ζήτησε η Μαντάμ να πάμε να τα πούμε κάπου ήσυχα πριν φύγουν οι τρεις για χεβυμεταλλάδικα όργια με τις, απαραίτητες στο Χωστήρα, Ρωσίδες. Gentlemen όντες (όπως κι αργότερα που με έβαλαν στο ταξί) με διαβεβαίωσαν ότι η βραδιά θα πέθαινε όταν θα αναχωρούσα και, ως κυρία, προσποιήθηκα ότι τους πιστεύω.
Ανεβήκαμε λοιπόν στο παταράκι της Ίντριγκας (όπου με είχε πάει κι ο αγαπημένος πρωτοβάθμιος συγγενής πριν τρία βράδια) κι εκεί πιο intimate απόλαυσα το Φίδη σε εμπαθή και έξυπνο μονόλογο περί βλακείας των κριτικών κι ανωτερότητας των Bad-Ass Movies και συζητήσαμε περί των βελτιώνων της Τραγωδίας (διότι Αριστοτέλεια γνώση* είχαν οι πρώτοι που έφτιαξαν το Χόλυγουντ) δηλαδή περί του Από Μηχανής Θεού και της απόλυτης βλακείας του επιχειρήματος πως η ταινία είναι κακή διότι 'ρε μαλάκα αυτά δε γίνονται στη ζωή'.
―Γι αυτό και βλέπεις σινεμά, ηλίθιε (σας απαντά ο Φίδης).
Ο Tommy θυμήθηκε και το στρατό, αλλά δεν τα συγκράτησα και (το 'χω αυτό) ζήτησα να τα πουν όταν θα φύγω διότι είναι άκρως βαρετά και πάντα ίδια όπως όταν γυναίκες πιάνουν να σου διηγηθούν πώς γέννησαν (Σημαντικές σημαδιακές εμπειρίες για τον αφηγητή, πανομοιότυπα πληκτικές για τον ακροατή).
Ο Φίδης όμως δεν έπινε, οδηγούσε (ως τον Ωρωπό που λέγαμε) και   ο Χωστήρας (μια και δεν είχε κοντά Ρωσίδες) ήταν πια κουρασμένος.
Με έβαλαν ευγενικά σ΄ένα ταξί (όπως σας είπα) και γύρισα στο σπίτι μου. Για τα υπόλοιπα αγνοώ, όπως και για την άλλη τη βραδιά της επομένης (επειδή τότε μόνο θα μπορούσε ο Alza) στην οποία δυστυχώς δε μπόρεσα να πάω διότι είχα πρόσκληση να πάω στο Θέατρο με ένα ξενύχτι που κράτησε τόσο που παραλίγο να χάσω το τελευταίο αεροπλάνο προς το νησί και να αφήσω Κύριο Kastell και σκύλο να μελαγχολούν μόνοι κι αστόλιστοι τα Χριστούγεννα (μολονότι αυτό κάνω anyway τώρα που γράφω στο δωμάτιό μου με τις ώρες αλλά, επειδή ήρθα, στόλισε ο Κύριος Kastell και χάρηκε κι ο σκύλος).

Οι bloggers (και ιντερνετικές περσόνες) που ανέφερα δεν είναι πολλοί, είμαστε περισσότεροι οι αληθινοί bloggers ['αληθινοί' bloggers,    μπορεί να είναι και τα ξαδελφάκια μας του wordpress αλλά δεν είναι κάποια αδελφάκια μας που έχουν blogspot αλλά έχουν και διαφήμιση ή πληρώνονται για να γράψουν το 'blog' τους ή ανήκουν αυτοί και το 'blog' τους σε εταιρίες ή εκδοτικούς Οργανισμούς]. Είμαστε περισσότεροι και είμαστε σκορπισμένοι σε όλη τη γη ανεξαρτήτως γλώσσας στην οποία γράφουμε μα εκτός του εμποδίου της απόστασης έχουμε κι άλλα σοβαρότερα που εμποδίζουν συναντήσεις. Διότι οι πιο πολλοί γράφουμε με ψευδώνυμα κατασκευάζοντας την persona που ανέφερα πιο πάνω και επίτευγμα συχνά δεν είναι το ίδιο το κείμενο (όπως σε ένα λογοτεχνικό βιβλίο) αλλά η συνολική προσωπικότητα που δημιουργείται από το κατασκευασμένο προσωπείο σε blogs και chats και σχόλια. Κάποιοι δε θέλουν να χαλάσει αυτό που δημιούργησαν, άλλοι φοβούνται την απογοήτευση που θα προκαλέσει η φυσική τους παρουσία κι η πραγματική φωνή τους, άλλοι απλώς (όπως κάποιος μας δήλωσε πριν μέρες) δεν έχουν όρεξη να συναντηθούν με κανένα μας διότι στην ουσία μάλλον μας αντιπαθούν ή, όπως το έθεσε ο Master που προσεκλήθη αλλά δεν ήρθε:
 «με την πλειοψηφία σας δε θα ήθελα να έχω καμιά επαφή "in real life".
Εδώ, στο blogger, νόμιζα ότι αναρτούμε απόψεις και γνώσεις σε ένα οργανωμένο σύστημα ιστότοπων. Εγώ έτσι λειτουργώ. Και έτσι απαιτώ, ΑΠΑΙΤΩ λέω, να λειτουργείτε και εσείς εδώ μέσα έτσι. Μη σκεφτείτε καν ότι θα ήθελα να σας γνωρίσω, να σας την πέσω, ή έστω να σας στείλω ένα mail. Αν πιστεύω ότι αξίζει, μπορεί και να το κάνω. Μπορεί και να το έχω ήδη κάνει, που ξέρεις;

Αν λοιπόν δεν μπορούμε να ζήσουμε με αυτό το πρότυπο, ας αρχίσουν τα bans. Εγώ μια φορά είμαι ξεκάθαρος. Απαιτώ να φέρεστε σε αυτό το ιστολόγιο σαν να είναι ένα γαμημένο ιστολόγιο. Δε με ξέρετε και δε σας ξέρω, αν θυμάστε. Σχόλια επί των απόψεων είναι πάντα δεκτά. Χιούμορ με τη μάνα μου είναι επίσης δεκτό.

Όμως, δεν ήρθα εδώ για να γνωρίσω κόσμο και θεωρώ πρέπον και δέον να με αντιμετωπίζετε βάσει της ιντερνετικής μου περσόνας, αγνοώντας τελείως τον εαυτό μου. ΔΕ ΜΕ ΞΕΡΕΤΕ ΛΕΩ! Έτσι προσπαθώ να κάνω και εγώ, αλλά μου εκδίδεστε μες στη μάπα. ΔΕ ΣΑΣ ΞΕΡΩ ΛΕΩ. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με κανέναν παραπάνω από όσο μου επέτρεψε η δική του ιντερνετική περσόνα. Γιατί δε με αφήνετε στην ησυχία μου; Προσπαθείτε να μπλέξετε την "real life" με το ίντερνετ, το οποίο είναι σε ένα βαθμό κατανοητό, αλλά όχι σεβαστό σε ένα site που αφορά καθαρά και μόνο την ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων...»

Πράγμα απολύτως θεμιτό και σεβαστό. Γι αυτό κι από συναντήσεις τέτοιες δεν έχουμε φωτογραφίες- εκτός και αν φοράμε μάσκες (Guy Fawkes ή άλλες).
Σεβαστό όμως και το θάρρος ημών που τολμήσαμε να τσαλακώσουμε το δημιούργημά μας και με ένα πιο post modern τρόπο, όπως το Παρτάλι που σχολιάζοντας με άφατο cool τα ανωτέρω έγραψε: «Θα συμφωνήσω μαζί σου επειδή και εγώ θέλω να διατηρήσω μια ιντερνετική περσόνα που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματική (στην πράξη είμαι πολύ πιο βαρετός)..» αλλά τόλμησε τη συνάντηση.
Το blogging (από το weblog που μετονομάστηκε σε wee-log, ελληνικά Ιστολόγιο) επινοήθηκε  το 1997 ως ένας τρόπος άμεσης κι ελεύθερης δημοσιογραφίας που ως ανώνυμη θα ελευθερωνόταν από κρατικούς νομικούς περιορισμούς. Αρχή ύψιστη λοιπόν του καθαρού blogging είναι η ανωνυμία― γι αυτό προδίδουν την ασχετοσύνη τους όσοι στα σχόλια συγχέουν την ανωνυμία με τη δειλία,  μα αυτό είναι άλλο θέμα που θέλει εκτενέστερη ανάλυση. 

Είναι βραδιά των Χριστουγέννων με τεράστιο φεγγάρι και―όπως  κάθε blogger χαίρεται να διατυμπανίζει― έτσι κι εγώ έχω πολλά ενδιαφέροντα να κάνω οπότε σας αφήνω τώρα.

Εάν δεν είστε bloggers και βαρεθήκατε, λυπάμαι.  Για μας είναι ενδιαφέρουσα και ιντριγκαριστική τούτη η 'physical'  πλευρά με ανθρώπους που μας έχουν εκμυστηρευτεί πολλά κι έχουμε οικειότητα με την persona τους την διαδικτυακή  μονάχα ενώ στο δρόμο (στην καλύτερη) θα τους προσπερνούσαμε.
Εάν είστε blogger συνάδελφοι συμπότες (που ήσασταν στη συνάντηση) τώρα που έσπασα λίγο τον πάγο γράψτε κι εσείς τις εντυπώσεις σας ή, έστω, σχολιάστε!

_______________
H εικόνα 
άσχετη αλλά είναι αυτή που σας έλεγα από την αεροπορική επιστροφή μου― κι ώσπου να φτιάξω το blue tooth αυτές θα βάζω..

* Στην Ποιητική ο Αριστοτέλης έδωσε τον πασίγνωστο ορισμό της Τραγωδίας "εστὶν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας.."  με διάρκεια συγκεκριμένη, λόγο γλυκό και σκοπό την κάθαρση μέσω του φόβου και της συμπάθειας που προκαλεί στο θεατή.
Η Τραγωδία έχει ήρωες 'βελτίωνες' του θεατή, η Κωμωδία έχει 'χείρονες' .
[Σχετικά, εκτός του ίδιου του Αριστοτέλη συστήνω το εξαιρετικό βιβλιαράκι:Το ζώον και το τέρας: Ποιητική και υποκριτική λειτουργία του αρχαίου ελληνικού δράματος" του Τάσου Λιγνάδη.]

24 σχόλια:

  1. Έχασα μια μεγάλη συνάντηση και έχασες την ευκαιρία να δεις την δίμετρη (παρά τριάντα πέντε πόντους) κορμοστασία μου. Θα είχε και ενδιαφέρον να διαβάσω το σχόλιο σου για το πως σου φάνηκα καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις άλλα περιμένει ο καθένας και αλλα συναντάει. Ελπίζω την επόμενη φορά να μπορέσω και εγώ. Φαντάζομαι θα θέλεις να υπάρξει και επόμενη φορά έτσι ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως και θέλω. Κρίμα όμως που δε μπόρεσες.
      Ελπίζω κάπως να σου έδωσα μια γεύση (το ενδιαφέρον είναι να δούμε την ίδια βραδιά κι από τις άλλες πλευρές. Αφού όλοι μας αυτό κάνουμε..)

      Καλή Πρωτοχρονιά Περι (κλή)!

      Διαγραφή
    2. Σωστά.
      Καλη Πρωτοχρονιά με υγεία Δάφνη.

      Διαγραφή
  2. Καλή φάση. Προσωπικά ίσως το θέμα με τις περσόνες να ίσχυε όταν πρωτοξεκίνησα το blog. Θεωρώ, όμως, ότι η περσόνα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη του ατόμου. Μέσω της περσόνας ο καθένας λέει πράγματα που δε θα έλεγε στην πραγματική ζωή (μάλλον γιατί οι κοινωνικοί κανόνες δεν του το επιτρέπουν ή φοβάται). Με τη διαφορά ότι αυτά που γράφω στο δικό μου blog μπορώ άνετα να τα αναφέρω και στην πραγματική ζωή. Ίσως παλαιότερα να μου άρεσε να κρύβομαι, πλέον δεν με ενδιαφέρει αυτό, αλλά να υπάρχει σωστή επικοινωνία. Αν περάσατε καλά στη συνάντηση, μπράβο! Χαίρομαι! Δυστυχώς, λόγω ανωτέρας βίας, δεν μπόρεσα να έρθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα που δε μπόρεσες Der Kanzler, (ίσως να μάθαινα και τι γίνεται αφού με ρίξουν στον κλίβανο).
      Δε διαφωνώ πως πολλοί λέμε εδώ αυτά που λέμε κι έξω, δεν είμαστε όλοι σχίζο― το πρώτο για μένα φαίνεται εξ άλλου αφού χρησιμοποιώ το όνομά μου (με επαγγελματικό ρίσκο μάλιστα αφού είμαι συγγραφέας). Όμως περσόνες έχουμε πολλές, σα φλούδια που προστθενται ή φθείρονται με τον καιρό. Κι είναι εντυπωσιακό πόσα κρύβουμε ακόμα κι από τον εαυτό μας κι όσο μιλά κανείς αποκαλύπτεται. Και καμιά φορά η 'σωστή επικοινωνία' που λες επιτυγχάνεται ευκολότερα με λίγο μυστήριο. Π.χ. δεν αντέχουν όλοι πάντα την αλήθεια κι αν τα κείμενά μας ήταν τόσο εκτενή ώστε να είναι αμερόληπτα δε θα τα διάβαζε κανείς. Μεγάλη κουβέντα όμως κι είναι 3.30 το πρωί (κι η γνώμη σου θα μου άρεσε σε άρθρο).

      Καλή Χρονιά κι ευχαριστώ που πέρασες από τον οντά μου!
      ___________true dat ντίαρ Τσελέμπριτη στο σχόλιο μα όχι στο άρθρο; Μήπως κάτι υπονοείς; Μήπως ξέχασα κάποιον ή κάποια συνταρακτική στιγμή; Ανησυχώ.

      Διαγραφή
  3. Ωχ! Τους εβαλες πολύ δύσκολο τασκ τώρα τους συμπλόγκίτες! Τι να γράψουν πέρα από αβρότητες και δεν είναι και το στυλ τους! Οποιοι γενναίοι το κάνουν όμως ας έρθουν να αφήσουν λινκ! Μας αρέσει ο πλουραλισμός!
    Κρίμα που δεν βόλεψε να παραβρεθούμε κι εμείς! Θα ήθελα να σε γνωρίσω από κοντά. Κάποτε θα βολέψει! Οι άνθρωποι δεν συναντιούνται τυχαία. Πρόσφατο γεγονος με επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά! Φιλιά πολλά Δάφνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αν οι bloggers αρχίσουν να βλέπονται στην 'real life' και δε γράφουν πια θα ξεμπλογκέψουν, θα γίνουν 'real people' κι από τέτοιους έχει πολλούς ο πλανήτης.

      Δίκιο έχεις και δεν το περιμενω να γράψουν όλοι αβρότητες μα επειδή αναρωτήθηκα κατέληξα πως μόνο ένα πράγμα θα με πείραζε να πουν για μένα. Και ένα δεν είναι πολύ- θα αντέξω..
      Αν γράψουν μην ανησυχείς, θα βάλω links εγώ (και θα κοινοποιήσω).

      Ελπίζω στην επόμενη να έρθεις. Κι εκείνα δεις που ως τότε η 'Θα..' θα έχει γίνει 'σίγουρα αδυνάτισα' και θα είναι σαν την εικόνα της, μια Super Woman που θα της μπλοκάρουμε την είσοδο αν δεν απαντήσει σε ερωτήσεις για identification..
      Για το τυχαία δεν ξέρω αλλά συμφωνώ απόλυτα γιατί στην πράξη η ζωή συχνά διαψεύδει το σκεπτικισμό μας.
      Καλό σου βράδυ (και ευχαριστώ που δε θυμώνεις με τη διαφωνία― ξέρεις για πού λέω).

      Διαγραφή
    2. Δάφνη τα κιλά μου όσο και να σου φαίνεται περίεργο δεν με ενοχλούν καθόλου όταν είναι α γνωρίσω άγνωστους μέχρι τώρα ανθρώπους! Ισα ίσα που μου αρέσει πάρα πολύ! Με τους παλιούς στη ζωή μου έχω πρόβλημα! Αυτούς αντε να τους εξηγώ πως δεν "είμαι κρίμα"! Που ήμουν μια τόσο όμορφη κοπέλα και "πως έγινα έτσι" και τα όμοια! Χαχα! Εχω κάνει πολλές φορές και πολύ μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου. Γι'αυτό είμαι υπερήρωας. Επειδή τολμώ να αλλάζω. Δεν θέλω να γίνω. Είμαι. Και τα τόσα κιλά παραπάνω που έβαλα δε θα μπορούσε ποτέ να τα βάλει ένας απλός θνητός. Μα τι ταπεινοφροσύνη πια! Αχαχα! Η πολλή παρέα με τον Υπερτιτανοτέθοιο με χάλασε!

      Διαγραφή
    3. Θαυμάζω,
      θα γίνεις πρότυπό μου
      (θα το έχεις υπ' όψιν σίγουρα ότι 'Fat Is A Feminist Issue'-
      τιμά η στάση σου όμως και τον άνδρα που έχεις πλάι σου).

      Διαγραφή
  4. Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα και πολλά από τούτη την ανάρτηση. Οι αναφορές σε προφανώς προσωπικά στοιχεία και γεγονότα που δεν είναι γνωστά σε μένα με εμπόδισαν να "πιάσω" πολλές απ' αυτές. Το κυρίαρχο στοιχείο σε τέτοιες συναντήσεις είναι η διαφορά μεταξύ της εικόνας (όχι μόνο φυσικής) που σχηματίζεις από τη γραφή κι εκείνης που παρουσιάζεται σε μιά συνάντηση. Συχνά υπάρχει μπλοκάρισμα και αμηχανία στη συνάντηση. Βλέπεις η συναναστροφή μέσα από το πληκτρολόγιο δημιουργεί αγκυλώσεις στην φυσική συναναστροφή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το λέω στο τέλος πως δεν ήταν για να καταλάβεις- όχι σκοπίμως αλλά επειδή δεν καταλαβαίνουμε όλα όσα λέγονται ακόμα και στο τραπέζι μας, πόσο μάλλον στο διπλανό ή κάποιο που μας περιγράφουν.
      Αμηχανία δεν είχαμε (δε είχα και δε διέκρινα δηλαδή), ίσως οι ντροπαλοί απέφυγαν..

      Είναι η δεύτερη φορά που κάνω 'γνωριμία' από το Internet- κι η πρώτη ίσως δεν πιάνεται αφού είναι ο Αγγελής, Μπλογκερικός μας Πρεσβευτής στην Πόλη ( όπως θα έπρεπε να είχαμε επισήμως διαλεγμένο ως Πολιτιστικό Διαπιστευμένο) ο οποίος όταν πήγα έμοιαζε φυσικό να συναντηθούμε και τελικά ήταν, γίναμε φίλοι, ήρθε φέτος και στη Μύκονο και πόσταρε μάλιστα φωτογραφία μου με κιοφτέ θολή όπως του τη ζήτησα.

      Διαγραφή
  5. Ξεκίνησες βλέπω εσύ τα της συνάντησης!
    Μου άρεσαι αυτό που είπε η Georgina ότι θα πρέπει να γράψεις αβρότητες και δεν είναι του στυλ μας!!
    Αλλά ήταν ένα επικοδομιτικό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου άρεσε, το έχει η Georgina να είναι spot on..
      Σειρά σου τώρα (και δε θα ενοχληθώ από τα ΜΠΛΟΥΕΡΓΚ!- γράψε ελεύθερα να το χαρούμε).

      Διαγραφή
    2. Στη δεδομένη στιγμή είναι πολυτέλεια για 'μενα να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι. Δεν με χαλάει καθόλου να γνωρίζω τους ανθρώπους πίσω από τους μπλογκερ. Το ξέρω πως είτε θα αποδειχθούν "λιγότεροι" είτε "περισσότεροι" από όσο φαντάστηκα δεν θα πάψω να τους εκτιμώ για την ηλεκτρονική τους παρουσία. Ισα ίσα και οι δύο περιπτώσεις μου κινούν ιδιαιτέρως το ενδιαφέρον να συνεχίζω να τους διαβάζω. Για διαφορετικούς λόγους αλλά τελικά το αποτέλεσμα δεν είναι που μετράει?

      Διαγραφή
  6. Mercy για το ευγενής και το προσηνής (αν και πέρασα ένα πενταλεπτο στο google για να μάθω την ακριβή ερμηνεία του)! Σημασία έχει ότι χάρηκα που σε γνώρισα από κοντά, καθως και τον Tommy (τα άλλα τα ρεμάλια τα ήξερα από παλιά). Μακάρι να έχουμε υγεία, χρήματα και κυρίως κέφι για να το επαναλάβουμε σύντομα!
    Άρθρο για την συνάντηση δεν νομίζω να φτιάξω... και αν φτιάξω δεν θα σας αρέσει καθόλου!

    Καλή πρωτοχρονιά να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για το προσηνής γιατί δε με ρώτησες; Εξ άλλου η Vicky σίγουρα ξέρει (λόγω αντικειμένου σπουδών υποθέτω).
    Το «αν φτιάξω δεν θα σας αρέσει καθόλου» μοιάζει απειλή αλλά συγχρόνως λες πως θα επαναλάμβανες μαζί μας «σίγουρα» και με μπερδεύεις..
    Κρίμα πάντως, θα ήθελα να μάθαινα πώς το είδες κυρίως διότι ήσασταν καθισμένοι μακριά μου και δε μπόρεσα να καταλάβω..

    Καλώ Χρονιά και στους δυό σας με αγάπη και όλα τα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δάφνη μου πολύ όμορφο και γλυκό το αφιέρωμά σου στη συνάντησή μας! Χαίρομαι που σου αφήσαμε καλή πρώτη εντύπωση (γιατί μετράει πολύ!).

    Καλές γιορτές εύχομαι και σύντομα να τα ξαναπούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι κι εγώ που δε σε απογοήτευσα- εκεί ή εδώ!

      Καλή Χρονιά με ό,τι επιθυμείς, Λεύκη μου
      κι ελπίζω να ξαναβρεθούμε!

      Διαγραφή
  9. Θα συμφωνήσω με την Φλου την πνευματική μου κόρη που επιτέλους παράτησε τον Τσόμσκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.