Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Άλλος γράφει κι άλλος πληρώνεται―Twitter, Facebook και ελληνική Τηλεόραση







Κάποτε ήταν οι αυλές γεμάτες σάπια οχήματα. Το έζησα με θλίψη. Γι αυτό σήμερα, κουρασμένη από το ξενύχτι-μα ευτυχής από τη λάμψη και την έμπνευση στα μάτια των μαθητών μου (χθες που είπαμε για το Θάνατο), δεν πρόκειται να βγω.
Θα ζήσω μια απ' τις δικές μου ημέρες με διάβασμα και γράψιμο και το απαλό τα-τά στην πόρτα όποτε ο Κύριος Kastell θέλει να μπει να με ρωτήσει τι θα φάω ή αν θέλω να δω μαζί του μια ταινία.
Η εικόνα που σας δίνω είναι από την  Άνω Μερά, Τετάρτη απόγευμα και μου έδωσε χαρά. Γλιτώνουμε πια από τα άχρηστα κι αυτό είναι νέο για ένα λαό που κάποτε θεωρούσε το αυτοκίνητο περιουσία. Αντίθετα το λόγο ούτε τότε ούτε τώρα τον θεώρησε άξιο αμοιβής ή έστω μνείας. Το επαναδιαπίστωσα.
Θυμάμαι κάποτε τους πρώτους Μήτσους του Λαζόπουλου (πριν τον πιάσει ο διδακτικός ξερολισμός) που, άρεσαν δεν άρεσαν, ήταν τόσο καινούργιοι σε εκφράσεις δρόμου που πολλοί απορούσαν αν βρισκόταν μεταμφιεσμένος πλάι τους όσο τα κουβέντιαζαν στα καφενεία. Άλλοι μισογνωρίζαμε πού πάει και τα ακούει από νεανικές παρέες.
Χρόνια αφελή και άνετα που όδευαν προς φούσκα και τίποτε δε δίδαξαν σ΄εκείνους που αυτόκλητοι διδάσκουν και ηθο-ποιούν.
Εννοείται, δεν τον βλέπω- άλλο είναι το κοινό του. Όμως, σαν το Σαββόπουλο πριν κάποια χρόνια, έχει ακόμα κάποιους που ελπίζουν πως κάτι πιο γενναίο θα τολμήσει, και αυτοί με ειδοποίησαν ότι πρέπει να με ακούει ή να με διαβάζει διότι χρησιμοποίησε δυό αστεία μου, απ' αυτά που αργά το βράδυ γράφω κάποτε σα Καληνύχτα στο Twitter ή το Facebook. Κοινοποιούνται, και χαρά μεγάλη μου να ταξιδεύουν. Μα θα ήθελα να θυμηθείτε εσείς που τους βλέπετε  ότι στον κόσμο τον πολιτισμένο και τον έντιμο αυτά πληρώνονται. Υπάρχουν άνθρωποι που πουλάνε 'εξυπνάδες' σε κωμικούς και θεατρογράφους ή και συγγραφείς «ευπώλητους», είτε ακριβά είτε έστω για μια μνεία στους τίτλους.

Για τα δικά μου δε με νοιάζει (και μνεία δε θα ήθελα) -μα μια και έτυχε θέλω να αναφέρω και για τους 'Ράδιο Αρβύλα' (τους το έγραψα μια μέρα που είδα τους τίτλους τους) πως έκλεψαν ιδέα από το Θεσσαλονικιώτικο 'Σούπερ Δημήτριο', μια ταινία απολαυστική και τολμηρή που σατιρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα, φτιάχτηκε μόνο με €2000 και αγάπη και την προσφέρουν δωρεάν στο Διαδίκτυο. Είναι η σκηνή που ο Σούπερ Δημήτριος πετά οδηγώντας σα να είχε τιμόνι και τους το έγραψα ότι είναι ντροπή που ούτε ένα ευχαριστώ στους συντοπίτες τους «για την ιδέα των τίτλων» δεν είχαν, μα απάντηση δεν πήρα και σας ομολογώ ότι, τους μήνες που πέρασαν από τότε, δεν ξαναείδα και δε γνωρίζω αν αφαίρεσαν ή επανόρθωσαν το λάθος τους. 

Παράδοση να πληρώνονται οι συνεντεύξεις, ξέρετε, δεν έχουμε. Ίσα-ίσα 'σταρ' και πολιτικοί συχνά (άκουσα) πληρώνουν για να βγαίνουν στα παράθυρα ειδήσεων. Με γειά τους με χαρά τους αφού το μπορούν,  όμως… ένιωσα πως την επόμενη φορά που θα θέλω να μοιραστώ κάτι που με διασκέδασε θα μου περάσει από το νου ότι δουλεύω τζάμπα για τους.. για τους…. Με καταλάβατε…

_____________________________________________________

Εικόνα: 
Άνω Μερά, έξω από το σχολείο. Τα διώχνουμε τα σκουπίδια μας.
Η ταινία με σκέτο κλικ: http://www.superdemetrios.gr/?page_id=770 

16 σχόλια:

  1. Είμαι εδώ και δύο μέρες με μια κόκκινη πόρτα αγκαλιά και την πηγαίνω και βόλτες και επειδή δεν κυκλοφωρώ με τσάντες την έχω και μέσα απο ρούχα (και αισθάνομαι αστείος όταν μέσα στο τρένο τη βγάζω απο την μπλούζα) και νιώθω και τέτοια χαρά που με "βγάζει" κάθε φορά και σε άλλο δωμάτιο/τόπο/σκηνικό και μοιράζεται γενναιόδωρα τη συντροφιά της... που τώρα ένιωσα μια στενοχώρια! Γιατί το θέμα εδώ νομίζω είναι η ηθική! Και μου είναι λίγο δύσκολο αλλά θα το ρισκάρω λέγοντας το εξής:
    Όταν φυτεύω, χαίρομαι όλο τον καιρό -με πρώτη γιορτή όταν θα "σκάσει" το βλαστάρι απο τα χώματα και το χαλίκι που τα καλύπτει- και ποτέ δεν εγκατέλειψε το ενδιαφέρον μου τα κρίνα, όταν ρήχνουν τα άνθη τους... και θέλω να καταλήξω ότι συμπονώ τον θυμό... γιατί μου θύμισε πριν λιγο καίρο που άνοιξα τα χώματα για να χωρίσω τα "παιδιά" των βολβών και αντι για παιδιά και βολβούς και ρίζες βρήκα χορτασμένα σκουλίκια...
    Έυχομαι κι εσύ λοιπόν να κάνεις το ίδιο με εμένα που σε καλό χώμα ξαναφύτευσα νέα.... για να μου θυμίσουν οτι η ομορφιά και το άρωμα απο τα άνθη ακόμη αξίζουν τη προσπάθεια και την φροντίδα που γίνεται όλο τον καιρό με τόση αφοσίωση.
    Ελπίζω δε να είμαι κι εγώ "καλό χώμα" (αυτό είναι και κυριολεκτικά μια μεγάλη μου ευχή... που θα εκπλήρωνε την ευγνωμοσύνη μου για την ομορφιά που έχουν δώσει στη ζωή μου τα άνθη)
    Δεν μπορώ όμως να κρύψω ότι κήρυξα και βιολογικό-πάντα- πόλεμο για λόγους αρχής και οχι μόνο, στους λαίμαργους που πρίν καιρό μου στοίχισαν και τρεις υπέροχες, ολάνθιστες Μπιγκόνιες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτα απ' όλα χαίρομαι που έφτασε και σου δίνει χαρά,
      κι ύστερα που το ταξιδεύεις στον τόπο που αγάπησα πολύ..
      Για τα λουλούδια ναι, καλά τα λες, να τον παλέψουμε το θυμό..

      Μου θύμισες το Blake:

      «O Rose thou art sick.
      The invisible worm,
      That flies in the night
      In the howling storm:

      Has found out thy bed
      Of crimson joy:
      And his dark secret love
      Does thy life destroy...»,

      μα εμείς δε θα το πάθουμε...

      Διαγραφή
  2. Story of my life.. Αν εσύ Δάφνη μου "έτυχε" να πετύχεις την αντιγραφή και να την εντοπίσεις, μη νομίζεις πως έχουν όλοι την ίδια τύχη.

    Που να δεις και τα χειρότερα.. να προσπαθούν να σου κάνουν κήρυγμα (ή όπως συνέβη στον ψηλό όταν διάβαζε μια συνέντευξη) με προτάσεις που έχουν αποστηθίσει αυτούσιες από δικό σου κείμενο. Φορμιντάμπλ ορ γουάτ;

    Δεν ξέρω αν με πειράζει όλο αυτό, ή αν τελικά με πειράζει η αποστήθιση χωρίς την πρακτική εφαρμογή. Όπως και να'χει επειδή βλέπω πολλά κακέκτυπα, τελευταία τείνω να μη δημοσιεύω πολλές σκέψεις.
    Έτσι, για να δω αν μόνοι τους μπορούν να το πάνε παρακάτω οι "σκονάκηδες".

    Καλή βροχερή Κυριακή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτως ή άλλως μόνον οι λίγοι και εκλεκτοί έχουν το δικαίωμα να διαβάζουν τις σκέψεις σου, οπότε δε θα έπρεπε να το θεωρείς πρόβλημα.

      Διαγραφή
    2. Πίστευα πως ξυπνά μια περηφάνεια απ' αυτό. Με την έννοια ότι από εκεί που ήρθε το δικό μου θα 'ρθουν κι άλλα ενώ ο κλέφτης είναι στείρος. Εξ άλλου, παρθενογέννεση στην Τέχνη δεν υπάρχει κ.λ. κ.λ...
      Αλλά όταν βλέπουμε τους σιχαμερούς αντί να σκέπτονται να βάζουν τους βοηθούς να μελετούν Twitter/blogs δίχως το ήθος να πουν ένα ευχαριστώ ή (όπως στην Αμερική) την υποχρέωση να ζητήσουν άδεια και να πληρώσουν... νοιώθουμε πως δουλεύουμε γι αυτούς.

      Το στόμα όμως δε θα μας το κλείσουν.. μην τσιμπάμε..

      Καλό σου απόγευμα ephee μου,
      και γράφε.. μη μας νοιάζει..

      Διαγραφή
    3. Θωμά επειδή τρίβεσαι στη γκλίτσα, έχω μόνο δυο πραγματάκια να σου πω:
      1. Επειδή εσύ θεωρείς γραφή αυτό που κάνεις αποκλειστικά σ'ένα blog, δεν είναι ανάγκη να ισχύει το ίδιο για όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν περιορίζονται στα blogs αλλά γράφουν κι αλλού.
      (για άλλη μια φορά: Ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω σου)
      2. Κάνε μια αναδρομή στα τελευταία σου 30-40 ποστ, αντικατέστησε λέξεις και φράσεις, που αν δεν είχες διαβάσει στο δικό μου blog δε θα τις ήξερες καν, με δικές σου.. και τα άλλα περισσεύουν.

      Τέλος, αναρωτιέμαι αν διαβάζεις τη Δάφνη, ή ήρθες απλά για να σχολιάσεις το σχόλιό μου.
      Μη μου ζητάτε μετά τα ρέστα αν σας αντιμετωπίζω σαν πλέμπα.. ναι;

      Διαγραφή
    4. Περηφάνεια ξυπνάει όταν βλέπεις τον άλλο να'χει πάρει μισή σου σκέψη (ή και τίποτα απολύτως) και να αναπτύσσει το ίδιο θέμα με μοναδικό τρόπο. Εκεί, ναι! Όταν πέφτεις στο στείρο όμως, δε βγάζει πουθενά. Ούτε περηφάνεια, ούτε τίποτα. Μόνο νεύρα.

      Είναι σα να ακούς κνίτη να απαγγέλει το "η θρησκεία είναι το όπιο της μάζας", αλλά παρακάτω ...πάπαλα.
      Δεν κλείνει το στόμα Δάφνη. Είμαι μπουκωμένη, και θα πάθω ασφυξία! :p

      Διαγραφή
    5. Φυσικά και δεν περιστρέφεται γύρω μου. Γύρω σου περιστρέφεται, γιατί ο γιατρός είπε να σου λέμε όλα ναι. Αν θες να ξέρεις διαβάζω τακτικά την κυρία Χρονοπούλου, το ότι δε σχολιάζω σημαίνει ότι δεν έχω κάτι να πω παραπάνω που δεν έχει πει η ίδια. Αν τώρα έχεις την εντύπωση ότι έχω επηρεαστεί τόσο πολύ από το συγγραφικό σου ύφος που δε θα μπορούσα να γράψω όπως γράφω αν δεν σε είχα διαβάσει ποτέ, είπαμε, ο γιατρός είπε να σου λέμε όλα ναι.
      Υ.Γ. Ελπίζω η κυρία Χρονοπούλου να με συγχωρέσει για την κατάχρηση του χώρου και της φιλοξενίας της.

      Διαγραφή
    6. Υ.Γ.2. Εδώ που τα λέμε, επειδή είμαι και λίγο αργόστροφος και δεν τα πιάνω με τη μία, θα ήταν ωραίο να μου υποδείξεις μερικά σημεία όπου συμβαίνει αυτό που λες.

      Διαγραφή
    7. Αγαπητέ μου Thomas γι αυτό έχουμε σχόλια, για να διαφωνούμε και να κουβεντιάζουμε, δεν είναι κατάχρηση.
      Το μόνο που δεν έχω επιτρέψει εδώ είναι κομματική προπαγάνδα και χυδαίο υβρεολόγιο.

      Με την ephee έχω πάμπολλες κοινές απόψεις κι ακόμα κι όπου διαφωνώ είναι απολύτως ικανή να απαντά και να υπερασπίζεται τις απόψεις της.

      Διαγραφή
    8. Κατάχρηση επειδή δεν έχει σχέση με το θέμα του άρθρου.
      Κατά τ'άλλα, θα συμφωνούσα με το τελευταίο, αλλά υπάρχει ακόμα κάτι που μου κολλάει. Εγώ, χωρίς να είμαι ενημερωμένος για το υπόλοιπο συγγραφικό έργο της κυρίας Έφης, υπέθεσα λανθασμένα, όπως απεδείχθη, ότι εννοεί αυτό που λαμβάνει χώρα στο μπλογκ της. Αυτή από όλο αυτό έβγαλε το συμπέρασμα ότι θεωρώ ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω μου. Αν κάποιος μου εξηγήσει το λογικό ειρμό πίσω από αυτόν τον απίστευτο συλλογισμό, εγώ δεν πρόκειται να ξαναπώ τίποτα.

      Διαγραφή
  3. Καταλαβαίνω τι λες και κατάλαβα ποιους εννοείς...κι έχεις δίκιο!
    Καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. " 'σταρ' και πολιτικοί συχνά (άκουσα) πληρώνουν για να βγαίνουν στα παράθυρα ειδήσεων."

    =============

    Μιας και το ανέφερες, δείγμα κι αυτό της σήψης και της παρακμής τους... ή με άλλα λόγια, υπερσυσσώρευση σκουπιδιών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αγαπητέ μου Ευρυτάνα.

      Καλό σου απόγευμα, (τα χάρηκα πολύ τα χιόνια σου).

      Διαγραφή
  5. 'Οταν στερέψει η πηγή καλλίτρα να κλείσει (δικό μου:-)). Ο Χάρυ Κλιν έκλεισε (νομίζω) πριν η επανάληψη τον φθείρει εντελώς. Ο Λαζόπουλος αναζητά άλλες οδούς για να συνεχίσει, αλλά δεν ξέφυγε από την επανάληψη. Στέρεψε. Δεν μου πάει πια και τον έκοψα. Βλέπω κάτι τέτοιο να συμβαίνει με την τετράδα του "Ράδιο Αρβύλα" που επιμένουν να φλυαρούν ακατάπαυστα και να "σατιρίζουν" (έτσι νομίζουν) διάφορα "νούμερα", αλλά πολύ αδύνατο, πλέον, το χιούμορ που παράγουν. Κρίμα που τόσοι προικισμένοι δεν ξέρουν πού να σταματήσουν!
    Μάλλον δεν είμαι εντός του θέματός της ανάρτησής σου, αλλά έλαβα αφορμή από τις αναφορές σου στα πρόσωπα αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.