Κυρία μου σωπάστε πια, μιλά ο Νάνος Βαλαωρίτης

Δε θα τα βάλω και με άλλη μια σεβάσμια ακαδημαϊκό που εκ Παρισίων μέσω Δελφών επιστρατεύτηκε να μας υβρίσει και να μας νουθετήσει μοιράζοντας με απολύτως αντιεπιστημονικό λόγο συμβουλές σαν ήδη σταυρωμένα ψηφοδέλτια. 

Νευρίασα χθες μα κρατήθηκα, ας απαντήσουν όσοι την τιμούν.

Ήρθε όμως σε ώρα ματαιότητος και θλίψης πνεύματος μια παρηγορία «εν τη καρδία μου» όπως θα έλεγε ο αγαπημένος μου Εκκλησιαστής από το κάτωθι που χθες το βράδυ κοινοποίησε στο facebook ο 'αυγερινός κι αποσπερίτης' Νάνος Βαλαωρίτης.

Χαρείτε το:

Τι είχαμε, τι χάσαμε και τι μας μένει ακόμα...

Χάσαμε τ’ αυτοκίνητα, τα κινητά μας, τα ακίνητά μας, τα επιδόματα του Πάσχα και των Χριστουγέννων. Χάσαμε τον ύπνο μας τη δουλειά μας, το μαγαζάκι, το καφενείο, την επιχείρηση, ρούχων, παπουτσιών, την ιστορία μας, το 1821, τη Σμύρνη, τη Μικρά Ασία. Χάσαμε τα καπέλα μας, την αξιοπρέπειά μας, την μπέσα μας (Μπέσαμε μούτσος…), τις πνευματικές μας αξίες, τις αξίες στο Χρηματιστήριο, τις καρέκλες μας εποχής, στο Δημοπρατήριο, τις ντουλάπες, τους καθρέφτες. Χάσαμε τη βυζαντινή μας ταυτότητα, ως γνήσιοι Έλληνες απόγονοι εκείνων των άλλων Ελλήνων που θαυματούργησαν χωρίς δάνεια, χωρίς θέσεις στο δημόσιο, αργομισθίες στα Δέκο, στη Λυρική σκηνή, στη Δημόσια Τηλεόραση. Χάσαμε τα αυγά και τα πασχάλια μας, τα βρακιά μας τα εισοδήματα απ’ τους τεράστιους φόρους, τα ξενοδοχεία μας, τα πλοία τα εμπορικά, τα πλοία της γραμμής, τη φήμη μας στο εξωτερικό, τους φίλους μας, που μας άφησαν χωρίς να το αντιληφθούμε… μια νύχτα βροχερή, συννεφιασμένη.

Τι μας έμεινε;

Ο Ήλιος ο Πρώτος, ο Δεύτερος, ο Τρίτος, ο Δήμιος μιας Πράσινης σκέψης, ο Ηλιάτορας, ο νοητός, ο αυτονόητος, μας έμειναν τα νησιά με τα καφετιά τους βράχια, που ήταν ωραία κάποτε, τα νησιά, εδώ που τα γυρεύαμε, που ψάχναμε να τα βρούμε, η θάλασσα με τα γαλάζια κύματα, με τα καράβια, τα φέρι μποτ, τα ιστιοφόρα. Μας έμεινε το φεγγάρι, αφερέγγυο και αυτό, μας έμειναν τα βουνά, τα φαράγγια, οι λίμνες, τα δάση αν δεν είχαν καεί ακόμα, οι ακρογιαλιές, οι αμμουδιές για μπάνιο, το χαρτί και το στυλό να γράφουμε τα ποίηματά μας και να τα πετάμε στο κάλαθο των αχρήστων, ποιος θα πληρώνει το χαρτί και το μελάνι, να τα δημοσιέψει. Μας έμειναν τα ωραία κορίτσια με τα μακριά μαλλιά, και τα νέα παλικάρια, με τ’ αξούριστα γένια, άνεργοι οι περισσότεροι, μας έμειναν οι επιγραφές στις πόρτες, Ανοιχτό, Κλειστό, Σύρατε, Σπρώξτε, οι παράξενες φήμες, οι φακές, τα μακαρόνια, τα καλαμαράκια, τα σουβλάκια, τα κρασιά, για να ξεχάσουμε αυτά που χάσαμε, τις φιλενάδες μας στις ξένες χώρες, τις σπουδές μας στο εξωτερικό, και τα ηχηρά παρόμοια. Μας έμεινε ο Όμηρος, αν έχουμε καιρό να τον διαβάσουμε, ο Καβάφης, ο Εμπειρίκος, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Καρυωτάκης, ο Καββαδίας, σας έμεινα κι εγώ, αν κάνετε έναν κόπο να με διαβάσετε.

__________________________________________

Τα τέρατα δεν είναι πια φανταστικά. Υπάρχουν.

Ξυπνώ σ' ένα παράδεισο, στον κλειστό μου κήπο. Και κάθε δειλινό καμαρώνω τα βαρβάκια να στέκουν ακίνητα πάνω στο βράχο κι ύστερα να εφορμούν, άφοβα περνώντας λίγα μέτρα πάνω από τα μαλλιά μου προς την πλαγιά για το θήραμα.

Στον κήπο γράφω, στην αυλή ψηλά, κάτω απ' την πέργκολα.

Μα αρχίζει:

Αρχίζει να εισβάλλει ο κόσμος ο άλλος που δεν ήθελα, που δεν περίμενα να ζήσω. Ο κόσμος της βλακείας.

Είδατε χθες το SUV παρκαρισμένο πάνω στο πεζοδρόμιο για να σταθεί ο οδηγός να παραλάβει ως Έλλην την ελεημοσύνη σε σακούλα lidl (1 πεπόνι και κρέας και πατάτες άκουσα) που κόστιζε λιγότερο από τη βενζίνη του.

Μάθατε για τον άρρωστο μετανάστη που μεταφέρθηκε από την Αμυγδαλέζα σε νοσοκομείο τελευταία στιγμή. Αμυγδαλέζα, το στρατόπεδο που οι διαμαρτυρίες για την κατασκευή του δεν ήταν επειδή δε θέλουμε στρατόπεδα κράτησης, Άουσβιτς και Γκουαντανάμο αλλά επειδή τάχα θα αυξανόταν το έγκλημα (και μάλιστα―τι ειρωνία―πλάι σε αστυνομική σχολή νομίζω).

Τo άλλο:

 «'Eνα εκατομμύριο τουρίστες κάθε χρόνο αποβιβάζονται στο Κατάκολο και τραβούν προς Αρχαία Ολυμπία.

Η κυβέρνηση ….. όμως κάνει το Κατάκολο περιοχή άντλησης πετρελαίου και ρύπανσης. Τόσος σχεδιασμός, τόση βλακεία.

Και διαρρέουν και την είδηση προς τους …. προετοιμασμένους για εκπόρνευση ιθαγενείς: 1.000 άτομα σε κάθε γεωτρύπανο θα δουλεύουν. Σε τέτοια χώρα γελοίων υπόδουλων ζούμε και ντρέπομαι, δεν μπορώ να το ανεχτώ και ελπίζω, όπως προείπα μονάχα στο Χάος...»  σχολιάζει άνθρωπος που εμπιστεύομαι.

Παλεύεται; Και πώς;

Δεν έχω οίκτο και συμπόνια για ελεήμονες ή ζήτουλες. Δεν πρόκειται να φοβηθώ (ελπίζω κι εύχομαι) αλήτες που υπέγραψαν ξεπούλημα, που χτυπούν ξένους μα μονάχα ξένους προσλαμβάνουν (σκλάβους- δίχως χαρτιά για να 'ναι στο έλεός τους). 

Έχω οργή. Οργή για τους νεοναζί και νεο-ορθόδοξους που βασανίζουν ομοφυλόφιλους στη Ρωσία με ευλογίες Πούτιν και Αστυνομίας (Μποϋκοτάρουμε, το ξέρετε φαντάζομαι).

Οργή για τη Συρία, για τους πνιγμένους πρόσφυγες, για τα κορίτσια που πουλιούνται κι αγοράζονται όσο και για τα αγοράκια (Χάζαρους συνήθως) που βιάζονται στα κρυφά γλέντια του Αφγανιστάν.

Οργή για την υποκρισία των φιλανθρώπων, των επενδυτών, των θρήσκων κι ευσεβών που ξευτιλίζονται για ένα πεπόνι.

Οργή, οργή ξανά οργή κι ακόμα πιο πολλή διότι χθες το βράδυ διάβαζα για το αρχέτυπο των ορφανών θεών του Γιουγκ κι αυτά ήθελα να γράφω.

Ξυπνώ σ' ένα παράδεισο. Μα είναι; Και δεν κατάλαβα πότε έγινε έτσι που σιγά-σιγά κι ανεπαισθήτως νοιώθω πως είναι αναλγησία και ντροπή να σας το πω ότι είναι ωραία η θάλασσα και μου έδωσαν χαρά τα νέα σχέδια στα ζωγραφιστά μου νύχια.

Θα σας τα δείξω- ως αντίσταση στη φρίκη. Μαζί με ένα ποίημα του Καβάφη που για μένα σήμερα πήρε άλλο νόημα- τα τέρατα δεν είναι πια φανταστικά.  Υπάρχουν.

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ

μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για  νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει. 

__________________________________

Εικόνα: Τα νύχια μου πάντα από τη Nadia (στο Xenios) 

Pet-Friendly Places in Greece- Στην Ελλάδα με το κατοκίδιό μας

Είναι καιρός τώρα που με την παλιά φίλη Léana Cottakis κουβεντιάζαμε να φτιάξουμε εδώ μια σελίδα με Ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ΜΜΜ, εστιατόρια, και άλλους χώρους που δέχονται και φέρονται φιλικά προς τα ζώα συντροφιάς- σκυλιά και γατιά δηλαδή, ώστε εμείς που θέλουμε να ταξιδέψουμε με το σκυλί/γατί μας να μην ψάχνουμε στα τυφλά.

Αναρτήσαμε τους νόμους (μπορείτε και να τυπώσετε πριν ταξιδέψετε με ΚΤΕΛ), γνωρίζουμε τις νομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν χώροι εστίασης κ.λ.

Ωστόσο:

Σας ζητώ

 να μας κάνετε like και κοινοποιήσεις για να γίνει γνωστή η Σελίδα μας

αλλά πιο πολύ να μας στέλνετε πληροφορίες ή για το δικό σας ή για χώρο που σας φέρθηκε φιλικά όταν πήγατε με το σκύλο/γάτα (ή και παπαγάλο ή ό,τι της κατηγορίας 'συντροφιάς').

Ιδού η η Σελίδα μας:

https://www.facebook.com/pages/Pet-Friendly-Places-in-Greece/167625836705483?fref=ts

και η περιγραφή:

Ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ΜΜΜ, εστιατόρια, και άλλα (ευχόμαστε), φιλικά προς τα ζώα συντροφιάς

Περιγραφή

Είμαστε δυο παλιές φίλες που αγαπάμε τα ζώα και σε αυτή τη σελίδα φιλοδοξούμε να μαζέψουμε όσο το δυνατό περισσότερα μέρη φιλικά προς τα κατοικίδια.

Αυτά μπορεί να είναι π.χ. ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, καφέ, μέσα μαζικής μεταφοράς, και γιατί όχι, εμπορικά καταστήματα. Η χώρα μας έχει υποστεί μεγάλες ήττες σε ό,τι αφορά την μεταχείριση πολλών κατοίκων της προς τα ζώα και θέλουμε να γίνει σαφές ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, αυτή που αγαπάει και σέβεται τα ζώα.

Γιατί κατά την γνωστή ρήση του Γκάντι "το μεγαλείο ενός Έθνους και η ηθική του πρόοδος κρίνονται από τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα ζώα του" .

Ζητάμε να μας βοηθήσετε και να μας στείλετε μήνυμα με ό,τι γνωρίζετε, αρκεί να είναι επιβεβαιωμένο.

Ευχαριστούμε,

Δάφνη, Λεάνα

______________________________________

We love animals and on this page we hope to gather a maximum of information on pet-friendly places in Greece.

These can be hotels, rooms to let, restaurants, coffee shops, public transportation, and -why not- shops. Our country has received a lot of bad press regarding the treatment of certain individuals towards animals. We wish to show that there is a different Greece, one that loves and respects animals.

Because as Gandhi said “The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated.”

We ask that you help us and send us a message if you happen to know of a pet-friendly place in Greece. If not, just spread the love!

Thank you,

Daphne, Leana

https://www.facebook.com/pages/Pet-Friendly-Places-in-Greece/167625836705483?fref=ts

_____________________________________

 Τους νόμους και άλλα χρήσιμα, το ξέρετε, τα έχω και εδώ:

 Ζώα ― Νόμοι, Δικαιώματα, πρώτες βοήθειες

Εκεί θα είμαι κύριε, μήπως μετά την αρπαχτή...

Έχω μεγάλη αγανάκτηση για την ετήσια 'ζημιά' που έκανε πάλι ο κ. Ρέμος στη γειτονιά μου, κάτι σαν τα αίσχη της 'συναυλίας' Ρουβά πέρσι στο Καλό Λιβάδι.

Ξέρω τιμές, ξέρω τι έγινε, ξέρω ποσά και μενού, ακόμα και πόσο κόστιζε το τραπέζι (4 μπουκάλια 'σπέσιαλ') στον Καρρά –'το Βασιλάκη'. Δε θα τα πω, δεν είμαι ούτε Δημοσιογράφος ούτε όρισα τον εαυτό μου ελεγκτή στο πορτοφόλι κανενός. Πολλά μπορώ να πω μα δεν το κάνω, δεν είναι εδώ blog δημοσιογραφικό.

Αλλά τη γνώμη μου θα την ξεκαθαρίσω. Κατ' αρχήν ο Καρράς, εκεί που έπαιξε κανέναν δεν ενόχλησε. Το πόσα παίρνει (πόσα δίνετε δηλαδή, άλλου παπά ευαγγέλιο κι όχι δικό μου). 

Στους Ρουβά και Ρέμο όμως θα ήθελα πολύ να τα έλεγα μα επειδή δε νομίζω να διαβάζουν-και αν το κάνουν σίγουρα δε διαβάζουν εμένα, θα με υποστείτε εσείς που, ίσως ακούσατε πάλι πως 'βούλιαξε η Μύκονος ως το πρωί με εφοπλιστές και τηλετέτοιους.

Τι έγινε θα σας το πω: Ξανά μας τσάκισαν τα ντεσιμπέλ από παραλία, έσπασαν νεύρα ανύποπτων τουριστών κάθε είδους, από απλά παιδιά με ένα room to let έως ξένους με ιστιοφόρα ή θαλαμηγούς.

Και απορώ, εσείς οι θαυμαστές τους τους χαίρεστε στα μαγαζιά που παίζουν νόμιμα χειμώνες. Τι ζήτημα έχετε; Γιατί χρειάζεστε τη δόση και στην εξοχή; 

Κι εσείς κύριε Ρουβά, και κύριε Ρέμο, μπορεί να έχετε ανάγκη από αρπαρχτές (και ποιος δεν έχει εν τέλει στο χάλι που ζούμε) αλλά υπάρχουν και αξίες πάνω από τις ανάγκες σας.

Δε θα πω τι ζημιά κάνετε στον τουρισμό- σκεφτείτε το εσείς που θεωρείστε πατριώτες. Θα πω για το άλλο: τη Φύση ή τη Μύκονο που υποκρίνεστε πως αγαπάτε. 

Τη φύση πάλι χθες τη ρήμαξε η φωνή σας κύριε Ρέμο.

Αγριοκούνελα, σκατζόχοιροι, σαυράκια, φίδια, τα σκυλιά μας κι αιγοπρόβατα έζησαν κόλαση όσο κι οι ξένοι τουρίστες, όσο κι εμείς που ζούμε στη μεγάλη ακτίνα των ντεσιμπέλ και πυροτεχνημάτων σας.

Θα το σκεφθείτε και θα πάτε αλλού; Δεν το φαντάζομαι. Αλλά εσείς Κυρίες και Κύριοι την επομένη που θα πείτε 'αγαπώ τη Μύκονο' παρακαλώ να το θυμάστε πως η αγάπη θέλει πράξεις.

Δεν είμαι ήρεμη, θα τα έλεγα καλύτερα (κι έχω πολλά επί του θέματος, με λεπτομέρειες ανατριχιαστικές) μόνο, αν τύχει και περάσετε από εδώ εσείς που διαβάζετε φυλλάδες που σας δείχνουν τις τηλεπερσόνες να κολυμπούν στα απόβλητα των σκαφών τους σας κάνω ένα δωράκι με ημερομηνία:

Η φωτογραφία είναι από χθες, εκεί κολυμπήσαμε ολομόναχες με φίλη, σε κρυστάλλινα νερά και μοναξιά απόλυτη (γι αυτό και πούδε λέμε).

Κι ύστερα, αλλού για να αποφύγω για όσο μπόρεσα την ηχορύπανση που έφτανε ως το σπίτι μου, πήγα απ' ευθείας σε άλλη παραλία όπου ήπια τις τεκίλες μου κι άκουσα ένα μικρό κονσέρτο τραγουδίστριας της Λυρικής σε ένταση που τα τραπέζια τα της άμμου έτρωγαν και συζητούσαν ενώ εμείς κοντά, όσοι θέλαμε, ακούγαμε.

Άλλα δε θα σας πω.

7-9μμ ― όπως ξέρετε, θα είμαι στην Ανακύκλωση Πολιτών (ΜΟΙΚΟΝΟΣ). Εκεί θα είμαι κύριε Ρέμο  μήπως μετά την αρπαχτή έχετε όρεξη για λίγο εθελοντισμό; Έτσι.. για εξιλέωση..  

____________

Προσθέτω, 6 Αυγούστου 2013: 

Και για να καταλάβετε για τι μιλάω, ιδού τι έγινε με τον ίδιο κόσμο και τον ίδιο αοιδό λίγες μέρες μετά στην Πάρο (προσέξτε το άνετο «η παρέα ..... συνηθίζει να κυκλοφορεί οπλισμένη»: http://www.lykavitos.gr/archives/41601

Τα εις -ούτσος λήγοντα― για σωστή χρήση

Γνωρίζετε, δε βρίζω. Μα με παρέσυρε ο Πρωθυπουργός να χρησιμοποιήσω εδώ σε ανάρτηση λέξεις που δε χρησιμοποιώ και μάλιστα στον τίτλο επιδόθηκα και σε ξενόγλωσσο ατόπημα.

Συνέπεσε τώρα να μου έρθει και αυτός ο οδηγός ορθής ομιλίας (για να ξέρουμε πώς να εκφραζόμαστε στα ελληνικά) που παλιότερα είχε κυκλοφορήσει σε αλυσίδα στα κινητά μα (δεν ξέρω ποιος) τον φωτοσόπιασε έτσι που να θυμίζει παλαιό εγχειρίδιο.

Χαρείτε τον.

Vada a bordo cazzo κι άσε το #gamw_to_kefali_mou_malaka

Παγκόσμιο trend που μάς αποσπά (πάλι) από την ουσία και άλλοι γελάμε και κοροϊδεύουμε άλλοι αναφωνούμε 'ανθρώπινο' κι άλλα ευγενή πονετικά που, το ξεχνάμε, εκφράζουν έναν έρωτα μονόπλευρο για κύριο που δε μας συμπονά. Δε γίνεται να χάσατε σήμερα (όπου κι αν είστε) το  ‪#gamw_to_kefali_mou_malaka (video ΕΔΩ)

Σύμπτωση αστεία ή έδωσε ιδέα που τα ξένα μέσα ενημέρωσης σήμερα (λόγω δίκης του) από το πρωί έδειχναν εκείνο το γελοίο καπετάνιο του Costa Concordia που σαν τα δικά μας παλικάρια έφυγε πρώτος από το πλοίο που ο ίδιος βούλιαξε και είχε γίνει τότε παγκόσμιο trend το 'Vada a bordo cazzo' που του φώναζε ο εν απογνώσει λιμενικός;

O  πάντα οξυδερκής Παναγιώτης Χατζηστεφάνου λέει:

«... Ήταν ζωντανή αναμετάδοση. Όμως, δεν ήταν με χρονοκαθυστέρηση, πράγμα που δίνει περιθώρια live παρέμβασης και montage σε περίπτωση απροόπτου. Αυτό είναι τεχνική παράλειψη. Ατύχημα, προχειρότητα, αντι-επαγγελματισμός εκ μέρους της παραγωγής, όπως θες πέστο. Από εκεί και πέρα, το ότι επέτρεψαν να διαρρεύσει το αρχείο από την παραγωγή είναι δική τους επιλογή. Επειδή από το αυθεντικό αρχείο το είδαμε (σε επανάληψη). Θα μπορούσαν να πάρουν όλα τα κανάλια ένα τηλέφωνο και να τους πουν "θα σας κόψουμε τα πόδια αν ξεφύγει" και θα γινόταν άλλο μπάχαλο - απόπειρα λογοκρισίας κλπ. Το άφησαν λοιπόν ελεύθερο και άρχισαν να το προωθούν συνοδευόμενο από "χιουμοράκι" και "κατανόηση", που παράγεται από τα γνωστά τρολς που δουλεύουν νυχθημερόν για το επικοινωνιακό προφίλ του.»

Ο καπετάνιος της συμφοράς δεν έχει επικοινωνιακή ομάδα πίσω του κι ίσως να καταστράφηκε και οικονομικά. Ωστόσο επέζησε, όπως θα επιζήσει κι ο δικός μας μια χαρά απ' το ναυάγιο.

Κι εμείς θα διασκεδάζουμε παίζοντας στις οθόνες μας ξανά και ξανά βρισιές τραμπούκων και φτιάχνοντας αστειάκια όσο οι νόμοι θα ψηφίζονται και η Πλατεία Συντάγματος θα (ή δε θα;) γεμίζει πάλι.

Η εικόνα της Πλατείας είναι απόψε, πριν λίγο (8.30μ.μ.) την ώρα που γελούσαμε ενώ εντός έπαιρναν αποφάσεις για τις ζωές μας.

__________
Περί χειρισμών, αστείων και της ευγενούς ανεμελιάς και του χιούμορ με τα οποία αντιμετώπησε τάχα ο Πρωθυπουργός το γκαφατζή μοντέρ δείτε τη συλλογή της Κίρκης

Εικόνες

Πάνω: στα διεθνή media ο Πρωθυπουργός μας

Κάτω: Το 'Ανέβα στο πλοίο...' του άλλου επιτυχημένου Καπετάνιου

 Κέντρο: Αθήνα, απόψε 20.30 από Δρομογράφος