Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ




Δεν έχω καρκίνο.
Για να αντιμετωπίσω τον πόνο στο πόδι μου, την αστάθεια και τις κράμπες θα κάνω μια επέμβαση αλλά η Μαγνητική που έκανα χθες έδειξε ότι αιτία των ανωτέρω δεν είναι μετάσταση του παλιού μου καρκίνου (που μου έμαθε τόσα πολλά).

Ευχαριστώ όλους εσάς φίλοι που νοιαστήκατε με λόγια και με έργα. Τη φίλη που μου πρόσφερε τις οικονομίες της, το φίλο που προσφέρθηκε να με πηγαινοφέρνει με το αυτοκίνητό του, τους φίλους που γράφουν και τηλεφωνούν είτε με έχουν γνωρίσει από κοντά είτε όχι.

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, ευχαριστώ για τα λουλούδια και τα δωράκια που μου έδωσαν δύναμη διότι στις αρρώστιες -και στον καρκίνο πιο πολύ― δε θέλουμε ευφημισμούς (τύπου 'η επάρατος' και 'το κακό') αλλά να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.  Και για μένα το παν είναι που με κάνατε να νιώσω πως με θέλετε ακόμα ανάμεσά σας. Κάθε τρυφερή χειρονομία είναι για μένα μια φωνή που λέει: Μείνε ακόμα, σε θέλω ζωντανή, είσαι χρήσιμη.
Κι αυτό  συντελεί πάντα (να το ξέρετε) στην αποθεραπεία του καρκινοπαθούς.

Πρεπει να πάω για εξετάσεις (δεν είναι καρκίνος μα την επέμβαση τη χρειάζομαι) και δεν προλαβαίνω να πω πιο πολλά μα ήθελα  μόλις το έμαθα να πω δυό λόγια σ' εσάς που με στηρίξατε.
Ευχαριστώ,
 από την καρδιά μου!
___________________________
εικόνα
Κατεβαίνοντας την οδό Πινδάρου με το μπαστουνάκι μου αφού έφαγα κοτσομούρες με τη φίλη που μου χάρισε το βραχιόλι (στο αριστερό μου χέρι, διαφαίνεται στον καρπό πάνω από τη λαβή) από μπαρόκ μαργαριτάρια και lapis lazuli και με φωτογραφίζει στα σκαλιά.

41 σχόλια:

  1. Άντε, λοιπόν, για τσικουδιά στους καφενέδες, κοπελιά !!! ;-)

    Στο 'πα ότι θα είναι όλα καλά, δεν στο 'πα ;;;

    Πολύ χάρηκα με τα νέα σου, Δάφνη !!! Πάρα πολύ !!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μετά μας λένε οι άσχετοι ότι είναι ψυχρές οι διαδικτυακές φιλίες.. Εγώ το ένιωσα το ενδιαφέρον όπως νιώθω τώρα τη χαρά που λες. Και έχει διπλή αξία διότι είναι απόλυτα ειλικρινής, δεν έχει επιβληθεί από κοινωνικές συμβάσεις.

      Ευχαριστώ Αηγγελική μου ι εύχομαι κι εγώ Καλή Αρχή στα μαθητούδια σου!

      Διαγραφή
    2. Δεν πα' να λένε ό,τι θέλουν οι άσχετοι !!! Το ότι "ένιωσες" και το ενδιαφέρον μου και την χαρά μου (και τα δύο 1000% ειλικρινή), παρότι εκφράστηκαν διαδικτυακά είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι μόνο ψυχρές δεν είναι !!! :-)

      Σ' ευχαριστώ κι εγώ για τις ευχές, Δάφνη μου ! Και σύντομα ν' αφήσεις το μπαστούνι (αν και σου πάει πολύ) ;-)

      Διαγραφή
    3. Αχ πώς με καταλαβαίνεις... ναι το χαίρομαι το μπαστουνάκι μου. Ίσως οι περαστικοί να βλέπουν μια άρρωστη νεάζουσα γριούλα μα εγώ περπατώ εμνευσμένη από τη Μarlene Dietrich, τη George Sand κι όλα τα νούμερα των βερολινέζικων καμπαρέ του μεσοπολέμου.
      Μάλιστα καθώς το αγόραζα σκεπτόμουν πόσο θα ήθελα να ήμουν στο Portobello και να αγόραζα ένα από εκείνα Βικτωριανών δανδήδων που η φιλντισένια ή ταρταρουγένια λαβή τους στρίβει κι από μέσα αποκαλύπτεται η λόξα του καθενός τους από σπαθί ως κυάλια..
      Τα θυαύμαζα φοιτήτρια κι αναρωτιέμαι αν άραγε υπάρχουν ακόμα. Να άλλη μια επένδυση που έπρεπε να είχα κάνει..

      Την αγάπη μου στα καμάρια σου!

      Διαγραφή
  2. Όλα καλά λοιπόν, περαστικά και σύντομα, σου στέλνω μεγάλο φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ω δεν είχα πάρει είδηση. Χαίρομαι για τη στάση ζωής σου!
    Ευχές πολλές, περαστικά να είναι όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έτυχε να με δεις με το μπαστουνάκι μου στο Fb;

      Ευχαριστώ για τις ευχές Αριστέα μου..

      Διαγραφή
    2. Μπαίνω αστραπιαία και ό,τι προλάβω Δάφνη μου. Τα περισσότερα απογεύματα τα περνώ με εξάσκηση στις νέες τεχνικές που μαθαίνω (παρ'ότι παίρνω κανονικά ειδοποιήσεις από σένα, απλά δεν προλαβαίνω να τα δω όλα / καλά για τη δουλειά δεν το συζητώ ..σαν τον κλέφτη μπαίνω!)
      Χαίρομαι πραγματικά που απέφυγες τα χειρότερα.

      Διαγραφή
  4. Ανάσα! Πολύ πολύ χάρηκα με τα νέα σου!
    Περαστικά κι όλα να πάνε ακόμα καλύτερα!
    Με την ευκαιρία, ένας φίλος από μακριά, με σοβαρά χρόνια προβλήματα υγείας, μού έγραψε τις προάλλες: "Σημασία δεν έχει αν ζούμε ή αν πεθαίνουμε, αλλά πώς ζούμε και πώς πεθαίνουμε".
    Τον ευχαριστώ κι αυτόν κι εσένα, που με τη στάση σας μάς το θυμίζετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστά μιλάει ο φίλος σου, μότο μου θα μπορούσαν να ήαν τα λόγια του, έτσι ζω κι είναι για μένα καθημερινή έγνοια να ζω (και να πεθαίνω) ανθρώπινα δηλαδή συνειδητά με αισθητική και ήθος.

      Ευχαριστώ που με κατάλαβες.

      Διαγραφή
  5. Ε αφού στο λέγαμε όλοι, τι δηλαδή, περίμενες κάτι άλλο;

    Ο κολλητός μου (απ' τα παιδικά χρόνια) πέρασε πριν λίγους μήνες την ίδια αγωνία για την κοπελιά του (εκεί από χέρι, όχι από πόδι). Και εκεινού του το 'λεγα ότι δεν είναι καρκίνος, αλλά ούτε εκείνος μ' άκουγε (ψυχοσωματικό ήταν, αλλά με συμπτώματα που μοιάζανε με έναν συγκεκριμένο καρκίνο). Γιατί δε μ' ακούτε; (ίσως επειδή δεν είμαι γιατρός, αλλά και πάλι, να τον ακούτε τον πρόεδρο)

    Και βέβαια υπάρχει κόσμος που σε χρειάζεται γερή, όχι μόνο οι κοντινοί σου άνθρωποι (και τα ζωάκια σου), αλλά και όλοι αυτοί των οποίων τις ζωές επηρεάζεις μέσα από τους άπειρους εθελοντισμούς που ασχολείσαι. Όσον αφορά τους διαδικτυακούς, όλοι εμείς που απαξιούμε να ασχοληθούμε με δημοσιογραφίσκους και δελτία ειδήσεων, από που θα ενημερωνόμαστε; Για να μην αναφέρω και τους αλαφροϊσκιωτους κι αλλοπαρμένους που απολαμβάνουμε τα λινκς του Φαρφουλά...

    Σήμερα έρχεται το έταιρον εξίμιση για τριήμερο, οπότε το βράδυ που θα πάμε για φαγητό, θα πιούμε μια σαγκρια στη υγειά σου. (Όχι ποτήρι, κανάτα) Όταν με το καλό ξανασταθείς στα πόδια σου και κάποια απ' τις μύριες δράσεις σου σε φέρει κατά Θεσσαλονίκη μεριά, να μας ειδοποιήσεις έγκαιρα από 'δω, να 'ρθούμε να σου πούμε ένα γεια και από κοντα.
    Καλό κουράγιο με τα της επέμβασης, αν και μετά τα αποτελέσματα, σε κόβω να πηγαίνεις πετώντας.

    Όλα τα λεφτά η παρατήρηση των tags των δύο τελευταίων αναρτήσεων: Τέσσερεις λέξεις, οι τρείς ίδιες φέυγουν με απαλοιφή, και η αντικατάσταση της τέταρτης από την μία ανάρτηση στην άλλη, φανερώνει το γιατί αξίζει κανείς να ζει - σκεφτομαι παράξενα, ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο ωραία τα λόγια σου!
      Με γέμισαν δύναμη.

      Μα πες μου Πρεζιντέντε τι λες στην τελευταία παράγραφο; Δεν το πιασα..

      Διαγραφή
    2. Εξηγούμαι:
      Στην προηγούμενη ανάρτηση τα tags του άρθρου (μέσα στο άγχος της αναμονής των αποτελεσμάτων) ήταν:
      Me, Αθήνα, Υγεία, Θάνατος

      ενώ σ' αυτήν εδώ, (μετά την ανακούφιση των ευχάριστων αποτελεσμάτων) έγιναν:
      Me, Αθήνα, Υγεία, Φιλία

      Βγάζω στην άκρη τα τρία ίδια (Me, Αθήνα, Υγεία) - η απαλοιφή που λέγαμε - και η μόνη διαφορά που μένει απ' την αγωνία στην ανακούφιση, είναι ότι ο Θάνατος έγινε, όχι Ζωή, αλλά Φιλία.
      Διότι τι αξίζει η ζωή χωρίς φίλους;
      (ακούγεται cheesy, το ξέρω, αλλά δεν το λέω εγώ, εσύ τα γράφεις τα tags - εγώ απλά σκέφτομαι παράξενα)

      Διαγραφή
    3. Μια εμπενευσμένη παρατήρηση.
      Μετά από αυτό θα βλέπω τα tags με άλλο μάτι.
      Genial.

      Διαγραφή
  6. Δεν ήξερα πως υπήρχε η υποψία ύπαρξης καρκίνου καθώς δεν γνώριζα την προηγούμενη περιπέτειά σου με την νόσο. Χαίρομαι που είναι απλούστερα τα πράγματα. Πολύ καλή ανάρρωση εύχομαι και πάλι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλερ σ ευχαριστώ που ξαναήρθες και με σκέφτηκες.
      Μεγάλη στήριξη!

      Διαγραφή
    2. Τίποτα. Με το καλό να τελειώσεις με την επέμβαση και όσο για το μπαστούνι κράτα το. Όλο και σε κάποιο κεφάλι μπορεί να χρειαστεί να το φέρεις :)

      Διαγραφή
  7. κάθε περιπέτεια απαιτεί τον ανάλογο χειρισμό.
    Με μεγάλη χαρά διάβασα την ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ σου.
    Σιδερένια και με υγεία όπως πάντα αγωνίστρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. eftyxws dafnh mou,vlepontas to mpastouni nomisa nevrologiko provlhma yphrxe.trellainomai me tis arrwsties,logw tou aderfou mou pou palevei me to a.l.s. 7 xronia me gastrstomia kai traxeiotomh.den etyxe na milhsoume gia afto to kommati.nasai panta siderenia.sou stelnw thn agaph mou.tha milhsoume kai thlefwnika.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το πόσο χάρηκα δε λέγεται!!
    Αν κι έλεγα δε γίνεται αλλιώς, όλα καλά θα πάνε!
    Περαστικά Δάφνη μου κι εύχομαι γρήγορα και χωρίς το μπαστουνάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αν και λιγο σε ξερω,σ εχω στην καρδια μου και χαιρομαι με τα ευχαριστα νεα και με το τσαγανο σου!Συντομα σιδερενια,καλη μου,αφου νικητρια εισαι ετσι κι αλλιως στο στβο της ζωης!Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάσω μου ευχαριστώ.
      Οι διαδικτυακοί φίλοι μου δινουν πολύ κουράγιο. Και κατά μια έννοια γνωρίζόμαστε πιο καλά απ' ότί με ανθρωπους που συναντάμε καθημερινά αλλά δεν ανταλάσσουμε σκέψεις και αποψεις.
      Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  11. Yπέροχό μου πλάσμα,τώρα το είδα αυτό και ντρέπομαι.Για το μόνο που χαίρομαι ειναι που έχασα την παραφιλολογία που απ ότι κατάλαβα προυπήρξε,και μαθαίνω μόνο την αλήθεια.Περαστικά Δαφνούλα πανέμορφη μέσα κι έξω.Είσαι μεγάλη μου αδυναμία κι ας μη στο χω δείξει <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευχαριστα νεα οτι διαβασα
    Κρατα γερα, περαστικα και σιδερενια
    Καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, σήμερα έκανα και αλλη μια εξέταση και ως τη Δευτέρα θα έχω σιγουρευετί.

      Ευχαριστώ Velvet για το ενδιαφέρον σου.

      Διαγραφή
  13. κι εγω δεν πήρα είδηση.....περαστικά και σύντομα σιδερένια! Από όσο κατάλαβα ,νίκησες ολόκληρο καρκίνο ,σε αυτό θα κολώσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Νάσια μου σ' ευχαριστώ.
      Ναι νίκησα παλιά μα, τ κουβέντιαζα με μια φίλη που είχε μετάσταση, η επιστροφή είναι σκληρή, σε πιάνει ένα 'Αντε πάλι μια απ' τα ίδια..'.

      Μα εσύ πού είσαι; Μου έλειψες.

      Διαγραφή
  14. Έχω χάσει πολλά τελευταία μπλεγμένη με πολλά ξαφνικά και απρόοπτα. Χαίρομαι που και το δικό σου είναι περαστικό. Καλή επιτυχία για την επέμβαση! Σιδερένια να είσαι Δάφνη μου και με το καλό να γυρίσεις γερή και δυνατή στο νησί μας :-)
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.