Basiliki Metatroulou
Τούτοι εδώ είναι οι τρεις όροι, ε;
1ος.
Να παραδώσει η Ελλάδα τα τιμαλφή της (αξίας 50 δις ευρώ) σε εξωτερικό ταμείο, όπως το Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη με έδρα το Λουξεμβούργο. Τι περιλαμβάνουν αυτά τα τιμαλφή; Σχεδόν τα πάντα. Όλη η δημόσια περιουσία που έχει περάσει στον ΤΑΙΠΕΔ, όπως επίσης τα νοσοκομεία, τα σχολεία, η ενέργεια, το σύνολο των υποδομών, κοκ.
Τι είναι αυτό το Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη με έδρα το Λουξεμβούργο; Είναι σίγουρο ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν το γνωρίζουν. Είναι μια σκιώδης εταιρεία με την επωνυμία IfG που δημιούργησαν από κοινού η Ελληνική κυβέρνηση και η Γερμανική κρατική τράπεζα KFW τον Φεβρουάριο του 2013, υποτίθεται για την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας και κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η έγκριση ίδρυσης δόθηκε από τον τότε υπουργό του Σαμαρά, Κ. Χατζηδάκη. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους επισκέφτηκε την Ελλάδα ο Σόιμπλε και υπεγράφη «Μνημόνιο Κατανόησης» μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας για την από κοινού λειτουργία της συγκεκριμένης εταιρείας.
Γιατί με έδρα το Λουξεμβούργο; Για να είναι εκτός δικαιοδοσίας ελληνικών δικαστικών αρχών και για να μπορεί η συγκεκριμένη εταιρεία να έχει μορφή «ιδρύματος» για διαχείρηση χαρτοφυλακίου υπό καθεστώς υπεράκτιας προστασίας. Η συγκεκριμένη εταιρεία μέχρι σήμερα δεν υολοποίησε κανένα πρόγραμμα χρηματοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αντίθετα η αγορά βοά ότι πρόκειται για βιτρίνα μέσω της οποίας οι Γερμανοί εξαγοράζουν το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας.
Σ’ αυτήν την IFG, δηλαδή τη δική του σκιώδη εταιρεία με έδρα το Λουξεμβούργο, προτείνει ο Σόιμπλε να περάσουν τα τμαλφή της χώρας, ώστε να πουληθούν, ή να ιδιωτικοποιηθούν για να μειωθεί το χρέος. Η κρατική τοκογλυφία στον απόγειό της.
2ος
Φυσικά απαιτεί να «αποπολιτοκοποιηθεί» ο έλεγχος της κρατικής διοίκησης, που σημαίνει ότι το σύνολο της δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής θα πρέπει να περάσει στα χέρια απολίτικων μηχανισμών (όπως η Δημοσιονομική Επιτροπή), οι οποίοι δεν λογοδοτούν στους πολιτικούς θεσμούς του ελληνικού κράτους. Δηλαδή στην κυβέρνηση και το κοινοβούλιο. Ούτε φυσικά στις δικαστικές αρχές, μιας και όπως όλοι οι εξωτερικοί ελεγκτές που ήρθνα μαζι με την τρόικα διαθέτουν ασυλία.
3ος
Και φυσικά δεν θα έλειπε η πρόταση Βαρουφάκη, που η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για παλιά πρόταση Σόιμπλε: Επιβολή συστήματος αυτόματης οριζόντιας περικοπής δαπανών, αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής. Ένα είδος λαιμητόμου, που θα το χειρίζονται οι «αποπολιτοκοποιημένοι» μηχανισμοί ελέγχου.