Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Εγέλασές με δυό φορές....γυμνώνω τη σκιά μου


Άραγε πόσο κοστίζει ο φίλος σας;
Όσο τα χρήματα που του χρωστάτε; 
Όσο η βοήθεια που σας παρέχει; 
Όσο η πίστη του στα μυστικά και την αξία σας;

Άλλη μια φίλη με πλήγωσε, άλλη μια φίλη με πρόδωσε.
Δεύτερη φορά.

Και ναι, ξέρω, καλά να πάθω:

Εγέλασές με μια φορά, ανάθεμα σ' εσένα·
εγέλασές με δυό φορές, ανάθεμα σ' εμένα.


Θυμάμαι που χρωστούσε χρήματα σε κάποιον που ζητώντας τα την πρόσβαλε και το διέδωσε. 'Θα τα βρω. Ως το βράδυ θα τα έχει' είπε προσβεβλημένη, ζητώντας πάλι από εμένα, κι είχα σκεφθεί τότε ότι να πώς ο τραμπουκισμός φέρνει αποτέλεσμα. Τα χρήματά του θα τα έπαιρνε ο φωνακλάς που την εξέθετε- τα δικά μου δανεικά μπορούσαν να περιμένουν (όπως περίμεναν αυξανόμενα ως σήμερα που ψυχράνθηκε μαζί μου και πια θα ξεχαστούν).

Είμαι τόσο αφελής, ανόητη, εύπιστη;

Είμαι το είδος της φίλης που ακούει. Που υπερασπίζεται σε τρίτους δίχως ποτέ να μεταφέρει όσα ειπώθηκαν Το είδος φίλης που είμαι πάντα εκεί. 'Ωρες. Νύχτες. Στιγμές άβολες.
Δε δίνω συμβουλές, παρά αν ζητηθούν.
Δίνω άλλα όμως:
Πίστη, εχεμύθεια, ενθάρρυνση.
Και δώρα και χρήματα. Όσο πιο πολλά, όσο πιο πολυτελή μπορώ για να μη νιώσει η φίλη μου ζητιάνα.
Έχω σηκωθεί από το κρεβάτι για να τρέξω να καταθέσω να βρει η φίλη μου εγκαίρως τα αναγκαία.
Εχω πληρώσει σιωπηλά λογαριασμούς και βερεσέ στη γειτονιά και χαρτζιλίκι στο παιδί της και  δώρα.

Αρχή μου: Πάντα το καλύτερο σε όποιον
έχει ανάγκη. Για να μην προσβληθεί.
Αρχή μου: Ποτέ φθηνά δώρα σε φτωχούς ανθρώπους.

Κι όμως  γυναίκες που υπολογίζω για φίλες μου,  συχνάμε κατηγορούν ότι δεν ξέρω από γυναικεία φιλία. Επειδή για τα προσωπικά μου, είναι αλήθεια, δε μιλώ. Δεν είμαι το είδος της φίλης που εξομολογείται τα του κρεβατιού και των ανδρών της.
Ακούω όμως. Και σφραγίζω μέσα μου ό,τι άκουσα.
Και δε ζητάω, παρά σπάνια, πολύ σπάνια.

Κρίνοντας εξ ιδίων όμως φαίνεται δεν τα πιάνω τα υπονοούμενα.

Είχα πιεστική ανάγκη, ζήτησα μια εξυπηρέτηση από τη φίλη μου όταν ήμουν στην Αθήνα. Απλό κι ασήμαντο νόμιζα. Να έκανα τη ραδιοφωνική εκπομπή μου από το σπίτι της διότι δεν έχω καλό διαδίκτυο.
―Θα πρέπει να έρθεις πολύ πριν όμως διότι βράδυ θα λείπω, είπε.
―Δεν έχω δεύτερο κλειδί, είπε.
Κι εγώ, αφελώς, δεν τα πήρα για προφάσεις μα αλήθειες που θα λύναμε. Ok, είπα. Τότε θα έρθω νωρίς να κάνω εκεί την προετοιμασία.

Η φίλη ξέρει πως ξυπνάω αργά.
6 π.μ μου έγραψε: Κάνει ζέστη, σίγουρα θέλεις να 'ρθεις;.... Αλλιώς μη γυρίζω μεσημεριάτικα για να σου ανοίξω..

Ήμουν ξύπνια. 'Ναι απάντησα, αν δεν έχεις πρόβλημα'.
Ακόμα δεν είχα καταλάβει πως επρόκειτο για προφάσεις.

Με έστησε. Η εκπομπή μου δεν έγινε.
Το νούμερό της έβαλα στο mute, δεν ξανασήκωσα τηλέφωνο εκείνο το βράδυ επειδή θα μιλούσα σκληρά. Και ξέρω τι μπορώ να πω και προσέχω.

Από τότε περιμένω τη συγγνώμη.
Μήνες.
Και κάθε μέρα η καρδιά μου είναι και πιο ραγισμένη. Και πιο σφιγμένη,
Την αγαπώ τη φίλη μου. Μου λείπει.
Και η συγγνώμη της είναι το μόνο που ζητώ.
Με πονάει που είναι το μόνο που δε θα λάβω.

________________________________________________________
Εικόνα
Η σκιά μου στην αυλή. Βαριά η πίκρα μου, τόσο βαριά που ακόμα και τα ρούχα με βαραίνουν. 
Δάκρυα μόνο. Ποτάμια.

19 σχόλια:

  1. Η φιλία δεν μπορεί να είναι μονομερής Δάφνη.Ένας φίλος που χάθηκε,δεν ήταν ποτέ φίλος.Ήταν γνωστός.
    Παραδέξου,μην απωθείς τη πικρή διάψευση,και θα νιώσεις καλά.Όλοι τα έχουμε ζήσει.
    Και μη ξεχνάς ότι έχεις να κάνεις με το θηλαστικό άνθρωπος.Μόνο τα άλλα ζώα δεν θα σε προδώσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη αλήθεια συτό που λες για τα άλλα ζώα Λύσιππε.

      Πονάει όμως.
      Την έχω πολύ ψηλά τη Φιλία.. Πολύ.

      Διαγραφή
  2. Ενδιαφέρων ο προβληματισμός της ανάρτησης στην αρχή - όπως και το ότι επέλεξες το ρήμα "κοστίζει" (ο φίλος), αντί "αξίζει".
    Για εμένα, το "φίλος" είναι τίτλος τιμής και δε χαρίζεται, τον κερδίζουν. Κι αν τον κερδίσουν, τον κρατούν κιόλας.
    Γενικά, "birds of a feather flock together" (που λένε στο χωριό μου). Αν και στην περίπτωση που περιγράφεις, αυτό δε φαίνεται να ισχύει. Τι κοινά έχεις με το άτομο που αποκαλείς φίλη σου; Και τι θα χάσεις, τι θα σου λείψει, από μια φίλη που δεν αισθάνεται την παραμικρή γενναιοδωρία απέναντί σου (μολονότι ευεργετηθείσα στο παρελθόν από σένα), όπως φαίνεται από το ότι δε θέλησε να σου κάνει μια πολύ μικρή (μου φάνηκε εμένα, τουλάχιστον) χάρη;
    Γράφεις ότι, κατά κανόνα, δεν είσαι άτομο που ζητάει. Αν, όμως, πληγώνεσαι τόσο όταν οι άνθρωποι σε απογοητεύουν, σκέφτομαι πως ίσως θα έπρεπε να ζητάς - ίσα για να εξασφαλίζεις, πως εκεί που θα δώσεις, δε θα σου κοστίσει τελικά. Γιατί αν είναι κάποιος να παίρνει μόνο, χωρίς να δίνει κιόλας, φίλος δεν είναι. Σε κάτι μπορεί να μας εξυπηρετεί το να του δίνουμε (ίσως να λειτουργεί αυτό ως αντάλλαγμα για να τον έχουμε κοντά μας), αλλά καλό είναι να μην το ονομάζουμε αυτό φιλία, ώστε να ψάχνουμε σε άλλα μέρη όπου είναι πιο πιθανό να βρούμε τι σημαίνει αυτή η ανάγκη μας. Αυτή είναι η άποψή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφά μιλάς και θα τα λάβω υπ' όψιν μόνο θα θελα να δεις τη δκη μου οπτική.

      Με ενοχλει ιδιαίτερα αυτού του είδους η αποτίμηση Το μέτρημα παίρνω/δίνω, όπως κι νέα συνήθεια του ρήματος εισπράττω που σαυνντώ και στην αφήγηση ερώτων.
      Θλιβερόοοοοοοοο μου φαίνεται, δε νομίζεις;

      Διαγραφή
    2. Χμ, ωραία η επισήμανση για το "εισπράττω" στην αποτίμηση ερωτικών σχέσεων...

      Μπορεί να φαντάζει υλιστικό και μίζερο το να μιλάμε για το πόσα δίνουμε και πόσα παίρνουμε σε μια σχέση - και κυρίως το να συγκρίνουμε αυτά τα δυο -, αλλά ποιόν άλλο τρόπο έχεις να την αξιολογήσεις; Με το πόσα μοιράζεσαι; Γιατί, σκέφτομαι, πως για να φτάσεις στο σημείο να μοιραστείς, θα πρέπει πρώτα να σου έχει δώσει δείγματα γραφής κάποιος. Να σου έχει δείξει κάτι - που θα μπορούσε να το μεταφράσει κανείς, ως ότι σου έχει δ ώ σ ε ι κάτι. Ώστε κι εσύ, από την πλευρά σου, να αφεθείς να τον συμπεριλάβεις στη ζωή σου. Φίλοι μας δεν είναι όλοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, έτσι δεν είναι; Κάνουμε μια επιλογή με βάση κάποια κριτήρια. Δε θα μπορούσε να υποστηριχθεί, ότι αυτά τα κριτήρια που "πρέπει" να πληρούνται για να ονομαστεί κάποιος φίλος μας, είναι μια αρχική δοσοληψία;

      Διαγραφή
  3. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Λύσιππο. Ένας φίλος που χάθηκε δεν ήταν φίλος. Όχι με την έννοια που τον νιώθαμε εμείς. Κι ίσως είναι καλύτερα έτσι από μία πλευρά κι ας πονάς κι ας σου λείπει.
    Αναρωτιέμαι ....θα νιώθει καλά με τον εαυτό της; Τι άνθρωποι υπάρχουν τελικά;

    Αχ ...όταν ξέρεις τι είσαι εσύ ικανός να κάνεις, όταν έχει νιώσει το ίδιο από ανθρώπους που καμία συγγένεια δεν τους το επιβάλλει ...ξέρεις πως η φιλία είναι ανώτερη όλων των δεσμών!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για μένα η Φιλία είναι ισχυρός και σημαντικός δεσμός
      ιερός θα έλεγα. Δείγμα του πολιτισμού μας.

      Γι συτό με πονούν...
      Εσύ ξέρω, με καταλαβαίνεις....

      Διαγραφή
  4. στις σχέσεις δίνουμε και παίρνουμε. πρέπει να σταθμίσεις αυτά που εσύ παίρνεις από τη συγκεκριμένη σχέση και να σκεφτείς πόσο σημαντικά είναι. αν κρίνεις πως είναι όντως σημαντικά τότε στείλε ένα μπιλιετάκι που να λέει. "μου λείπεις -κι ας μου χρωστάς ένα λογάκι, ξέρεις εσύ.". τώρα πάλι αν θεωρείς πως δεν αξίζει τον κόπο η προσπάθεια πιθανότατα να μην αξίζει τον κόπο και το δράμα ή πάλι, ν αξίζει το δράμα έτσι από μόνο του. έχουμε μια τάση εμείς αι γυναίκαι για λίγο δράμα. συνήθως δίνω τόπο στην οργή αλλά δυστυχώς δεν ξεχνώ τα μικρά ραγισματάκια. και είναι κρίμα. αν αρχίσουν οι επιφυλάξεις χάνεται η μαγεία. σάμα, όμως, κι εμείς δεν είμαστε καμωμένοι από χίλια μύρια αλλοπρόσαλλα πράματα ενωμένα; κοινώς κάνε ό,τι νομίζεις πως είναι καλύτερο για σένα. ας θες τηλεφώνησέ της ή αλλιώς κλάψε κλάψε μέχρι να ξεθυμάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω όχι... όχι Φ μου...
      αυτό είναι που δε θέλω, Αποτιμήσεις.παίρνω-δίνω- εισπράττω κλ κλ....

      Και βέβαια κάνω ό,τι νομίζω.
      Ωστόσο με ενδιέφερε η δική σας γνώμη.
      ΚΙ όπως βλέπεις σε κάτι τέτοια θέματα πάντα σχολιάζουν οι παλιοί-καλοί και μόνιμοι..

      Διαγραφή
  5. Τελικά εάν δανείσεις χρήματα σε έναν φίλο σου ή τα λεφτά σου θα χάσεις, ή τον φίλο ή και τα δύο μαζί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη αλήθεια:
      Αν θες να ξεφορτωθείς άνθρωπο, δάνεισέ του.

      Ελάχιστοι περνούν το τεστ μα είναι διαμάντια...

      Διαγραφή
  6. Με άγγιξε πολύ η ανάρτησή σου και ταιριάζει απόλυτα με την φωτογραφία σου. Η γυμνωμενη σκιά σου αντικατοπτρίζει πλήρως την αποκάλυψη της γυμνωμενης ψυχής σου, όπως μας την περιγράφεις.

    Για μένα, η φιλία δεν είναι κάτι παντοτινό & δεδομένο. Η φιλία χτίζεται και δουλεύεται κάθε μέρα. Κανένας δεν είναι φίλος για πάντα και ανευ όρων. Πάντοτε έτσι πίστευα και δεν παραμυθιαζόμουνα από τσιτάτα τύπου Best Friends For Ever και λοιπές ρομαντολογίες. Έτσι, όταν προδόθηκα κι εγώ, είχα καταφέρει τουλάχιστον να αμβλύνω κάπως τον πόνο της προδοσίας. (βέβαια, αυτό το " γιατί " και το " γαμώτο " δεν φεύγει ακόμα και μετά από χρόνια).

    Απο αυτά που γράφεις, φαίνεται να είσαι η τέλεια φίλη που καθένας θα ήθελε. Συνέχισε να πράττεις έτσι, γιατί έτσι θα τα έχεις καλά με τον εαυτό σου τουλάχιστον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θαλή σ' ευχαριστώ που αναγωρίζεις- διότι ναι, μ όλο τον κυνισμό που μου άφησε η πείρα είναι απόφαση συνειδητή μου ότι θα επιμείνω στο τέλειο, το ιδανικό κι όποιος δειχθεί κατώτερος των περιστάσεων μπορεί να με πληγώνει μα ταυτόχρονα ένα έχω να του πω: ότι χάνει το ιδανικό και τέλειο, ελπίζοντας- και παραφράζοντας το Σααδή- πως νας τσιμπούν τα αγκάθια αλλά δε μπορεί κάποτε κάπου θα γνωρίσουμε κι εμείς ένα σοφό που θα αγαπά τα ρόδα και θα εκτιμηθούν οι κόπον

      Διαγραφή
    2. Καλύτερα, δηλαδή, να κάνεις λάθος δίνοντας σε κάποιον που δεν αξίζει, από το να κάνεις λάθος μη δίνοντας σε κάποιον που αξίζει, αν σε καταλαβαίνω σωστά, ε; :-)

      Διαγραφή
  7. Διαβάζοντας όλα τα σχόλια.... θέλησα να συμπληρώσω...

    Για μένα, η φιλία είναι κάτι παντοτινό & δεδομένο. Τέλος!
    Έτσι ξεχωρίζω τους φίλους δηλαδή .
    Διάβασα για δούναι και λαβείν...
    Ρε γαμώτο σε μένα μόνο έτυχαν οι καλύτεροι φίλοι ever; Φίλοι που δεν ζυγίζουν πόσα έδωσαν! Δίνει ο καθείς ό,τι έχει! Δεν είναι πολλοί... δύο είναι ...Αλλά είναι φίλοι διαμάντια! Μπορώ να το ισχυρίζομαι μετά από ...εννέα χρόνια ε; Μετά από αντιξοότητες... διαφορές, γάμους, γέννες κι άλλους λόγους για τους οποίους κάποιοι χάνονται! Εμένα είναι εκεί! Οικογένεια!
    Οι δικοί μου άνθρωποι σήμερα ..οι δεσμοί αίματος ούτε που νοιάστηκαν για μένα ...οι φίλοι μου με πήραν τηλέφωνο... Ό,τι είχε ταϊσει τη νιογέννητη κόρη της. -Πού θα φας σήμερα; Να στείλω τον άντρα μου να σε φέρει; Δεν υπάρχει αυτό το πλάσμα! Δεν ζυγίζω τι έχω κάνει εγώ! Μιλάω για αυτήν! Είναι αδερφή! Συγγνώμη Δάφνη μου για την κατάχρηση. αλλά έχω δυο φίλους που σκίζονται για μένα. Και η οικογένεια δεν το κάνει! Δεν είναι εγώ να έχω στα ύψη τη φιλία;


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχω χρόνια να μιλήσω με πρώην φίλο, με τον οποίο ήμαστε τόσο "κώλος και βρακί" που, σε όποιον έλεγα ότι δε μου μιλάει πια, δε με πίστευε με τίποτα και νόμιζε ότι κάνω πλάκα. Η αφορμή ασήμαντη, η αιτία ότι ήθελε απλά να "αλλάξει κύκλο", καθώς μαζί με εμένα πήρε η μπάλα και όλους τους κοινούς γνωστούς. "Έντεκα χρόνια κολλητοί", είπα στον ξάδερφό μου, κι ο ξάδερφος απάντησε: "Για να τα έβαλες κάτω και να τα μέτρησες, πάει να πει ότι σε πείραξε". (Καθότι το έπαιζα άνετος, για. Να, όπως τώρα, που έβαλα εκείνο το "απλά" δυο προτάσεις πριν)
    Από την άλλη, έχω φίλο (και προσωρινό συγκάτοικο) από την Πέμπτη Δημοτικού, που μας έβαλε ο δάσκαλος να κάτσουμε στο ίδιο θρανίο διότι αυτός μιλούσε κι εγώ ήμανε ήσυχος, χωρίς να ξεύρει ο καψερός (ο δάσκαλος) ότι εγώ ήμουν (και είμαι) το ίδιο γλωσσοκοπάνας, απλά κρατούσα τα προσχήματα, καθότι και ολίγον κιοτής.
    Τι θέλω να πω μ' όλα αυτά; Ξέρω 'γω τι θέλω να πω; Ότι άλλοι θα φύγουν, άλλοι θα μείνουν, όλοι θα αφήσουν εμπειρίες και βιώματα, κι άμα δεν είναι η ζωή συλλογή εμπειριών, τότε τι διάολο είναι;
    (Διότι και ο άλλος, που δε μιλάμε, δε πα' να πει ότι δε μου άφησε και θετικά να έχω να πορεύομαι: ταξίδια, μουσικές, αναγνώσματα, γέλια - πολλά γέλια - στην τελική να 'ναι καλά εκεί που είναι κι ας μη θέλω να ξαναδώ τα μούτρα του!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βάσανο είναι πως όποτε μας απογοητεύει φίλος είναι σα να απογοητευσαμε εμείς τον εαυτό μας.
      Για μένα, τουλάχιστον, γενιούνται απορίες: τι έκανα, τι δεν έκανα και έχασα κάποιον που αγαπώ;

      (με τις περιγραφές σου γέλασα...ειδικά το 'ολίγον κιοτής'..)

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.