Λόγω της ημέρας, αντίδοτο γλυκερότητας.
Από την
Παλατινή Ανθολογία, επίγραμμα άλλης χιλιετίας.
Αλκαίου του Μεσσήνιου
'Μισώ τον Έρωτα. Γιατί ο σκληρός δεν πάει να κυνηγήσει
αγρίμια παρά την καρδιά μου επίμονα τοξεύει;
Ποιο το όφελος ο θεός τον άνθρωπο να καίει; Μήπως πιστεύει
ότι, αν με εξοντώσει, με έπαθλο μέγα θα στεφθεί;'
ότι, αν με εξοντώσει, με έπαθλο μέγα θα στεφθεί;'
_________________________________
Η Παλατινή Ανθολογία (Anthologia
Palatina) είναι συλλογή αρχαίων και βυζαντινών ελληνικών επιγραμμάτων της
περιόδου από τον 7ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 600 μ.Χ., που βρέθηκε σε χειρόγραφο το
1606 και θεωρείται ότι συντάχθηκε τον 10ο αιώνα με βάση την Ανθολογία του
Κεφαλά.
Ανθολογία του
Κεφαλά ονομάζεται από τους ερευνητές η ανθολογία επιγραμμάτων που γράφτηκε
πιθανότατα κοντά στο 900 μ.Χ. στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, στην οποία
βασίστηκαν η Παλατινή και η Ανθολογία του Πλανούδη.
Το όνομά της το
οφείλει στον Κωνσταντίνο τον Κεφαλά, ο οποίος αναφέρεται σε αρκετές περιπτώσεις
από την Παλατινή Ανθολογία ως ο συντάκτης του βιβλίου στο οποίο είχε βασιστεί
το κείμενο της Ανθολογίας. Το περιεχόμενό της θεωρείται ότι είναι τα βιβλία
IV-VII και IX-XV της Παλατινής Ανθολογίας. Η ίδια η Ανθολογία του Κεφαλά δεν
έχει διασωθεί, αλλά αρκετές αναφορές σε αυτήν υπάρχουν στο λεξικό Σούδα που
είχε επίσης γραφεί τον 10ο αιώνα με την ένδειξη «εν Επιγράμμασιν». Τα
ποιήματα και επιγράμματα από την Ανθολογία του Κεφαλά όπως διασώθηκαν στην
Παλατινή και στην ανθολογία του Πλανούδη είναι η βάση της αποκαλούμενης
Ελληνικής Ανθολογίας.
_________________________________
*Ο Αλκαίος ο
Μεσσήνιος ήταν αρχαίος Έλληνας επιγραμματοποιός. Ήταν σύγχρονος του Φιλίππου Ε΄
της Μακεδονίας (220-178 π.Χ.), τον οποίο στην αρχή εξεθείαζε για τους αγώνες
του υπέρ των Ελλήνων. Μετά όμως στράφηκε εναντίον του. Είναι ο μόνος πολιτικός
ποιητής της Παλατινής Ανθολογίας.
Σώθηκαν σ΄αυτήν 22 επιγράμματά του από την
ανθολογία (Στέφανο) του Μελεάγρου. Πρόκειται για τα επιγράμματα V 10, VI 218,
VII 1, 5 (αποδιδόμενο και σε άγνωστο ποιητή), 55, 247, 412, 495, IX 518, 519,
588, ΧΙ 12, ΧΙΙ 29, 30, 64, ΧVΙ 5, 7, 8, 196, 226. Τα επιγράμματα VII 429 και
536 της Ανθολογίας αποδίδονται στον Αλκαίο τον Μυτιληναίο αλλά ο Pierre Waltz
πιθανολογεί ότι πρόκειται περί εσφαλμένης γραφής του ονόματος του Μεσσήνιου.
______________________________________________________________
Φωτογραφίζω από Νίκου Χ. Χουρμουζιάδη, εκδόσεις 'στιγμή', 1999.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.