Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Απάντηση στο άρθρο 'Θα μιλήσουμε για ναρκωτικά;' του protagon


Απάντηση στο άρθρο της Ρέας Βιτάλη: 'Θα μιλήσουμε για ναρκωτικά;' (protagon)


«Επιτέλους θα μιλήσουμε για ναρκωτικά και χρήστες;'» προτρέπετε, μα το εννοείτε; Σας απαντώ, μια και ρωτήσατε, ότι έτσι δε γίνεται.

Από το άρθρο σας αντιγράφω:
'Σακατεμένες ψυχές', 
'πεινασμένο αγρίμι',
'Για τη δόση σου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Μπορείς να κάνεις, ό,τι δεν περνάει από ανθρώπου νου',
'σέρνεται'
'χτυπιέται''
'σπαρταράει'
κι άλλα πολλά τέτοια, μαζί κι η 'δόση' η παροιμιώδης η απαραίτητη, η 'δόση' που τόσο αγαπούν τα ΜΜΕ.
Και τα 'καθαρός' βεβαίως τα ξεπερασμένα που τα πετάτε δίχως  να στέκεστε να συσχετίσετε προέλευση τέτοιων ιδεών για 'καθαρούς' και βρώμικους ανθρώπους ή τις συνέπειές τους, ίδια όπως πετάτε τα μελοδραματικά clichés δίχως να αντιλαμβάνεστε το κακό που κάνετε παριστάνοντας πως ενδιαφέρεστε. Διότι συντηρείτε ένα κατασκευασμένο στερεότυπο που πουλάει μεν αλλά δεν αντιπροσωπεύει παρά αυτό που προσλαμβάνει ο άσχετος που αναπαράγει δίχως να σκεφτεί και μιλά για τις ζωές των άλλων νομίζοντας ότι ξέρει επειδή είδε χρήστες σε ταινίες και κάποιους ταλαιπωρημένους ανθρώπους στο δρόμο του.

Τα μελοδραματικά κείμενα κι η αναπαραγωγή στερεότυπων (εκτός από επικίνδυνη διαφήμιση σε λίγα αφελή πιτσιρίκια που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή) δεν κάνει άλλο από ενδυνάμωση του στίγματος ώστε να τρομάζει ο κόσμος στην ιδέα του χρήστη ('το πεινασμένο αγρίμι' όπως μάς χαρακτηρίσατε) με ολέθριες και πολύ συγκεκριμένες συνέπειες όπως το να μην μας δίνει δουλειά, να μη μας θέλει για γείτονες, να φοβάται πως θα τον κλέψουμε (αφού, όπως εσείς από το βήμα σας τον ενημερώσατε ''Για τη δόση σου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Μπορείς να κάνεις, ό,τι δεν περνάει από ανθρώπου νου'). 
Φορτίζοντας με κούφιο συναισθηματισμό ένα κοινωνικό πρόβλημα καταδικάζετε δηλαδή στη φτώχεια και τη μιζέρια τους ανθρώπους που με τη μελοδραματική σας γλώσσα βαυκαλίζεστε ότι θα θέλατε να βοηθήσετε. 

Το άρθρο σας δεν είναι το μόνο με αυτή τη γλώσσα αλλά με τρόμαξε λίγο παραπάνω Κυρία Βιτάλη επειδή περιέχει την πληροφορία ότι γράφετε και βιβλίο σχετικά. Είμαι ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Ομοτίμων Χρηστών Ψυχ/ων Ουσιών που φτιάχτηκε από εμάς, Χρήστριες και Χρήστες (πρώην/νυν/ θεραπευόμενους) για να παταχθεί επιτέλους αυτός ο φόβος που χτίζεται με το μελό και το πατρονάρισμα των 'Καθαρών' για εμάς τους Βρώμικους.
Είναι πολλές οι διεκδικήσεις μας και μεγάλες οι ανάγκες της κοινότητάς μας μα τελειώνοντας θέλω να σας ενημερώσω ότι δεν είμαστε βρώμικοι.
Πλενόμαστε κυρία Βιτάλη. Και δεν είμαστε όλοι στο δρόμο. Αν όντως ενδιαφέρεστε, σας καλώ να αναρωτηθείτε γιατί βλέπετε χρήστες στο δρόμο και κατά πόσο ευθύνεται η προκατάληψη που εκφράζει το λεξιλόγιό σας και οι δημοσιεύσεις άρθρων αυτής της οπτικής σε ιστοτόπους και έντυπα ευρύτατης κυκλοφορίας κι επισκεψιμότητας.


 _________________________________________
Μια σημείωση
Σκέψεις πάνω στο άρθρο στο 'Θα μιλήσουμε για ναρκωτικά;' της Ρέας Βιτάλη 
Το σκέφτηκα πολύ πριν απαντήσω, για δυο λόγους. 
Ο ένας είναι ότι δεν επιδιώκω την προσωπική επίθεση. Η αρθρογράφος δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που αστόχαστα γράφει μ΄αυτό τον τρόπο για τη χρήση. Αυτό είναι το σύνηθες.
Ο δεύτερος είναι ότι το άρθρο της Κυρίας Βιτάλη γράφτηκε με αφορμή τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου για τον οποίο γράφει: «Ο νεαρός άνδρας ήταν ένας εξαρτημένος από τοξικές-ναρκωτικές ουσίες». Το αν ο Ζακ είχε κάνει χρήση και τι ουσιών, το αν παραπατούσε επειδή ήταν ήδη χτυπημένος και τη διαφορά μεταξύ χρήσης και εξάρτησης η κυρία Βιτάλη δεν τα λαμβάνει υπ' όψιν. Επειδή όμως ακόμα δεν έχουμε όλα τα στοιχεία κι επειδή θα ακολουθήσουν δίκες κρίνω επικίνδυνο και ανόητο να μιλάμε σα να έχουμε στοιχεία που θα αξιολογηθούν στα δικαστήρια. 
Γι' αυτό παρακαλώ αν σχολιάσετε να παρακάμψουμε το λιντσάρισμα και το πένθος μας. Εδώ άλλο είναι το ζήτημα: η προσέγγιση, η γλώσσα και η ευκολία αναφοράς στο όνομά μας ως περίπτωση, όπου υπάρχει υπόνοια χρήσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.