Πήρε λέει ο Πρωθυπουργός σκύλο ενώ κόσμος έχουμε πανδημία με νεκρούς και κάποιοι βρίζουν.
Έτερον εκάτερον, πώς δεν το καταλαβαίνετε;
Και ναι, είναι δημοσιοσχετίστικο κολπάκι και ναι έχει γίνει κωμική η μίμηση των Αμερικανών Προέδρων και ναι, εμείς οι φιλόζωοι ρωτάμε ‘τώρα το θυμήθηκε;’.
Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Διότι σε καιρό πανδημίας, σε καιρό πολέμου ή σε καιρό ειρήνης κι ευημερίας, σε καιρό χρηματιστηριακής φούσκας ή κρίσης χρέους, ένα είναι σταθερό και μόνιμο και απαράλλακτο: Η Κόλαση που βιώνουν τα ζώα στην Ελλάδα.
Φόλες, εγκαταλείψεις, και πυροβολισμοί, φάρμες μαρτυρίου και εισαγωγές από Ουγγαρία κουταβιών που ούτε το θηλασμό δε γνώρισαν, μπαστούρες, ξυλοδαρμοί, αλυσοδέματα, βαρελόσκυλα και πείνα και δίψα είναι στην Ελλάδα η μοίρα των πλασμάτων αυτών που μια κακή μοίρα τα έφερε να γεννηθούν στη χώρα μας.
Τα είδαμε, τα βλέπουμε κάθε μέρα. Ακόμα κι ο νόμος που άλλαξε παραμένει ανεφάρμοστος. Γιατί οι νόμοι για να εφαρμοστούν πρέπει να αλλάξει η κοινωνία.
Ένα βήμα προς τον πολιτισμό είναι κάθε γατάκι που υιοθετείται και κάθε σκύλος που βρίσκει σπίτι, είτε σε μέγαρα είτε σε αγροτόσπιτα είτε σε διαμερίσματα. Γιατί η αγάπη και το δικαίωμα στη ζωή δεν χωράει ιεραρχήσεις και κανένας covid, και καμιά ύπαρξη δεν είναι δυνατόν να περνά σε δεύτερη μοίρα.
____________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.