Πού πας αγόρι μου δίχως τη μαμά σου;

Ίσως θυμάστε την ταινία του Woody Allen με τον εφιάλτη της Μάνας που τον ρεζιλεύει δείχνοντας παιδικές φωτογραφίες του και που εμφανίζεται στους ουρανούς της Νέας Υόρκης για να τον ταλαιπωρήσει. Είναι η Εβραία Μάνα με απαιτήσεις και κοτόσουπες.

Υπάρχει κι η Ιταλίδα mamma με την οποία κατοικεί ο γιός ως τα βαθιά γεράματα αμφότερων και προτιμούν κι οι δυό τους να ξοδεύει το μισθό του σε κοστούμια Armani παρά να νοικιάσει ένα δικό του δωμάτιο για να ξελαμπικάρει (μιλώ εκ πείρας).

Την Ελληνίδα Μάνα ξέρω-ξέρω οι μάνες θα μου θυμώσετε, γι αυτό δε θα τη σχολιάσω. Με λέξεις. Προσφέρω εικόνα όμως, φρέσκια σημερινή. Πρωί- πρωί κατέβηκε ο οργισμένος νέος να διαδηλώσει στη Βουλή με τη μαμά του από πίσω μην της τον χτυπήσουν να του φωνάζει το χιλιοακουσμένο 'παιδί μου θα κρυώσεις!'.

Να πω το τι μου θύμισαν; Εκείνο το παλιό αστείο για το πώς να σταματήσει κάθε πόλεμος. Θυμάστε; Υποχρεώνοντας κάθε στρατιώτη να φέρνει στο μέτωπο και τη μαμά του.

____________

εικόνες

Πάνω από την 'OΡΓΟΝΗ η εκδίκηση του καινούριου'

Το κάτω ντοκουμέντο ΔΕΝ είναι φωτομοντάζ, είναι © by Simela Pantzartzi 10 feb 2012, απ' την rein zeitung.

Αλλά

επειδή τούτο το blog πέραν προσωπικών εμμονών είναι και επιμορφωτικό σάς συστήνω επί του θέματος τρία all time classics:

'Το αμάρτημα της μητρός μου' το θαυμάσιο πρώτο διήγημα του Βιζυηνού (που έχει γίνει και θεατρικό έργο)

'Τρελλή Μάνα', νεανικό έργο του Σολωμού

και το θλιμμένα περιγραφικό του Ντίνου Χριστιανόπουλου για τη Μητέρα του.
Και, βέβαια:
Mamma, son tanto felice.. 

http://youtu.be/xMfpiIkBacc

_________________________