«Ω τίποτε δεν είναι αργά.
Ώσπου η καρδιά να πάψει να χτυπά.
Στα ογδόντα ο Κάτων έμαθε ελληνικά κι ο Σοφοκλής
Στα ογδόντα ο Κάτων έμαθε ελληνικά κι ο Σοφοκλής
έγραψε τον Οιδίποδα ενώ ο Σιμονίδης σήκωσε
όλα τα βραβεία απ’ τους πολύ πιο νέους…»
έγραφε ο Λονγκφέλλοου στο ‘Morituri Salutamus’ ένα ποίημα αφιερωμένο στους παλιούς, υπέργηρους πλέον, συμφοιτητές του.
Ένα μικρό κενό μόνο είχα σήμερα μα πήγα ως την παραλία κάτω απ’ το σπίτι μου με παρεό κι ένα βιβλίο, μελέτη του Επίκουρου, των ελληνικών καφενείων και του πώς να μάθεις να γερνάς.
Ταμπού στην εποχή μας την ‘ηλικιοφοβική’ και μόνο η λέξη κι όμως, όπως λέει κι ο Daniel Klein, o καθηγητής Φιλοσοφίας που ξαναδιαβάζω, τρεχοντας πίσω από τα χαμένα νιάτα χάνουμε την εμπειρία μιας ολόκληρης περιόδου της ζωής μας. Ανόητο; Ναι, μα θέλει κουράγιο και πολλή ενέργεια να πηγαίνεις κόντρα στον άνεμο.
Είναι ο Χρόνος είναι κι ο Καιρός, λέει. Μια διάκριση που έμαθε στα ταξίδια του στην Ελλάδα. Ο Χρόνος είναι η ποσότητα μα με τον Καιρό μετράμε την ποιότητα- Καιρός να μάθω, καιρός να χαρώ, καιρός να αναλογιστώ, να δημιουργήσω, καιρός να ζήσω και, τελικά, καιρός να πεθάνω με αξιοπρέπεια και στωικότητα. Μπορώ; Θα μπορέσω; Αντέχει η ματαιοδοξία μου; Αντέχω τον πόνο; Θα καταφέρω να ανοίξω δρόμους μέσα από τα πυκνά σύννεφα του φόβου και του ‘ageism’ της εποχής μας;
Όμως αξίζει η δουλειά, αξίξει ο κόπος; Και ποιος ο λόγος για όλα αυτά όταν η πιο μεγάλη μου απόλαυση είναι η τεμπελιά, σαν τώρα με ένα βιβλίο πλάι στη θάλασσα.
Δεν ήξερα αν κυκλοφορεί στα ελληνικά το ‘Travels with Epicurus- A Journey to a Greek Island in Search for a Fulfilled Life' αλλά το έψαξα για σάς και το συστήνω σε μικρούς και μεγάλους.
_________________________________________
Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΛΑΪΝ βρισκόταν στις αρχές της όγδοης δεκαετίας της ζωής του, όταν ο οδοντίατρός του τού πρότεινε να βάλει οδοντικά εμφυτεύματα, αλλιώς θα έπρεπε να φοράει στο εξής μια παλιομοδίτικη και γεροντίστικη μασέλα. Αντί να μπει σε αυτή τη διαδικασία, ο Ντανιέλ Κλάιν ταξίδεψε στην Ελλάδα, για να ανακαλύψει αν ένας από τους αγαπημένους του φιλοσόφους, ο σοφός Επίκουρος, μπορούσε να τον διδάξει κάτι γύρω από τις απολαύσεις και τις χαρές που αποτελούν μοναδικό προνόμιο της τρίτης ηλικίας. Το παρόν έργο είναι ένα ταξιδιωτικό βιβλίο, μια πνευματώδης και βατή στοχαστική διαδρομή και ένας αισιόδοξος οδηγός για μια καλή ζωή. Ο Κλαιν μας ξεναγεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο σε μια ανάλαφρη περιήγηση στα σοκάκια των γηρατειών, μέσα από μια γοητευτική εκδρομή στο Αιγαίο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΠρόλογοςΤο τραπέζι στην ταβέρνα του Δημήτρη
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑΣ
Τα ελαιόδεντρα τον γέρου Έλληνα
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ.
Η εγκαταλειμμένη βεράντα
ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΛΟΙ....
Οι πιτσιλισμένες από τη βροχή φωτογραφίες του Τάσου
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΣΤΟΧΑΣΜΟ....
Ένας σιρόκος από όμορφα νιάτα
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ .
Ο ήχος από τα κουδούνια των προβάτων
ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ .
Ο φιλοξενούμενος της Ιφιγένειας
ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΩΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ.
Το πύρινο έθιμο στο λιμάνι της Ύδρας
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ...
Επίλογος
Επιστροφή στο σπίτι
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ
Όλο τον κουβαλάω τον Επίκουρο και όλο τον ξεχνώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ που μου τον θύμισες γιατί και εγώ με τον χρόνο παιδεύομαι.
Κσλημέρα. Νέες μελέτες μας βάζετε. Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περιεχόμενα. Πολύ μου κέντρισαν το γούστο
ΑπάντησηΔιαγραφή