Σε μια δική μου νύχτα περπατώ, μια θάλασσα
με αστραπές σα ψάρια, κόκκαλα σαν αστραπές.
Επίσκεψη στη Minima Gallery Mykonos του Σπύρου Πρωτοψάλτη ο οποίος με φωτογράφισε μπροστά στο έργο του Jeffrey Kroll.
«Αστραπές ή ψάρια
μες στη νύχτα της θάλασσας...
....αστραπές
μες στου κορμιού τη νύχτα.
Τα πάντα, κόσμε, είναι νύχτα
κι είναι η ζωή αστραπή.»
Τη 'Ζωή μισοειδωμένη' του Octavio Paz* μού φέρνει στο νου το έργο που ο δημιουργός του, ονόμασε “Sonica", δηλαδή κάπως απίθανο να είχε στο νου τα κόκκαλα σαν αστραπή με θάλασσες στη νύχτα που βλέπω εγώ.
Οι στίχοι που γνωρίσαμε ζουν μέσα μας, και έρχονται στην επιφάνεια να ντύσουν την Τέχνη που συναντάμε και έτσι προχωρούμε με τις μικρές βουτιές μας στο ασυνείδητο.
___________________________
@jeffreykroll_official
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου