Δάφνη Χρονοπούλου: Παραθυράκι του Μικρού Βοριά αλλά όχι του Ζαλόγγου

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021

Από Βορά προς Νότο, το παραθυράκι που ανοίγει σπάνια

μέρες σα σήμερα που ο θολός Νοτιάς που κολλάει τα ρούχα πάνω μας και ο Μικρός Βοριάς μού κάνει το χατίρι και μου θυμίζει «Τα ρω του έρωτα»:

«Του μικρού Βοριά παράγγειλα

να ‘ναι καλό παιδάκι

μη μου χτυπάει πορτόφυλλα

και στο παραθυράκι…»

η συνέχεια του ποιήματος γλυκόπικρη και ελαφρώς ηρωική σαν όλες τις αγάπες που πεθαίνουν, και αν δεν τη θυμάστε ψάξε τη.

Εμένα, για λόγους προσωπικούς μόνο το τέλος με εκφράζει. Μα, εν μέρει.

Εν μέρει μόνο, διότι, λόγω ιδιοσυγκρασίας, δεν το ‘χω να αυτοθυσιαστώ ως Σουλιώτισσα πηδώντας απ’ τα αγαπημένα βράχια.

Μόνο μελαγχολώ:

«..Θωρώ να χάνονται οι στεριές

κι ο κόσμος λιγοστεύει.

Γειά σας περβόλια γειά σας ρεματιές

γειά σας φιλιά και ξένες αγκαλιές

Γειά σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί

γειά σας οι όρκοι οι παντοτινοί.»

_____________________________________

Τα Ρω του Ερωτα του Οδυσσέα Ελύτη

Και οι δικές μου αναφορές:

Δεν κλαίω ποτέ. Όμως θρηνώ. Και, ενίοτε, ρίχνομαι σε άνισες μάχες:

25 Ιανουαρίου 2021 άρχισαν τα ορατά.

Τα άλλα τα αόρατα, σχεδιάστηκαν από το 2018.