Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

Να μη χαρώ που είμαστε χρήσιμοι; ― ή Πώς Να Κόψετε Τις Εξυπνάδες



«Σε χρησιμοποιεί» με προειδοποίησαν για κάποιον κι ακόμα θυμούνται πως απάντησα ότι χαίρομαι που είμαι χρήσιμη.
―Σε εκμεταλλεύεται, επέμεναν.
― Και να που κάνω ένα καλό λοιπόν.

Δεν είναι ευφυολόγημα, το πιστεύω.
Και βρίσκω περίεργο που δυσκολεύομαι να πείσω για την άποψή μου.


Να σας το πω αλλιώς.
Είχα ένα φίλο, καλλιεργημένο άνθρωπο, που οι επιλογές του τον οδήγησαν σε απόλυτη φτώχεια και κακή υγεία. Ήταν μια μέρα εδώ στο σπίτι μου, κουρελής και δίχως δόντια και μιλούσαμε για ένα πολύ γνωστό μας πάμπλουτο μεγαλοξενοδόχο που είχε πάθει έμφραγμα. Δίχως ίχνος συμπόνιας μα με χαρά που καθόλου δεν την έκρυβε, ρητόρευε ο φίλος μου για κάρμα και για το πώς «όλοι αυτοί που αφοσιώνονται στο χρήμα» έχουν προβλήματα υγείας και χοντρές κοιλιές και χάνουν τα μαλλιά τους μεγαλώνοντας.
―Και τι είναι αυτό, τον διέκοψα, η Λίστα Με 10 Μπούρδες Που Λέω Στον Εαυτό Μου Για Να Μην Αυτοκτονήσω;
Ακόμα στενοχωριέμαι που δεν κρατήθηκα να πω την εξυπνάδα μου. Ο φίλος μου πέθανε κάποιους μήνες μετά από καρκίνο που από υπερηφάνεια, για να μη ζητήσει βοήθεια, έκρυβε ακόμα κι από τον εαυτό του.
Το 'χω αυτό, πετάω εξυπνάδες, και δεν είναι εύκολο πάντα να το παλεύω και να θυμάμαι πως κανένα ευφυολόγημα δε βαραίνει πιο πολύ από την περηφάνια και την αξιοπρέπεια του συνομιλήτή μας.

Αυτές τις μέρες, έχω πάλι μια τέτοια περίπτωση.
―Δεν βλέπεις ,που «σάς τη λέει»; προσπαθούν να με προφυλάξουν άνθρωποι που με εκτιμούν και ενοχλούνται από κατινιές κι ανόητους κομπασμούς κάποιου που γράφει επιθετικά σε μια ακτιβιστική ομάδα που διαχειρίζομαι.
Όμως όποιος αγωνίζεται αληθινά, όποιος παθιάζεται για το δίκαιο, όποιος δίνει κόπο και χρόνο, ξέρει ότι το πεδίο της μάχης δεν είναι στην ψιλοκουβέντα και στα σουπα-μούπες διότι η πρόοδος κι οι αλλαγές γίνονται στον κόσμο τον αληθινό, με διαπραγματεύσεις, επιχειρήματα ή και ζύγισμα δύναμης αλλά ποτέ με ιερεμιάδες ημίτρελων στα κοινωνικά δίκτυα.
Από τις πράξεις θα κριθώ κι απ' τη δουλειά μου, όχι από το κουτσομπολιό κι επειδή η δουλειά θέλει χρόνο μου φαίνεται απολύτως ανούσιο να τον σπαταλήσω σε κόντρες και μαγκιές.
Κι από την άλλη υπάρχει κι η ανθρωπιστική πλευρά. Πόσο δυστυχής κι ανήμπορος, τι λίγες επιλογές πρέπει να έχει ο άνθρωπος που από όλα όσα θα μπορούσε να επιλέξει για το βράδυ του διάλεξε να μπει να βρίσει και να ειρωνευτεί ακριβώς εκείνους που έφτιαξαν Ομάδα για να βοηθηθούν περιπτώσεις σαν τη δική του.
Πώς να τον διαγράψω λοιπόν, όπως μου σύστησαν όσοι με αγαπούν. Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του επιβεβαιώνει ότι χρήζει βοηθείας. Άρα, αν η Ομάδα είναι για να βοηθήσουμε τότε αυτόν ακριβώς είναι που δεν πρέπει να διώξουμε διότι εξ ορισμού είναι η περίπτωση για την οποία φτιάχτηκε η Ομάδα.


Διότι αν ένας πονεμένος άνθρωπος που πίκρανε επειδή έχασε τα τραίνα και τα πλοία της ζωής, αν ένας φουκαράς νιώθει έστω και για λίγο ότι είναι δυνατός και βαυκαλίζεται ότι αξίζει η ζωή του επειδή μια στα τόσα του δίνω την ευκαιρία να περάσει τη νύχτα του βρίζοντάς εμένα και κατηγορώντας (αυτός που δεν κάνει τίποτε) για άχρηστους που δεν κάνουν τίποτε όσους φτιάξαμε την Ομάδα, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε εμείς που ακόμα έχουμε επιλογές παρά να τον αφήσουμε να βγάλει κι αυτή τη δύσκολη βραδιά ενώ εμείς αποστρέφουμε το βλέμμα και να προχωρούμε;  
________________
Εικόνα
Όλοι χωράμε στο δικό μου κήπο.
Ένα από τα σκαντζοχοιράκια μας στον κήπο με τις βιολέτες μου που γέμισαν τον κήπο και κάνουν  για μήνες τις νύχτες μας να μυρίζουν Άνοιξη.


10 σχόλια:

  1. Καταπληκτικό! Πολύ δύσκολα θέματα, πάρα πολύ δύσκολα, και τα λες με τρόπο τόσο ευθύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο, δεν περίμενα κάτι άλλο από σένα Δάφνη,σε ευχαριστώ πού μού ανοίγεις τις σκέψεις μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ που μου το λες.

      Αν και... νιώθω περίεργα να παίρνω επαίνους, ανησυχώ μην παρεξηγηθεί η πρόθεσή μου.. Στόχος μου όμως είναι να ήμασταν όλοι πιο ανεκτικοί κι υπομονετικοί και να μην τσαλακώναμε περηφάνειες με την ευκολία που μάς δίνει το απλό γεγονός ότι μπορούμε..

      Διαγραφή
    2. Σήμερα θα αντιδρούσε ο εαυτός μου όχι τόσο όπως είμαι στην καθημερινότητα μου,η υπομονή και η ανεκτικότητα πλησίαζε στο τέλος του δρόμου.
      Μόλις διάβασα το κείμενο αυτομάτως βρέθηκα στην αρχή της διαδρομής μου.
      Γι'αυτό σε ευχαρίστησα πού δεν έπεσα στα δίχτυα τις παράνοιας του.

      Διαγραφή
    3. Πιστεύω Μάνο μου ότι σ΄αυτή τη δοκιμασία αντιδράσαμε όλοι με ανθρωπισμό και κοσμιότητα που με έκανε περήφανη.
      δεν ήταν εύκολο τόσες μέρες.

      Κι όπως έγραψε κι ο Μάριος (εκεί)
      τελικά αντί να μας διασπάσει κατάφερε να μας ενώσει.
      Σ' ευχαριστώ για τη στάση σου
      (και για τον Άγιο που, μέσα στη φουρτούνα, με έκανε να χαμογελάσω).

      Διαγραφή
  3. Μαζί σου ! Τιμή μου, μεγάλη μου τιμη που συνεργαζόμαστε. Και που και τις διαφωνίες μας της συζηταμε ...Αντί να προσπαθούμε να απαξιώσουμε ο ενας τον άλλον. Πολύ ωραίο και εξαιρετικά σπάνιο. Το Δίκτυο μας θα συνεχίσει απτόητο. Οι επιθέσεις μας συσπειρώνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ο unknown είμαι εγω!!! Δεν ξερω γιατι βγαινει ετσι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριε στο πρώτο μου μνμ πού λέω"Υπέροχο,δεν περίμενα.... κτλ" είμαι εγώ αλλά βγήκε έτσι το όνομα,μετά στο άλλο μνμ βγήκε το όνομά μου κανονικά.

      Διαγραφή
    2. Αγαπημένοι συνεργάτες μου Μάνο και Μάριε
      διπλή χαρά
      που είστε εσείς!


      Πάντα έτσι να είμαστε.
      Σας χιλιοευχαριστώ!

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.