Μου φαίνεται αδιανόητο να πρέπει να το λέμε κι όμως διαπίστωσα ότι χρειάζεται:
Σε περιστάσεις φυσικών ή αφύσικων καταστροφών, σε φωτιές, σεισμούς, πολέμους, αν χρειαστεί να αναχωρήσουμε γρήγορα ποτέ αλλά ποτέ, δεν αφήνουμε πίσω τα ζώα μας (και μάλιστα, όπως είδα να συμβαίνει, δεμένα).
Πότε θα κατανοήσει ο άνθρωπος ότι τα προνόμια έρχονται με υποχρεώσεις και εφόσον ιδιοποιηθήκαμε το περιβάλλον αναλάβαμε την υποχρέωση να φροντίζουμε τα πλάσματα στα οποία δεν αφήσαμε δυνατότητα επιβίωσης; Αυτή η σχέση κρατά τόσα χρόνια πλέον που έχει γίνει μέρος της φύσης μας -κι από τις δυό πλευρές. Τα ζώα περιμένουν από εμάς τη φροντίδα και κάνουν θυσίες για την αγάπη μας.
Ας πάρουμε παράδειγμα τα σκυλιά. Το σκυλί μας για να ζει μαζί μας καταπιέζει τη φύση του. Μαθαίνει να μη γαυγίζει, να μην αλυχτά όταν νιώθει μοναξιά, να μη δαγκώνει, να μην επιμένει να οσφραίνεται πρωκτούς για χαιρετισμό, να μη σημαδεύει με ούρα και κόπρανα κάθε γωνιά της περιοχής μας, να μην κυνηγά πουλιά και μικρά ζώα- και, για μάς στην εξοχή, να μην ορμά σε κοτέτσια και κοπάδια των γειτόνων. Απαρνιέται τη φύση του δηλαδή κι όλα τα εργαλεία επιβίωσης με αντάλλαγμα όχι μόνο την τροφή αλλά τη φροντίδα μας. Την αγάπη. Κι απόδειξη γι' αυτό είναι η αρχετυπική εικόνα του αλήτη με το σκύλο του, εικόνα συντροφικότητας κι αγνής αγάπης διότι, δίχως λουριά και μαθήματα που άλλοι χρειάζονται, το σκυλί του άστεγου παραμένει κολλημένο πάνω του διατεθειμένο να μοιραστεί ένα κομμάτι σάπια πίτσα και να κοιμηθεί στο κρύο κάτω από την ίδια λεπτή κουβέρτα. Γιατί; Γιατί με τον αλήτη περιπλανώμενοι στους δρόμους όλη μέρα μοιράζονται αυτό που συνιστά ποιότητα ζωής για το σκυλί, τη συντροφικότητα, και γιατί ο αλήτης του δίνει αυτό που συχνά ο ευκατάστατος, παρά τις πλούσιες τροφές δεν καταφέρνει να του δώσει, χρόνο και αγάπη.
Αυτό είναι το συμβόλαιο με τα ζώα μας. Από πλευράς τους το κρατούν. Από πλευράς μας κάθε φορά που τα αφήνουμε πίσω, το παραβαίνουμε.
Νόμιζα ότι εννοούνται όλα αυτά. Αλλά δυστυχώς όχι.
Γι' αυτό αναγκάζομαι να υπενθυμίσω ότι σε φωτιές, πλημμύρες, ναυάγια και κάθε είδους συμφορές δε- αλλά ΔΕ- αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ
αφήνουμε πίσω τα ζώα μας
όπως δε θα τρέχαμε να σωθούμε αφήνοντας πίσω τα παιδιά μας.
Φέρνω ηλεκτρονική διεύθυνση του PawFinder- για επικοινωνία αν βρήκατε αν αν χάσατε τα ζώα σε μέσα στον πανικό, φέρνω σύνδεσμο προς τις λίστες ζώων που βρέθηκαν σε προηγούμενες καταστροφές
και σας καλώ να κοινοποιούμε.
[Την αφίσα και το μήνυμα. Αν δε θέλετε μην κοινοποιήσετε από εμένα, δεν έχει σημασία. Και με δικά σας λόγια η αφίσα αρκεί. Το μήνυμα μετράει. Και, λόγω εποχής, επείγει.]
_____________________________
Δείτε τη λίστα όλων των καταγεγραμμένων ζώων που χάθηκαν ή βρέθηκαν σε περιοχές που έχουν πληγεί από μεγάλες φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς κτλ) http://www.pawfinder.gr/ektakta/
Επικοινωνία: info@pawfinder.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.