Με μια απογευματινή επίσκεψη στον Ξενώνα Αστέγων Χρηστών ΙΟΝΙΣ έκλεισε η εκστρατεία μας #16ημέρες κατά της βίας προς τις γυναίκες που παίρνουν ναρκωτικά.
Καθυστερημένα λόγω και της δικής μου ανάρρωσης από COVID μα με πολύ ενθουσιασμό.
Φτάσαμε στις 5.00μμ την ώρα του καφέ και εκτός από τη γενική κουβέντα μας με τις φιλοξενούμενες, σε ένα παράμερο τραπεζάκι παρουσίασα σε μια-μια ένα σύντομο ερωτηματολόγιο με θέμα την παραμονή τους στον Ξενώνα. Στο ίδιο ερωτηματολόγιο απάντησαν και όσες νοσηλεύτριες επιθυμούσαν.
Δεν πρόκειται για επίσημη έρευνα μα είναι εμπιστευτική και αποτελεί το πρώτο βήμα για να αφουγκραστούμε τα αληθινά προβλήματα και να ακουστεί η φωνή των γυναικών μας.
Οι απαντήσεις έχουν ενδιαφέρον. Θετικότατο το ότι όλες οι ωφελούμενες (και οι νοσηλεύτριες) νιώθουν ασφαλείς μέσα στον Ξενώνα και κατά την είσοδο έξοδο σ αυτόν, (μολονότι δυστυχώς δεν αισθάνονται ασφαλείς έξω στη γειτονιά). Ασφάλεια νιώθουν και για το σώμα και για τα πράγματά τους. Συγκεκριμένα δύο ανέφεραν περιπτώσεις κλοπής μα όταν ζήτησα λεπτομέρειες διαπιστώσαμε ότι μιλούσαν για περιστατικό κλοπής που διαπράχθηκε εκτός Ξενώνα ή, στην άλλη περίπτωση, πως πρόκειται για φήμη δίχως αποδεικτικά. Άλλη ωφελούμενη μου απάντησε «έχω και τίποτε να μου κλέψουν;».
Στην ερώτηση αν κάτι θα άλλαζαν, οι περισσότερες ανέφεραν προβλήματα με τη χορήγηση (π.χ. την χορήγηση, λόγω του σαββατοκύριακου, μεγάλης δόσης υποκαταστάτου, που τις πειράζει στο στομάχι ενώ ως Κυριακή βράδυ έχουν αρρωστήσει). Δε σχετίζεται άμεσα με τις παροχές του Ξενώνα μα είναι ενδεικτικό ότι αυτό το πρόβλημα αναφέρθηκε συχνά.
Μεγάλο ποσοστό εκφράζεται θετικότατα και μόνο λίγες εξέφρασαν παράπονα για το φαγητό (πρόκειται γι' αυτό που σερβίρεται σε όλους τους άστεγους):
1. Την ποικιλία επειδή το μενού εναλλάσσεται εβδομαδιαία
2. τον κανονισμό που υποχρεώνει να μην τρώνε παρέα στο ίδιο τραπέζι.
Δε γνωρίζω τον κανονισμό κι ίσως η οδηγία να είναι λόγω κορωνοϊού μα αν δεν είναι ελπίζω να αλλάξει. Πράγματι αυτό το μοναχικό γευμάτισμα το είδα με τα μάτια μου στην προηγούμενη επίσκεψή μας, μεσημέρι, και με παραξένεψε. Η κοινονικοποίηση είναι σημαντική για κάθε άνθρωπο, πόσω μάλλον για όσους βρέθηκαν μακριά από φίλους και οικογένεια.
Καθώς ετοιμάζεται η μετακόμιση σε νέο Ξενώνα η φωνή των Ωφελούμενων πιστεύουμε πως είναι σημαντικό να ληφθεί υπ’ όψιν για να λειτουργεί όσο το δυνατόν καλύτερα και να αποτελεί καταφύγιο μεν αλλά και σκαλί προς την ένταξη και κατάκτηση αυτονομίας.
Για την άδεια και τη διευκόλυνση ευχαριστώ τη Φωτεινή Λεομπίλα και τη Λίτσα Λαγάκου καθώς και τις νοσηλεύτριες που μας συνόδευσαν εντός Ξενώνα.
Στις φωτογραφίες για ευνόητους λόγους δεν φαίνονται ωφελούμενες εκτός της μιας που το επιθυμούσε. Είμαστε στην τραπεζαρία όπου με χαρά είδα πως έχει και μια μικρή βιβλιοθήκη και μπροστά σ’ αυτήν φωτογραφηθήκαμε μαζί με έναν ωφελούμενο και το συνεργάτη μου- τους οποίους για την ημέρα έχρισα επίτιμες ΓΧΝΑΙΚΕΣ -της EuroNPUD SisterWUD.
____________________________________________
Μετά τη δημοσίευση η Φωτεινή Λεομπίλα μάς έδωσε την κάτωθι απάντηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.