Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020

Στίχοι, ιβίσκος και μου λέει «γδύσου»



Υψιτενής ο στήμονας φλεγόμενου ιβίσκου μού λέει να γδυθώ, να μη φοβάμαι. Κι ακολουθώ, μόνη στον κήπο μου με το σκυλί και με τον Εμπειρίκο και τα άνθη και ―επειδή το ‘χω στη φύση μου να εμπλέκω το ματαιόδοξο και ευτελές με τα σπουδαία και τα μεγάλα― φωτογραφίζω στίχους στη σκιά μου με τα καλοκαιρινά μου μου νύχια τα πορτοκαλί και  ένα-ένα κοσμημένα με φύλλο χρυσού.

Κι ο Ανδρέας Εμπειρίκος λέει:

«…και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των που στων νυμφών κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) αναγαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί:
Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Τίποτε μη φοβάσαι.
Έαρ, χειμώνας, θέρος όπου κι αν είσαι είναι η ρομφαία μου μαζί σου.»

___________________________________________

Τα πορτοκαλί μου νύχια με φύλλο χρυσού φτιαγαμένα στο  Nadia's House Of Beauty, εδώ στη Μύκονο.


Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Όχι Θανατική Ποινή για χρήση ουσιών- (υπογράφουμε) #AbolishDeathPenalty



Αυτή τη στιγμή 3000 άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο λόγω χρήσης ναρκωτικών.

Έχουμε ξαναγράψει για το άγριο κυνήγι που εξαπέλυσε ο Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες μα δεν πάνε πίσω κι άλλες χώρες όπως η Ινδονησία όπου, λ.χ. η Μέρρι Ουτάμι παραμένει καταδικασμένη δυο δεκαετίες.
Αυτό το συνεχές έγκλημα πρέπει να εμποδιστεί.

Σας καλούμε να υπογράψετε μαζί μας:
Δικαιοσύνη για τη Merri Uttami, μια γυναίκα που 18 χρόνια παραμένει καταδικασμένη σε θάνατο.

Για υπογραφή:


Πιο πολλά για τη Μέρι Ουτάμι (σε πολλές γλώσσες) 
+ video :




Four years have almost passed since the last execution carried out by the Indonesian Government. On July 2016, fourteen convicts had prepared to face the execution but, at the last moment, ten were spared. One of these ten is Merri Utami. However, Merri’s story is not a story about luck.
Merri Utami was a woman originating from Sukoharjo, West Java. She worked as a migrant worker to afford basic necessities for her family. Merry became the breadwinner of her family after she left her abusive husband.
Merri met Jerry who claimed to be a businessman from Canada. Jerry’s polite manners toward Merri and her children influenced her to believe him. Jerry invited Merry to a vacation in Nepal and then gave her a bag.
Once she returned to Jakarta, the custom officers at Soekarno-Hatta Airport stopped Merri. They found 1.1 kg heroin hidden within her bag. Merri tried to reach Jerry who had returned earlier to Indonesia. Her calls were unanswered. Merri realised that Jerry was not someone she thought she knew; he was a drug syndicate member who frequently exploited women’s economic and social vulnerabilities to recruit them as drug mules.
During police investigation, Merri experiences multiple beatings and sexual harassments. She was also forced to sign a testimony confessing that she was the owner of the narcotics. The injustice during this process led her to the death sentence.
On 23rd July 2016, Merri received a sudden order to prepare herself as she would be transported to Nusakambangan prison. For five days, Merri could only pray and ask guidance from a clergyman.
Merri’s lawyer received a notification that Merri would be executed although she had applied for clemency and was waiting an answer from President Joko Widodo. The Law Number 22 Year 2002 regarding Clemency prohibits convicts to be executed before the president answers their clemency requests.
On 29th July 2016, when some convicts were called, Merri heard the news that her execution was suspended. She escaped the execution but she still lives within the shadow of fear.
What happened to her demonstrates how women are prone to become victims of injustice when the narcotic law is punitive and not sensitive to gender. Many women like Merri risk their life only because their relationship with their intimate partners.
Merri has been staying in prisons for 18 years. Amidst the uncertainties, she still harbours the hope of one day living with her family. She is waiting the president to respond her clemency request with a sympathetic answer that shows a deep understanding about her situation as a victim of exploitation by drug syndicate.
Please help me to encourage President Joko Widodo to immediately grant Merri’s clemency request. Eighteen years is too long for someone to spend their life in injustice and torture of believing that their lives can be terminated anytime. Help Merri to gain her freedom by signing this petition!
You can also see a short animation video about Merri by clicking this link: hri.global/MerriUtami

Regards,
M. Afif Abdul Qoyim
LBH Masyarakat

Jakarta, 23 July 2020

#AbolishDeathPenalty 

Hampir 4 tahun berlalu sejak eksekusi mati terakhir dilakukan oleh Pemerintah Indonesia. Pada Juli 2016 itu, empat belas terpidana bersiap menghadapai regu tembak, tapi di penghujung waktu, 10 terpidana batal dieksekusi. Salah satu terpidana yang lolos itu bernama Merri Utami. Tapi cerita tentang Merri bukanlah sebuah kisah keberuntungan.
Merri Utami merupakan perempuan yang berasal dari Sukoharjo, Jawa Tengah. Ia bekerja sebagai buruh migran di luar negeri demi memenuhi kebutuhan hidup keluarganya. Merri harus menjadi tulang punggung keluarga setelah ia berpisah dengan suaminya yang sering melakukan kekerasan terhadapnya.
Merri berkenalan dengan seorang bernama Jerry yang mengaku adalah pebisnis dari Kanada. Perilaku Jerry yang ramah terhadap Merri dan anak-anaknya membuat Merri percaya kepadanya. Jerry mengajak Merri untuk berlibur ke Nepal dan kemudian menghadiahinya sebuah tas.
Ketika kembali ke Jakarta, petugas Bea Cukai Bandara Soekarno-Hatta menghentikan Merri. Petugas menemukan heroin seberat 1,1 kg tersembunyi di rangka tasnya. Merri yang kebingungan berupaya menelpon Jerry yang pulang lebih awal ke Indonesia. Panggilan teleponnya tidak diangkat. Merri sadar bahwa Jerry bukanlah orang yang ia kenal selama ini; ia adalah anggota sindikat narkotika yang kerap mengeksploitasi kerentanan ekonomi dan sosial perempuan untuk menjadi kurir.
Selama pemeriksaan di kepolisian, Merri mengaku mengalami pemukulan dan pelecehan seksual bertubi-tubi. Ia juga dipaksa untuk menandatangani beberapa dokumen Berita Acara Pemeriksaan (BAP) di mana ia mengakui bahwa dirinya adalah pemilik narkotika tersebut. Ketidakadilan selama proses peradilan ini membuat Merri mendapatkan vonis mati.
Pada tanggal 23 Juli 2016, Merri mendapat perintah secara mendadak untuk mempersiapkan diri. Petugas memindahkannya ke sel penjara Nusakambangan. Selama lima hari, Merri hanya bisa berdoa dan meminta pendampingan rohaniawan.
Pengacara Merri Utami mendapatkan notifikasi bahwa Merri akan menjalani eksekusi mati. Padahal Merri sudah mengajukan grasi dan sedang menunggu jawaban dari Presiden Joko Widodo. Undang-Undang Nomor 22 Tahun 2002 tentang Grasi menjelaskan bahwa terpidana mati yang telah mengajukan grasi tidak dapat dieksekusi hingga diterimanya keputusan dari Presiden.
Tepat di tanggal 29 Juli 2016, ketika satu per satu narapidana mati dipanggil, Merri mendapatkan kabar bahwa eksekusi atas dirinya ditangguhkan. Ia lolos dari eksekusi, tapi dirinya masih hidup dalam bayang-bayang ketakutan.
Apa yang terjadi pada Merri Utami bisa menjadi gambaran bahwa perempuan rentan menjadi korban ketidakadilan ketika hukum tentang narkotika bersifat punitive dan tidak sensitif gender. Banyak perempuan seperti Merri yang harus mempertaruhkan nyawa hanya karena relasinya dengan pasangan intim.
Terhitung 18 tahun sudah Merri mendekam di dalam penjara. Di tengah kegelisahan dan ketidakpastian, ia masih memendam harapan akan suatu masa di mana ia bisa bertemu dan berkumpul dengan keluarganya. Ia menunggu Presiden untuk menjawab permohonan grasinya dengan simpati dan pemahaman mendalam tentang pengalamannya sebagai korban eksploitasi sindikat narkotika.
Mari bantu saya untuk mendorong Presiden Joko Widodo segera mengabulkan permohonan grasi Merri. Delapan belas tahun adalah waktu yang terlalu lama untuk seseorang habiskan dalam ketidakadilan dan keyakinan menyiksa bahwa nyawanya bisa dicabut sewaktu-waktu. Bantu Merri untuk segera bebas dengan menandatangani petisi ini!
Teman-teman juga dapat melihat video animasi singkat kisah Merri Utami dengan mengklik link berikut: hri.global/MerriUtami

Salam,
M. Afif Abdul Qoyim
LBH Masyarakat

Jakarta, 23 Juli 2020
#HapusHukumanMati #GrasiUntukMerry
----------------

__________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Υπογραφή: 
https://www.change.org/p/joko-widodo-grasi-untuk-merry-utami-selamatkan-merry-dari-ketidakadilan


Θανατική ποινή στις Φιλιππίνες και όχι μόνο

Φιλιππίνες πάλι αλλά μην προσπεράσετε― για μας είναι

Από Ντουτέρτε σε Σαββόπουλο δυό ψηφαλάκια δρόμος (videos)

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Τα δώρα του σπιτιού






Η αμυγδαλιά που με περίμενε ανθισμένη το χειμώνα όταν γύρισα από ταξίδι, τώρα δίνει καρπούς.
Τα δώρα του σπιτιού μου. Δε συνηθίζονται. Η χαρά έρχεται πάντα αναπάντεχη κι ας είναι μέρος του αέναου κύκλου.

__________________________________
Πάνω τα αμύγδαλα.
Κάτω ο περασμένος χειμώνας.




Τρίτη 28 Ιουλίου 2020

Έκθεση: Οι Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή


Εδώ σ΄εμάς. Συστήνω.
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο μας ως 31 Οκτωβρίου, 
Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή 09:00-16:00
Παρασκευή και Σάββατο 08:30-20:00.

Φέρνω πληροφορίες, την αφίσα και λίγες εικόνες. Επέλεξα, πάνω το ειδώλιο ανδρικής μορφής από τη Μήλο του  β΄ μισού του14ου αι. π.Χ. αλλά με γοητεύει και το πήλινο θήλαστρο- γιατί κάποια αρχαία αντικείμενα μας θυμίζουν τη συνέχεια της ανθρώπινης ζωής πιο πολύ από ηρωισμούς και κατορθώματα.



Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Ephorate of Antiquities of Cyclades
«Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή»
Περιοδεύουσα έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς παρουσιάζουν την αρχαιολογική έκθεση «Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή», στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου (Χώρα), με τη στήριξη του Δήμου Μυκόνου.
Η έκθεση αποτελεί σημαντικό σταθμό στην ανάδειξη αυτής της περιόδου, ρίχνοντας φως σε άγνωστες όψεις του κυκλαδικού παρελθόντος: εκατόν πενήντα επιλεγμένα αντικείμενα, αντιπροσωπευτικά έργα κεραμικής, μεταλλοτεχνίας, μικροτεχνίας, ειδωλοπλαστικής, κοσμηματοποιίας, συγκεντρώνονται για πρώτη φορά και αποκαλύπτουν στο κοινό μια ολοκληρωμένη εικόνα του Μυκηναϊκού πολιτισμού στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων. Την αφήγηση, πλαισιωμένη από οπτικοακουστικές παραγωγές, συνθέτουν ενότητες μέσα από τις οποίες ξεδιπλώνονται βασικοί άξονες της ζωής των ανθρώπων της εποχής, όπως ο καθημερινός βίος, η λατρεία, τα ταφικά έθιμα, ο πόλεμος. Αναδεικνύονται έτσι όψεις της θαυμαστής παρακαταθήκης των Μυκηναίων, οι οποίοι αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Στο επίκεντρο βρίσκονται τα ευρήματα του σπάνιου για ολόκληρο το Αιγαίο μυκηναϊκού θολωτού τάφου στην Αγία Θέκλα, στη βόρεια Τήνο. Το μικρών διαστάσεων μνημείο, το οποίο υπήρξε και η αφορμή για τη δημιουργία της έκθεσης, αποκαλύφθηκε κατά τις εργασίες διάνοιξης δρόμου και τα υπολείμματά του ερευνήθηκαν από τον αείμνηστο τηνιακό αρχαιολόγο Γεώργιο Δεσπίνη, το 1979. Πρόκειται για έναν από τους μόλις τρεις γνωστούς θολωτούς μυκηναϊκούς τάφους στις Κυκλάδες και αποτελεί τη μοναδική, προς το παρόν, επιβεβαιωμένη μυκηναϊκή θέση στο νησί. Τόπος ταφής ενός γένους «αριστοκρατών», ο τάφος της Αγίας Θέκλας (13ος-12ος αι. π.Χ.) είχε χρησιμοποιηθεί για πολλαπλές ταφές. Τα ευρήματά του (αγγεία, κοσμήματα, χάλκινα αντικείμενα) αποτελούν πολύτιμη πηγή πληροφοριών για τις ταφικές πρακτικές, την κοινωνική οργάνωση και την τέχνη στις Κυκλάδες των τελευταίων αιώνων της 2ης χιλιετίας π.Χ.
Στην έκθεση στη Μύκονο παρουσιάζονται, επίσης, ευρήματα από τον θολωτό μυκηναϊκό τάφο στα Αγγελικά της Μυκόνου (14ος-13ος αι. π.Χ), κοντά στη σημερινή Χώρα. Αγγεία, σφραγιδόλιθοι και χάντρες, ορισμένα εκ των οποίων εκτίθενται για πρώτη φορά στο Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού, διακρίνονται για την ομοιότητά τους με τα ευρήματα από τον θολωτό τάφο της Αγίας Θέκλας και συμπληρώνουν την εικόνα για τα «αριστοκρατικά» γένη των Κυκλάδων.
Εκτός από την Τήνο και τη Μύκονο, στην έκθεση περιλαμβάνονται αρχαία έργα και από άλλες σημαντικές προϊστορικές θέσεις στο Αιγαίο, και συγκεκριμένα από τη Νάξο, τη Δήλο, την Πάρο, τη Μήλο, τη Σίφνο, τη Θήρα και την Κέα, με αποτέλεσμα ο επισκέπτης να αποκτά πληρέστερη εικόνα της φυσιογνωμίας και της σπουδαιότητας του Μυκηναϊκού πολιτισμού στις Κυκλάδες.
Η περιοδεύουσα έκθεση «Από τον κόσμο του Ομήρου. Τήνος και Κυκλάδες στη Μυκηναϊκή εποχή» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2019 στην Τήνο (12.7-3.11.2019), στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, ως αποτέλεσμα της γόνιμης συνεργασίας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων με το Ίδρυμα. Εν συνεχεία, παρουσιάστηκε στην Αθήνα, σε συνεργασία και με το Μουσείο Μπενάκη (16.12.2019-8.3.2020). Η παρουσίασή της σε ένα άλλο κυκλαδονήσι, αυτή τη φορά στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου, διευρύνει ακόμη περισσότερο τον κύκλο των χιλιάδων επισκεπτών της, που θα έχουν τη δυνατότητα να δουν για πρώτη φορά ένα πανόραμα του Μυκηναϊκού πολιτισμού στις Κυκλάδες.
Διάρκεια: 22 Ιουλίου 2020-31 Οκτωβρίου 2020
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή 09:00-16:00
Παρασκευή και Σάββατο 08:30-20:00
Κλειστά 15 Αυγούστου



EΙΚΟΝΕΣ


Πήλινο θήλαστρο. Μύκονος, β΄ μισό 14ου αι. π.Χ. © Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων.



Υδρία με πλαστικά φίδια. Νάξος, 12ος/αρχές 11ου αι. π.Χ. 


 Εγχαράκτο πλακίδιο με πάλη λιονταριού με γρύπα. Δήλος, 14ος-13ος αι. π.Χ. 




Χρυσά ελάσματα σε μορφή ταυροκεφαλής. Νάξος, 12ος/αρχές 11ου αι. π.Χ. 

Πάνω:
Ειδώλιο ανδρικής μορφής. Μήλος, β΄ μισό 14ου αι. π.Χ. 

© Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Κ. Ξενικάκης

Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Φωτιά: δεν αφήνουμε τα ζώα μας



Μου φαίνεται αδιανόητο να πρέπει να το λέμε κι όμως διαπίστωσα ότι χρειάζεται:
Σε περιστάσεις φυσικών ή αφύσικων καταστροφών, σε φωτιές, σεισμούς, πολέμους, αν χρειαστεί να αναχωρήσουμε γρήγορα ποτέ αλλά ποτέ, δεν αφήνουμε πίσω τα ζώα μας (και μάλιστα, όπως είδα να συμβαίνει, δεμένα).

Πότε θα κατανοήσει ο άνθρωπος ότι τα προνόμια έρχονται με υποχρεώσεις και εφόσον ιδιοποιηθήκαμε το περιβάλλον αναλάβαμε την υποχρέωση να φροντίζουμε τα πλάσματα στα οποία δεν αφήσαμε δυνατότητα επιβίωσης; Αυτή η σχέση κρατά τόσα χρόνια πλέον που έχει γίνει μέρος της φύσης μας -κι από τις δυό πλευρές. Τα ζώα περιμένουν από εμάς τη φροντίδα και κάνουν θυσίες για την αγάπη μας.

Ας πάρουμε παράδειγμα τα σκυλιά. Το σκυλί μας για να ζει μαζί μας καταπιέζει τη φύση του. Μαθαίνει να μη γαυγίζει, να μην αλυχτά όταν νιώθει μοναξιά, να μη δαγκώνει, να μην επιμένει να οσφραίνεται πρωκτούς για χαιρετισμό, να μη σημαδεύει με ούρα και κόπρανα κάθε γωνιά της περιοχής μας, να μην κυνηγά πουλιά και μικρά ζώα- και, για μάς στην εξοχή, να μην ορμά σε κοτέτσια και κοπάδια των γειτόνων. Απαρνιέται τη φύση του δηλαδή κι όλα τα εργαλεία επιβίωσης με αντάλλαγμα όχι μόνο την τροφή αλλά τη φροντίδα μας. Την αγάπη. Κι απόδειξη γι' αυτό είναι η αρχετυπική εικόνα του αλήτη με το σκύλο του, εικόνα συντροφικότητας κι αγνής αγάπης διότι, δίχως λουριά και μαθήματα που άλλοι χρειάζονται, το σκυλί του άστεγου παραμένει κολλημένο πάνω του διατεθειμένο να μοιραστεί ένα κομμάτι σάπια πίτσα και να κοιμηθεί στο κρύο κάτω από την ίδια λεπτή κουβέρτα. Γιατί; Γιατί με τον αλήτη περιπλανώμενοι στους δρόμους όλη μέρα μοιράζονται αυτό που συνιστά ποιότητα ζωής για το σκυλί, τη συντροφικότητα, και γιατί ο αλήτης του δίνει αυτό που συχνά ο ευκατάστατος, παρά τις πλούσιες τροφές δεν καταφέρνει να του δώσει, χρόνο και αγάπη.
Αυτό είναι το συμβόλαιο με τα ζώα μας. Από πλευράς τους το κρατούν. Από πλευράς μας κάθε φορά που τα αφήνουμε πίσω, το παραβαίνουμε.

Νόμιζα ότι εννοούνται όλα αυτά. Αλλά δυστυχώς όχι.
Γι' αυτό αναγκάζομαι να υπενθυμίσω ότι σε φωτιές, πλημμύρες, ναυάγια και κάθε είδους συμφορές δε- αλλά ΔΕ- αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ
αφήνουμε πίσω τα ζώα μας
όπως δε θα τρέχαμε να σωθούμε αφήνοντας πίσω τα παιδιά μας.

Φέρνω ηλεκτρονική διεύθυνση του PawFinder- για επικοινωνία αν βρήκατε αν αν χάσατε τα ζώα σε μέσα στον πανικό, φέρνω σύνδεσμο προς τις λίστες ζώων που βρέθηκαν σε προηγούμενες καταστροφές
και σας καλώ να κοινοποιούμε.
[Την αφίσα και το μήνυμα. Αν δε θέλετε μην κοινοποιήσετε από εμένα, δεν έχει σημασία. Και με δικά σας λόγια η αφίσα αρκεί. Το μήνυμα μετράει. Και, λόγω εποχής, επείγει.]

_____________________________
Δείτε τη λίστα όλων των καταγεγραμμένων ζώων που χάθηκαν ή βρέθηκαν σε περιοχές που έχουν πληγεί από μεγάλες φυσικές καταστροφές (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς κτλ) http://www.pawfinder.gr/ektakta/

Επικοινωνία: info@pawfinder.gr

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2020

Το Κανναβοχωριό των απογόνων του Μεγαλέξανδρου #malana_cream



Το Μαλάνα είναι ένα από τα καλύτερα χασίσια του κόσμου που στην Ευρώπη πουλιέται στο Άμστερνταμ. 
Το όνομά του είναι ονομασία προέλευσης. Το 'Malana', κανναβοχωριό της Ινδίας, έχει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που λέγεται πως προέρχονται από το γεγονός ότι οι κάτοικοί του κατάγονται από στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ξέμειναν εκεί. Το χωριό φημίζεται κι ως «η παλιότερη -συνεχής- Δημοκρατία». Τόση είναι η πίστη στην ανωτερότητά τους που αποφεύγουν επαφή με ξένους μέχρι του σημείου να επιβάλλουν κανόνες στον τουρίστα που αγοράζει ένα μπουκάλι νερό. «Δεν είμαστε αλλαζόνες- απλώς είμαστε καλύτεροι από σάς» διαβάζω σε τουριστικό οδηγό τους που εξηγεί ότι και η γλώσσας τους είναι ιερή και δεν επιτρέπουν να τη μιλήσει ξένος. 
Κρατούν ζηλότυπα τις παραδόσεις τους κι έχουν διατηρήσει αποστάσεις από το κράτος. Ινδική Αστυνομία δεν επεμβαίνει κι αν ένα ντόπιος αποφασίσει να της απευθυνθεί πρώτα θα πληρώσει πρόστιμο στο χωριό του. Η δικαιοσύνη αποδίδεται με πρωτόγονη μέθοδο που θεωρούν φωνή θεού: δηλητηριάζουν δυό αρνιά και χαμένος είναι ο αντίδικος που το αρνί του θα πεθάνει πρώτο. 
Σχολείο εννοείται ότι δεν πολυπηγαίνουν. Στο ινδικό σχολείο της ευρύτερης περιοχής παρακολουθούν 100 παιδάκια μα στην τελευταία τάξη έχουν φτάσει μόνο δύο.  Κάτι που πιστεύω εξηγεί την εμπιστοσύνη στη μέθοδο απονομής δικαιοσύνης δηλητηριάζοντας πρόβατα αλλά και το άφθονο σκουπίδι πεταμένο στο μοναδικό τρεχούμενο νερό της πηγής που τροφοδοτεί το χωριό.

Στο video θα δείτε τις κανναβουριές, τους κατοίκους, το φημισμένο χασίσι, σε πάστα και στο τσίλουμ, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πουλιέται στον τουρίστα με την απαραίτητη μανούβρα για να μη μολυνθούν από το άγγιγμα του. Και, εννοείται, το πολύτιμο προϊόν γυναίκες το παράγουν και μόνο άνδρες το καπνίζουν (είναι οι αρχαίες δημοκρατίες που λέγαμε),













_____________________________
Σημειώσεις
Γνωστό στους χασικλήδες είναι και το Μανάλι- το χασίσι που παράγεται στους λόφους  του Himachal Pradesh, 250 χιλιόμετρα μακριά. 
Δεν πρόκειται για αναγραμματισμό όπως νομίζουν κάποιοι.

Διαβάζω σε ινδική ιστοσελίδα ότι από το 2017 απαγορεύτηκε η πώληση Κάνναβης και προϊόντων της στην περιοχή που επίσης έχει κλείσει για τους τουρίστες. 
Αλλά γιατί να αναφέρεται το 2017 ως έτος απαγόρευσης αφού η Κάνναβη είναι παράνομη στην Ινδία ούτως ή άλλως; (Παράνομη μεν μα ιερή και διαδεδομένη). Επίσης,  πράγματι το  πρώτο video που φέρνω είναι του 2017 (στο 2,  που ανέβηκε το 2019 αναφέρεται ότι  πρόκειται για επόμενο ταξίδι). Όμως, ψάχνοντας για να τσεκάρω το αντέρω έλαβα προσφορές και διαφημίσεις για εκδρομές και ξενοδοχεία στην περιοχή.  
΄Αρα ή κάτι άλλαξε ή κάτι δεν έχει επιβληθεί όπως ίσως θα ήθελαν να νομίσουμε.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020

Μακελειό στρατόκαυλων πάλι στο διαδίκτυο



Θερμό ή ψυχρό επεισόδιο με την Τουρκία δε θα σχολιάσω παρότι τα κοινωνικά δίκτυα εκτελούν χρέη καφενείου του χωριού όπου καθένας αμολάει την αρλούμπα του να ξεθυμάνει.
Η πραγματικότητα όμως ξεπερνά την Κωμωδία κι ομολογώ με την εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής καιρό είχα να γελάσω με τέτοια.
Τα δυό πιο διασκεδαστικά που βρήκα σχετικά θα τα μοιραστώ μαζί σας.

Πρώτο:
Η συνεχής παρότρυνση των στρατόκαυλων να ΜΗ- προσοχή ΜΗ- δημοσιοποιούμε φωτογραφίες του στρατού και των θέσεών μας διότι οι Τούρκοι παρακολουθούν.
Ότι δηλαδή ολόκληρη η πολεμόχαρη Τουρκία και ο ατσίδας Ερτογάν δεν έχουν ραντάρ και στρατιωτική πληροφόρηση αλλά περιμένουν από το Twitter του κάθε εκδρομέα να εντοπίσουν το ελληνικό ναυτικό.

Δεύτερο απολαυστικό είναι τα τηλεγραφικής μορφής και στρατιωτικού ύφους πολεμικά ανακοινωθέντα  του Χίου που κάνουν σε τέτοιες στιγμές ιδίως το Μακελειό του να  ξεπερνά και το λατρευτό Κουλούρι.
Σας φέρνω δείγμα (και σύνδεσμο για τους άπιστους Θωμάδες μολονότι σάς καλώ να μην του δίνουμε κλικ).
Ιδού πώς ο Έλλην σε αρχαιοπρεπή ελληνικά μας ενημερώνει  ότι ο ΥΕΘΑ επέστρεψε εσπευσμένα από ―συναυλία της Βίσση:

ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ : ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ – ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ – ΑΕΡΟΜΑΧΙΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ – 19 ΠΛΟΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΩ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ – ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΕΣΠΕΥΣΜΕΝΑ Ο ΥΕΘΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΒΙΣΣΗ – ΠΟΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ “ΔΕΣΜΕΥΣΑΝ” ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗ NAVTEX..(ΕΙΚΟΝΑ) …


10.000 πλαστικά ποτήρια για τον πλανήτη



Λόγω μούγκας για Σκουριές κι επιμονής για δωρεές δεν τρέφω πλέον θαυμασμό για την Greenpeace αλλά αυτό, ομολογώ, με κέρδισε.
Μάζεψαν 10.000 πλαστικά ποτήρια από τα σκουπίδια, τα έβαψαν κι έφτιαξαν το γνωστό ψηφιδωτό των δελφινιών, μια νύξη για τη ζημιά που κάνουμε στις θάλασσες και στον πολιτισμό μας με κάθε ποτηράκι μιας χρήσεως.
Επείγουσα η υπενθύμιση στις μέρες μας διότι, εκτός που μολύναμε κατά κόρον με πλαστικά γάν τια και μάσκες, παρατηρώ ότι επικεντρωθήκαμε στα μέτρ;α για τον κορωνοϊό και ξεχάσαμε εκείναι που είχαμε βάλει μπρος για την απαγόρευση χρήσης πλαστικής σακούλας, πλαστικού καλαμακίου  κ.ο.κ.

Ελπίζω να δούμε κι άλλα τέτοια
Κι ελπίζω πιο πολύ να κόψουμε όλοι πάντα και παντού τη χρήση πλαστικού της μιας φοράς και να αποδείξουμε πως το 'χουμε, την έχουμε τη διανοητική ικανότητα να βάζουμε ταυτόχτρονα δυο στόχους και να παραμένουμε πιστοί και συνεπείς όταν αποφασίζουμε κάτι.


Το έχω από
Dimitris Ibrahim Από τις πιο ωραίες δράσεις που συμμετείχα τα τελευταία μου χρόνια στην Greenpeace. Μαζέψαμε 10.000 καφεπότηρα από τα σκουπίδια και τα βάψαμε για να αναπαραραστήσουν το γνωστό μινωικό ψηφιδωτό. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πόσο όμορφο δείχνει. Όχι στην κουλτούρα της μιας χρήσης.

Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

Η πρότασή μου για τα €70δις




70 δις η βοήθεια εκ των οποίων τα 30 είναι δωράκι και τα υπόλοιπα δάνειο.
Αν προσθέσουμε στο νέο χρέος  τα 35 που μας μένουν από το προηγούμενο έχουμε ως κράτος χρέος 75 δις.
Σήμερα είμαστε κάτι παραπάνω απο 10 εκατομμύρια. Κατά τη Eurostat, το 2100 όσοι θα ζείτε ακόμα και τα παιδιά σας θα είστε 7,5 εκατομμύρια. Δηλαδή θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να ξεπληρωθεί αυτό το χρέος.
Το μέλλον ζοφερό δηλαδή, με βοηθεια ή χωρίς.
Προτείνω λοιπον να μοιραστούμε τα 70 δις τώρα και να το ρίξουμε στο σορολόπ.

__________________________________________________________________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Δημογραφικό:


«Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι η Ελλάδα θα λάβει συνολικό πακέτο πάνω από 70 δισ. ευρώ, τα οποία θα τα διαχειριστούμε με ευθύνη και σύνεση...» https://www.ert.gr/eidiseis/ellada/politiki/k-mitsotakis-katalixame-se-mia-istoriki-symfonia-i-ellada-tha-lavei-pano-apo-70-dis-eyro/