Συνέντευξη στο Omnia.tv -ηχητικό (για το Δίκτυο Χρηστών- ο όρος 'τοξικομανής')

Συνέντευξη στην Sylvia Varnava 
για το omniatv
17/11/2017


Πρόγραμμα Αναπαραγωγής Ήχου

00:00

00:00

Χρησιμοποιείστε τα πλήκτρα Πάνω/Κάτω βέλος για να αυξήσετε ή να μειώσετε ένταση.

Σύλβια Βαρνάβα
Τις τελευταίες εβδομάδες με αφορμή δύο τραγικές δολοφονίες και τη σύλληψη των δραστών, γίναμε θεατές ενός νέου κυνηγιού μαγισσών.

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων, βαρύγδουποι τίτλοι ειδήσεων στην τηλεόραση, δημοσιογράφοι και παρουσιαστές με στόμφο τόνιζαν και επαναλάμβαναν κατά το ρεπορτάζ τους, τον όρο «τοξικομανής» 58χρονος, «οροθετική – τοξικομανής» δολοφονός, στιγματίζοντας έτσι για άλλη μια φορά κοινωνικές ομάδες που παλεύουν καιρό, να βγουν από το περιθώριο, ν’ακουστεί η φωνή τους και διεκδικούν τα ανθρώπινα δικαιώματα που τους ανήκουν.

Οι αυθαίρετες γενικεύσεις και η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων,  γίνεται πιο εύκολα εναντίον εκείνων των κοινωνικών ομάδων, που θεωρούνται αναλώσιμες και περιθωριοποιημένες, καθώς δεν έχουν εκπροσώπηση, δεν έχουν φωνή, ή έστω δεν τους δίνεται εύκολα βήμα για ν’ακουστεί η φωνή τους.

Όπως χαρακτηριστικά λέει στη συνέντευξη που μας έδωσε η κ. Δάφνη Χρονοπούλου, μέλος του Δικτύου Ομότιμων Χρηστών και Ψυχοδραστικών Ουσιών, «ο όρος τοξικομανής στα ΜΜΕ χρησιμοποιήθηκε για να αντικαταστήσει το «δολοφόνος», ακούγαμε την έκφραση «τοξικομανής 58χρονος» και ο καθένας καταλάβαινε ότι αναφέρονται στον δολοφόνο».

Στην δεύτερη βέβαια περίπτωση της σύλληψης της 26χρονης, τοποθετήθηκε από τους δημοσιογράφους δίπλα στο «τοξικομανής» και το «οροθετική» ως βασικό χαρακτηριστικό της.

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς, ρητορικά σαφώς, αν αύριο συμβεί κάποιο αντίστοιχο περιστατικό και συλληφθεί ένας δράστης που θα τυγχάνει να είναι διαβητικός για παράδειγμα, αν θα αποκαλείται από τους δημοσιογράφους «διαβητικός δολοφόνος».

Η όποια ασθένεια πρέπει να χει κερδίσει την κοινωνική αποδοχή, αλλιώς είναι στίγμα.
Το βλέπουμε, το ζούμε καθημερινά, αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μας, είναι βαθειά ριζωμένα στερεότυπα που εμφανίζονται αυθόρμητα μετά από τόση προπαγάνδα ακόμη και στον τρόπο που εκφραζόμαστε, «ψυχασθενής» δολοφονός, «πρεζάκι είναι καλά να πάθει».

Άγνωστη λέξη για τους περισσότερους ο όρος «διπλή διάγνωση», άνθρωποι με ψυχιατρικό νόσημα που είναι και χρήστες, θεωρούνται ακόμη και από γιατρούς απλώς εξαρτημένοι τοξικομανείς που πρέπει να «καθαρίσουν», χωρίς καμία προσπάθεια για περαιτέρω εξέταση ή επιστημονική προσέγγιση.

Κοινωνικές ομάδες που στιγματίζονται καθημερινά και στη συνέχεια αναρωτιόμαστε γιατί δεν είναι εύκολο σ’έναν χρήστη, πρώην ή νυν να μιλήσει για τη χρήση, σ’εναν οροθετικό να μιλήσει για την οροθετικότητα, σε ένα ασθενή να μιλήσει για την ψυχιατρική του ασθένεια και να νιώσουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας.

Τα δύο αυτά γεγονότα των τελευταίων ημερών, που προβλήθηκαν με τόσο μεσαιωνικές περιγραφές, έβγαλαν στην επιφάνεια για άλλη μια φορά τον ενδόμυχο ρατσισμό μιας κοινωνίας που είναι έτοιμη ακολουθώντας στερεότυπα δεκαετιών, να ρίξει στην πυρά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, είτε επειδή την τρομάζουν χωρίς να ξέρουν το λόγο, είτε γιατί δεν μπορεί να τις κατανοήσει, είτε γιατί της χαλούν την ήρεμη «κανονικότητά» της.

Το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών και Ψυχοδραστικών Ουσιών αποτελεί τη σάρκα της προσπάθειας των χρηστών να αποκτήσουν φωνή, να μιλούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.

Να σημειωθεί ότι απέναντι σε αυτή την καταιγίδα στερεοτύπων και τον στιγματισμό ολόκληρης της κοινωνικής ομάδας των χρηστών από τα ΜΜΕ, διατηρήθηκε σιωπή από συλλόγους και προγράμματα απεξάρτησης, ακούστηκαν κάποιες φωνές μόνο αφού το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών, δημοσίευσε πριν λίγες μέρες, ένα Δελτίο Τύπου αντιδρώντας ακριβώς σε αυτή τη μεθοδευμένη στοχοποίησή τους.

Παράλληλα εμείς επικοινωνήσαμε με την κ. Δάφνη Χρονοπούλου, για να μας πει περισσότερα σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι ίδιοι όλο αυτό το κυνήγι μαγισσών, ποιες είναι οι θέσεις τους αλλά και οι λύσεις που προτείνουν.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα τα οποία αξίζει να ακούσουμε με προσοχή, τόνισε την άγνοια που έχει ο περισσότερος κόσμος για το θέμα της χρήσης, την παρωχημένη νομοθεσία του ελληνικού κράτους που συμβάλλει στον στιγματισμό, αλλά και την επιθετικότητα ή έστω την συγκαταβατικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά, δυστυχώς ακόμη κι από ομαδές ανθρώπων που υποτίθεται είναι κινηματικοί και σκέφτονται διαφορετικά, αλλά δεν διστάζουν, να ασκήσουν εναντίον τους σωματική ή λεκτική βία, να επιδιώκουν τον αφανισμό τους, για να «καθαρίσουν» πλατείες και περιοχές, ή στην καλύτερη περίπτωση να αδιαφορούν, αντί να παλέψουν μαζί τους για τις λύσεις που υπάρχουν, ώστε να ζήσουν δίπλα τους ως ισότιμοι άνθρώποι.
(Σύλβια Βαρνάβα. https://omniatv.com/853438897)

Η σελίδα του Δικτύου στο Facebook