Μια γνώμη λέμε

Γράφεις για κάτι δυσάρεστο.

Αμέσως σου σχολιάζουν ειρωνικά ότι τι δηλαδή «εκπλήσσεσαι;» ή «πέφτεις απ' τα σύννεφα;»

Δε γράφεις για το δυσάρεστο. 
Πάντα κάποιος θα βρεθεί όταν τον πιάνει να σε κρίνει αναδρομικά ή αν τύχει και ανεβάσεις μια θάλασσα, να πει «ναι αλλά για το τάδε τσιμουδιά».

Ας το πιάσουμε από την αρχή. Τα ποσταρίσματα στα κοινωνικά δίκτυα και, κατ΄επέκτασιν τα ιστολόγια, είναι χώροι προσωπικοί. Αντικαθιστούν το καφενείο του χωριού στο οποίο συζητιέται ανάκατα, σοβαρά ή επιπόλαια κάθε τι που συμβαίνει και απασχολεί τον καθένα μας. Το σύνολο όλων αυτών αντικατοπτρίζει την κοινωνία μας, τα ενδιαφέροντα και τα taboo  μας και δεν αντικαθιστά αλλά συμπληρώνει τη Δημοσιογραφία ως φωνή του χορού, το ρόλο που παραδοσιακά στον Τύπο έχει ο Χρονογράφος.

Τα ποσταρίσματα δεν είναι ερωτήσεις, δε γράφουμε για να εκφράσουμε απορία. 

Κατανοητό;

____________________________________________________

εικόνα: 

Το Ρόδο σε μπουκάλι νερού για να αντέξει ως το σπίτι